گاهی واژه دنیا و آخرت گفته می شود و منظور دو نوع بینش و دو طرز فکر و جهان بینی است. کار دنیایی در این تعبیر، آن است که تنها بعد مادی آن در نظر باشد و رابطه آن با خدا نادیده گرفته شود. کار آخرتی به کاری گفته می شود که بُعد معنوی و روحی و رابطه آن با خدا و فرمان وی در آن منظور باشد.
گاهی این دو واژه به دو محدوده خاص و دو قلمرو جغرافیایی اطلاق می شود، مانند اینکه گفته می شود: «بچّه به دنیا آمد». و یا «انسان در موقع مرگ به جهان آخرت وارد می شود».
دنیا به این معنا جهانی است که انسان در آن می آید و زیست می کند و آخرت جهانی است که انسان بدان انتقال می یابد و در آنجا زندگی روحی او آغاز می شود و به دنبال آن در قیامت محشور می شود و از آنجا به بهشت یا جهنّم رخت می اندازد.
منبع : پاسخگو
