نتایج مطالعه‌ای کوچک در دانشگاه ویرجینیا نشان می‌دهد که ورزش شدید، بیش از تمرینات بدنی متوسط، ترشح «هورمون گرسنگی» را در بزرگسالان سرکوب میکند. نیویورک‌پست به نقل از کارا اندرسون، سرپرست این تیم تحقیق، می‌نویسد که احساس گرسنگی در افرادی که تمرینات بدنی با شدت بالا انجام می‌دهند کمتر از افرادی است که تمرینات بدنی متوسط دارند.
به گزارش ایندیپندنت، در این مطالعه که روز پنج‌شنبه در مجله «انجمن غدد درون‌ریز» (Endocrine Society) منتشر شد، هشت مرد و شش زن، که در طول شب روزه‌دار بودند، تمرینات بدنی با شدت‌های مختلف انجام دادند و سپس گزارش کردند که چقدر احساس گرسنگی میکنند.
محققان لاکتات خون شرکت‌کنندگان را، که نشان‌دهنده شدت ورزش است، و همچنین سطح هورمون گرلین (ghrelin) را، که محرک گرسنگی است و بیشتر در معده ترشح می‌شود، اندازه‌گیری کردند. گرلین در بدن به دو شکل در گردش است: اسیله (acylated) که هورمون فعال است، و دی‌اسیله (deacylated) که فراوا‌ن‌ترین شکل گرلین در بدن است.
طبق نتایج به‌دست‌آمده، در شروع مطالعه سطح گرلین کلی شرکت‌کنندگان زن در مقایسه با مردان بیشتر بود و پس از تمرینات بدنی، تنها گرلین دی‌اسیله زنان کاهش چشمگیری داشت. گرلین اسیله کمتر، به معنای گرسنگی کمتر است. به گفته محققان، تمرینات بدنی با شدت متوسط سطح گرلین را نه تغییر و نه افزایش داد.
اندرسون می‌گوید که ورزش را باید همچون «دارو» در نظر گرفت و با توجه به اهداف متفاوت افراد «دوز» آن را مشخص کرد. به گفته او، ورزش با شدت بالا در سرکوب اشتها مهم است و می‌تواند بخش مهمی در برنامه کاهش وزن به شمار رود.
این نتایج جدید به مباحث طولانی درمورد برتری «تمرینات هوازی» یا «تمرینات قدرتی» اضافه می‌شود. «تمرینات هوازی» در هر جلسه کالری بیشتری می‌سوزانند در حالی‌که «تمرینات قدرتی» توده عضلانی ایجاد میکنند و باعث کالری‌سوزی بیشتر در زمان استراحت می‌شوند.
