دعای افتتاح در ذکر اسمای اهل بیت‌(ع) کم‌نظیر است

گفتنی است آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی‌طهرانی معروف به علامه طهرانی در 1305 در تهران متولد شد و در سال 1374 در شهر مشهد وفات یافت. وی آثار زیادی در حوزه اسلامی از جمله الله‌شناسی(3 جلد)، امام‌شناسی(18 جلد) معادشناسی(10 جلد)، ولایت فقیه در حکومت اسلام (4 جلد)‌‌‌ و ... را به رشته تحریر درآورده است. علامه طهرانی علاوه بر جهاد علمی در عرصه سیاسی نیز با انقلاب اسلامی همراه بود.
شیعیان ماه رمضان را با دعای افتتاح آغاز می‌کنند که آن را محمد بن‌عثمان از نائبان خاص امام زمان(عج) نقل کرده است.
محمدمحسن حسینی‌طهرانی در مقدمه این اثر نوشته است: «صرف‌ نظر از زیارات معصومین(ع) که اسامی آنها در زیارت‌نامه ذکر شده است، دعایی که تمامی اسمای چهارده معصوم(ع) صراحتاً با این کیفیت خاص در آن آمده باشد، مثل دعای افتتاح وجود ندارد، و این خود نکته‌ای حائز اهمیت است. عبارات و جملات دعای افتتاح به نحوی است که کم‌تر شخص عالم و مطلعی را می‌یابیم که در سخنان و نوشته‌جات از آنها استفاده نکرده و در موارد و مناسبت‌های گوناگون شاهد نیاورده باشد و لذا می‌توان گفت که این دعا برای بزرگان اهل معرفت به ویژه اولیای الهی و رداللّسان و در السنه و بیان، رایج و دارج شده است، به ویژه تعابیری که در قسمت انتهای دعا درباره حضرت صاحب‌الامر(عج) وارد شده، کمتر در جای دیگران می‌توان یافت و بدین لحاظ در واقع می‌توان این دعا را وسیله‌ای برای تقرب و ربط با صاحب الزمان(عج) قلمداد کرد و برای همین منظور از ناحیه معصوم(ع) انشاد شده و برای هر دو زمان غیبت و ظهور راه‌گشا و حیاتی است.»
آیت‌الله سیدمحمدحسین حسینی‌طهرانی در 10 مجلس تلاش کرده است تا فقراتی از دعای افتتاح را شرح و تفسیر کند. این کتاب سرشار از آیات کتاب‌الله، روایات، حکایات و ارجاعات به مباحث و اعتقادات دینی است.
با استناد به فقراتی که از دعای افتتاح نقل شده، نزدیک به چهل فراز از این دعا در این کتاب شرح و تفسیر شده و مفسر در حدود 80 بار به آیات قرآن ارجاع داده است.
علامه طهرانی در مجلس اول می‌گوید: «افتتاح تمامی ثناء را من به حمد تو می‌کنم، اول تو را می‌ستایم. زیرا که اگر حمد تو نباشد تمام ثناهایی که من می‌خواهم بکنم، هدر است؛ چون از هر موجودی بخواهم تعریف کنم و هر کس را بخواهم تمجید کنم، آن ستودن منوط است به ستودن تو، حمد تو و ستایش تو. چون تو دارای جمالی و تمام خیرات و مبرات و برکات از تو ناشی می‌شود، تمام جمال‌ها از جمال تو منشعب می‌شود، تمام کمال‌ها از کمال تو نازل می‌شود؛ بنابراین من هر ثنائی را بخواهم بکنم اگر منوط و مربوط به حمد تو نباشد، آن ثنا لغو و عبث است و آن ثنائی جوهردار و آب‌‎دار است که به حمد تو متصل و مربوط باشد.»