به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی حوزه هنری، حسینعلی جعفری نویسنده درباره ویژگی‌های بومی نویسی در ایران اظهار کرد: در بومی نویسی صمیمیت، یعنی فضایی که مخاطب با آن می‌تواند رابطه‌ای خوب برقرار کند از اهمیت بسیاری برخوردار است. همچنین ایجاد حس نوستالژیک که ما را به فرهنگ و اصالت واقعی خودمان برگرداند از شاخصه‌های مهم بومی نویسی است.
وی با تاکید بر اینکه می‌توان بومی‌نویسی را به صورت کارگاهی تدریس کرد، گفت: در این راه باید افراد را با مسائل بومی و فرهنگی آشنا کرد.
جعفری ادامه داد: به غیر از آثاری که در حوزه دفاع مقدس و فضای بومی نگاشته‌ام، آثار دیگری با موضوعات مختلف را در کارنامه کاری ام دارم. اما به عنوان نویسنده داستان‌هایی با مضمون دفاع مقدس و انقلاب شهرت پیدا کردم. رمان «افرا»، بوم روستایی در مازندران را تصویر می‌کند. یا در «گلا» چند داستان مضمون بومی دارند و بر اساس افسانه‌های محلی شکل گرفته اند. در واقع به زیست بوم و تاریخ علاقه زیادی دارم و این علاقه در آثارم نیز مشهود است.
این نویسنده، بومی نویسی را به معنای بازگشت به اصل دانست و افزود: هر چقدر در تکنیک نگارش آثارمان از نویسنده غربی تقلید کنیم، باز هم محتوا باید از خودمان باشد. البته می شود در ساختار تقلید کرد، اما در محتوا نه. مسلما وقتی محتوا بر اساس بوم خودمان باشد، حتی برای کسانی که خارج از بوم ما هستند نیز اثر جذابیت خواهد داشت.
جعفری با بیان اینکه یک بومی‌نویس ایرانی در واقع ایران اصیل را تبلیغ می‌کند، گفت: در واقع بومی‌نویسی بازگشتی است به فضا و فرهنگی که در آن بزرگ شده‌ایم.
