حاملان عرش الهی و کرّوبیان که فرشتگان عالی رتبه و مقرّب الهی هستند، همیشه تسبیح و حمد پروردگار کنند و بر ایمانشان افزوده شود و از برای مؤمنان طلب آمرزش کنند و گویند:
رَبَّنا وَسِعْتَ کُلَّ شَیءٍ رَحْمَةً وَعِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذِینَ تابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِیلَکَ وَقِهِمْ عَذابَ الجَحِیمِ * رَبَّنا وَأَدْخِلْهُمْ جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَأَزْواجِهِمْ وَذُرِّیّاتِهِمْ إِنَّکَ أَنْتَ العَزِیزُ الحَکِیمُ * وَقِهِمُ السَّیِّئاتِ وَمَنْ تَقِ السَّیِّئاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذ لِکَ هُوَ الفَوْزُ العَظِیمُ؛
[1]
بارالها، رحمت و دانش تو همه چیز را فرا گرفته است، پس بیامرز کسانی را که توبه کردند و راه تو را پیمودند، و آنان را از آتش جهنّم بازدار. بارالها، آنان و نیکان از پدران و همسران و فرزندانشان را به بهشت عَدْن که به آنان وعده دادی داخل فرما، همانا تو عزیز و حکیمی. و آنان را از بدی ها و عذاب دوردار؛ چرا که هر که را تو از بدی در روز قیامت حفظ فرمایی به او رحم کرده ای، و همین رستگاری بزرگ است.
شایسته است ما هم با ملائکه مقرب همنوا شویم و این دعا را بخوانیم، چرا که هم دعا برای خود و هم برای جمیع مؤمنان است.
[1]
. غافر (40) آیات 7 9.
