ایجاز گاه اعجاز می کند . افلاطون می فرماید: گزیده گویی پلی به سمت حقیقت است . بارها اتفاق افتاده است که جمله ای کوتاه و قشنگ شنیده ایم، با جان و دل آن را پسند کرده و گوشه ای یادداشت کرده ایم و حتی آرزو کرده ایم کاش ما گوینده آن بودیم . در روایات نیز آمده است: «خیراالکلام ما قل و دل; نیک ترین سخنان آن است که کم و با برهان و دلیل باشد .»
جالب تر از همه جمله ای کوتاه است که گزیده و مجاز گویی را چنین تایید می کند: «سفره سخن هر چه کوچک تر باشد، پر برکت تر است .»
البته در مباحث علمی، چالشی، تحلیلی و تدریس و . . . پرگویی مخل اذهان نیست . خوب گویی یعنی درست و به جا گویی نه پرگویی:
امروزه حتی در آموزش از روش های آموزش و یادگیری کپسولی، (capsolatedTraining) سخن به میان می آید; یعنی اطلاعات ذی ربط، ذی نفع و با نفوذ در کم ترین و بهترین وسریع ترین زمان منتقل شود و تاثیر بگذارد . فراموش نکنیم، گاه جمله ای کوتاه جریان زندگی ما را دگرگون و به سمت رشد و کمال هدایت کرده است .
روان شناسان معتقدند یک جمله اگر درست و با ایمان و صداقت به یک فرد متوسط از جهت بهره هوشی، (IQ) و با اعتماد به نفس گفته شود، غوغایی در درونش ایجاد و او را به سوی تعالی هدایت می کند آن جمله این است: «یقینا تو موفق خواهی شد .»
در این جا به جملاتی چند از بزرگان سخن اشاره می کنیم که موضوع آن طلب دانش و مطالعه است و آن را به ترم اولی ها و دانشجویان سخت کوش تقدیم می کنیم .
امام باقر علیه السلام می فرماید: «دانش بیاموزید زیرا دانش آموزی متضمن پاداش است و دانشجویی عبادت .»
نظیر نیشابوری می گوید: «در آن دلی که طلب دانش هست، آرمیدن نیست .»
لویی پاستور آیندگان را چنین اندرز می دهد:
«در هر حرفه ای که هستید، نه اجازه دهید به بدبینی های بی حاصل آلوده شوید و نه بگذارید بعضی لحظات تاسفبار که برای هر ملتی (و برای هر فردی) پیش می آید، شما را به یاس و ناامیدی بکشاند . در آرامش حاکم بر آزمایشگاه ها، کارگاه ها و کتابخانه هایتان زندگی کنید . نخست از خود بپرسید: من برای یادگیری و خودآموزی چه کرده ام؟ سپس همچنان که پیش می روید، بپرسید: من برای کشورم چه کرده ام؟ این پرسش را آن قدر ادامه دهید تا به این احساس شادی بخش و هیجان انگیز برسید که: شاید، سهم کوچکی در پیشرفت و اعتلای بشریت داشته اید . اما هر پاداشی که زندگی به تلاش هایمان بدهد یا ندهد . هنگامی که به پایان تلاش هایمان نزدیک می شویم، همه باید حق آن را داشته باشیم که با صدای بلند بگوییم: من آنچه در توان داشتم، انجام داده ام .»
امام علی علیه السلام می فرماید: «دانشی که تو را اصلاح نکند گمراهی است .»
«علم و حکمت گمشده مردان با ایمان است که از پی آن می گردند . آن را طلب کنید; هر چند نزد مشرک باشد .»
«علم نعمت بزرگی است که در زندگانی تاج افتخار و پس از مرگ یادگاری درخشان خواهد بود .»
دکتر الکسیس کارل می نویسد: «علم بشر هنوز به الفبای مجهولات این وجود و دنیای اسرارآمیز «انسان و جهان » پی نبرده است .»
جالب است بدانید انسان هنوز فقط درصد کمی از توانائی های خود را به کار گرفته و حتی باهوش ترین و خلاق ترین افرادی که روی کره زمین آمده اند و رفته اند یا می زیند، تنها از 4- 6 درصد هوش و استعداد خود بهره برده، حدود 94- 96 درصد از توانائی های خود را دست نخورده گذاشته اند .
دهخدا می نویسد: «علم بی بحث و مال بی تجربه و ملک بی سیاست را بقایی نباشد .»
اوحدی می سراید:
علم را چند چیز می باید
اگر آن بشنوی زمن شاید
طلبی صادق و ضمیری پاک
مدد کوکبی از این افلاک
اوستادی شفیق و نفعی صر
روزگاری دراز و مالی پر
با کسی چو شد این معانی جمع
به جهان روشنی دید چون شمع
استاد محمد تقی شریعتی در کتاب وحی و نبی می نویسد: «علم ما را بر طبیعت مسلط می سازد و دین ما را برخویشتن تسلط می دهد.»
نیچه می گوید: «مردم خودشان را با هر چیز خسته می کنند; مگر با تفکر، اندیشه و مطالعه.»
به راستی سهم روزانه ما از مطالعه چقدر است؟
مونتسکیو می نویسد: «مطالعه کتاب یعنی تبدیل ساعات ملامت بار به ساعات لذت بخش .»
تولد نیز می نویسد: «مطالعه و عمل نکردن مانند شخم زدن و بذر نپاشیدن است .»
شکسپیر می گوید: «کتاب بزرگ ترین اختراع بشر است و با مطالعه گرامی داشته می شود .»
محمد بن علی بن طباطبا در تاریخ فخری می نویسد: «کتاب همنشینی است که دورویی نمی کند و خسته نمی شود و سر تو آشکار نمی سازد و هر گاه از وی دوری جستی بر تو خشم نمی گیرد .»
بارباراکینگ می گوید: «نباید مطالعه روزانه را ترک کنیم; زیرا بدین وسیله می توانیم از میان ازدحام شتاب آلود زندگی روزمره، لحظه ای آرامش به دست آوریم .»
