به مناسبت ۱۳ رجب، تولد امیر مؤمنان علیه السلام

علی در جهان مظهر رحمت است

علی در جهان مظهر رحمت است

ز آیات معظم تر خلقت است

علی باب حق است و حق با علی

شود نور یزدان در او منجلی

تو هستی اگر واقعا حق جو

مرامت ز جاهای دیگر مجو

وصی بلافصل بر مصطفی

طریق هدایت علی مرتضی

هر آنکس که از درگهش سر بتافت

ز بیراهه هرگز هدایت نیافت

چو باب علی، باب پیغمبر است

به دین محمد صلی الله علیه و آله علی محور است

چو اجر رسالت بر او بس بود

فقط منکرش بی نصیب کس بود

هر آنکس که اجر رسالت نداد

به رویش نگون، سر به دوزخ فتاد

علی بن گمان قلعه ایمنی

به هرکس بگوید که تو از منی

علی بعد از احمد صلی الله علیه و آله گل کائنات

محبش بیابد ز دوزخ نجات

بفرمود: پرسید ز من هر چه را

که دیگر نیابید از این پس مرا

از آنروز که آمد علی بر وجود

در آمد هر آنچه پس پرده بود

چو معشوق حق چشم خود باز کرد

تلاوت به آیاتش آغاز کرد

در آن وقت که مریم گرفت زایمان

خطابش رسید: مریم این جا نمان

چون اینجا به مردم عبادتگه است

نه از بهر عیسی ولادتگه است

و لکن چو بنت اسد فاطمه

چو ایام حملش بشد خاتمه

ز درد ولادت توانش نماند

سراسیمه خود را به کعبه رساند

در آنجا به معبود مناجات کرد

به درگاه او عرض حاجات گرد

بگفت ای خدای زمین و زمان

به من سهل و آسان کن این زایمان

در آن لحظه دیوار منشق شد

از او دعوت از جانب حق شد

چو شمس ولایت پدیدن گرفت

نسیم های رحمت وزیدن گرفت

چون در کعبه آمد علی بر وجود

پذیرائیش صاحب بیت بود

مکان معظم به آن فخر کرد

مزید شرافت ز آن حصر کرد

چنین فضل و اجلال ز رب جلی

کسی را نبوده به غیر از علی

نداند به جز خالق ذوالجلال

مقام علومش فضول و کمال

علی; ما به تو کمترین بنده ایم

به ظل پناهت پناهنده ایم

به عالم توئی موهبت از خدا

تمام از مواهب حسابت جدا

تو دانی علاج تمام مشکلات

تو هستی در عالم طریق نجات

ز دوزخ مشو بیمناک «اسعدی »

بگوید علی گر به تو، از منی

ندارد در این زادگه یاد من

به لطف علی، این بود زاد من