این پرسش همیشه و برای همه مطرح است که آیا روزی فرا می رسد که انسان در زندگی فردی و اجتماعی خود، ستم و بیدادگری و تجاوز به حقوق دیگران را کنار گذاشته و در آرامش در کنار برادران خود زندگی کند؟
حرکت انسان به سوی کمال مورد اتفاق تمام مکاتب مادی و معنوی است ولی وقتی به عالیترین درجه کمال می رسد که حرکت او تنها در جهت مادیات نباشد، بلکه جهات معنوی را هم دربر گیرد . اگرچه پیشرفت انسان از نظر علم و تکنیک قابل انکار نیست و تسلط او بر دریا و خشکی و هوا و ... روشن است و دنیا را یک دهکده کوچک به حساب می آورد، اما چون تکامل مادی یک تکامل یک بعدی است، نمی تواند ضامن سعادت او شود; چرا که تکامل واقعی هنگامی محقق می شود که در کنار علم و صنعت; عدالت و دادگری، رافت و انسانیت هم حکومت کند و عدالت و انسانیت به معنی واقعی کلمه، محقق نمی شود مگر به دست با کفایت احیاگر عدالت علی علیه السلام، فرزند حضرت زهرا علیها السلام، مهدی موعود (عج) که با ظهور خود از پس پرده غیبت، طبق حدیث معروفی که سنی و شیعه از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کرده اند، جهان را پر از عدل و داد کند . و آن حدیث این است:
اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، خدای بزرگ آن روز را آنقدر طولانی می گرداند تا مردی صالح از خاندان مرا برانگیزاند و او جهان را پر از عدل و داد کند همانگونه که پر از ظلم و جور شده باشد» . (1)
ولادت با سعادت سرور آزادگان جهان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و علمدار کربلا حضرت ابوالفضل العباس و سیدالساجدین امام زین العابدین علیه السلام و همچنین تولد آخرین امید مستضعفان، امام زمان علیه السلام بر همه شیعیان جهان مبارک باد .
پی نوشت:
1) مجمع البیان، ج 7، ص 67، ذیل آیه 106 سوره انبیاء «و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر ان الارض یرثها عبادی الصالحون » .
