به مناسبت شهادت امام موسی بن جعفر علیه السلام

ناله دجله

به باد رفت گل و بلبل از نوا افتاد

چمن خزان شد و آتش به لاله ها افتاد

رسید گرد ملالت ز کوه و دشت و دمن

از این غبار که در دامن صبا افتاد

ز چشم سرخ شفق خون دل رود همه شب

در این دریغ که سرو سهی ز پا افتاد

چراغ محفل زندانیان چو شد خاموش

زمانه از حرکت، عالم از صفا افتاد

گره گره شد و نالید دجله بغداد

به سوگ مرغ اسیری که از نوا افتاد

چو سوخت زآتش زهر ستم دل جانان

هزار شعله از این غم به جان ما افتاد

خدای داند و آن خسته دل که در زندان

چه مایه رنج بر آن جان پارسا افتاد

به سوز ناله زد آنسان که موج حسرت و درد

ز ناله اش به دل عرش کبریا افتاد

که ای خدای رهاینده کز عنایت تو

درخت از گل و طفل از رحم رها افتاد

مرا ز محبس هارون دگر رهائی ده

که جان غم زده در ورطه بلا افتاد

دل زمانه بلرزید از مناجاتش

به هفت چرخ تزلزل از این دعا افتاد

محمد حسین بهجتی «شفق »