در آینه رفتار حضرت فاطمه (ع)، جلوه هایی پدیدار است که هر کدام، اسوه و سرمشقی برای چگونه زیستن است. اینک چند نمونه از این جلوه ها:
1ـ حضرت زهرا(ع) در چهره، گفتار و رفتار شباهت بسیار به پیامبر خدا داشت.
2ـ شیفته عبادت بود. آنقدر به عبادت می ایستاد که قدم هایش ورم می کرد. از خوف خدا در نماز می گریست.
3ـ برای هر یک از روزهای هفته دعای مخصوصی داشت که می خواند. برای تعقیبات نماز هم ادعیه خاص داشت که در کتب حدیث آمده است.
4ـ روزی خسته از کار، با دست های تاول زده نزد پیامبر رفت و کنیزی برای کارهای خانه بگیرد. رسول خدا ذکرهای معروف به «تسبیحات حضرت زهرا» را به او آموخت که جبرئیل به آن حضرت آموخته بود.
5 ـ تسبیح حضرت زهرا(ع) نخی بود به تعداد ذکرها و تکبیرها «گره» داشت و با آن تسبیح می گفت. پس از شهادت حضرت حمزه از خاک تربت او تسبیح ساخت. از آن پس مردم نیز چنان کردند.
6ـ زهرا(ع) اسوه حجاب بود و عقیده داشت بهترین چیز برای زن آن است که نه مردان نامحرم او را ببینند، و نه او مردان را.
7ـ گاهی شبهای جمعه تا صبح به نماز و دعا می پرداخت و برای دیگران دعا می کرد، اما برای خود چیزی نمی خواست و می فرمود: اول همسایه، آنگاه خانه.
8 ـ رسول خدا(ص) فاطمه را بسیار دوست می داشت، زیرا فاطمه، اهل زهد و عبادت بود و نزد پیامبر، یادآور خدیجه بود.
9ـ هرگاه رسول خدا نزد فاطمه می رفت، وی برمی خاست، پدر را می بوسید، احترام کرده، او را در جای خودش می نشانید.
10ـ به حدّی از کمال و قرب رسیده بود که خشم و رضای او، خشم و رضای خدا محسوب می شد.
11ـ یک بار، پارچه ای را که داشت به رسول خدا داد. آن حضرت نیز آن را تکه تکه برید و به تعدادی از اسرای بی لباس رو می داد که خود را بپوشانند.
12ـ ساده زندگی می کرد. از تجمل در زندگی پرهیز داشت و سختی های دنیا را تحمل می کرد تا به شیرینی های آخرت برسد. وسایل زندگی او ساده و مهریه اش اندک بود.
13ـ پیامبر خدا(ص) در شب عروسی زهرا، گوسفندی ذبح کرد و به عده زیادی از مسلمانان مهمانی داد. با دعای پیامبر، غذای اندک برکت یافت و همه سیر شدند.
14ـ در جنگ احد حضور داشت و به امدادگری و مداوای زخم های رسول خدا(ص) مشغول بود.
15ـ گردن بندی را که علی(ع) برای او خریده بود فروخت و با پول آن برده ای خریده، آزاد کرد. رسول خدا از این کار بسیار شاد شد.
16ـ گاهی در خانه غذایی نبود و بچه ها گرسنه بودند. اما فاطمه چیزی به علی نمی گفت و چیزی از او نمی خواست، بیم داشت علی نتواند خواسته اش را تأمین کند و شرمنده شود.
17ـ علی و زهرا(ع) سه روز روزه نذری گرفتند و هر سه روز، افطار خود را به یتیم، مسکین و اسیر دادند. خداوند هم در مقابل این ایثار سوره هل اتی را نازل فرمود.
18ـ کارها میان علی و فاطمه تقسیم شده تود. آوردن آب و هیزم و کارهای خارج خانه با علی بود و آرد و خمیر تهیه کردن و نان پختن و کارهای داخل خانه با فاطمه. حضرت زهرا از این تقسیم کار بسیار خرسند بود.
19ـ علی(ع) می فرمود: وقتی به خانه می آمدم و به زهرا نگاه می کردم، تمام غم و اندوهم برطرف می شد. هرگز کاری نکردم که فاطمه خشمناک شود. فاطمه نیز هیچ گاه مرا خشمناک نکرد.
20ـ فاطمه روزهای دوشنبه و پنج شنبه به اخد می رفت و مزار شهدای احد و حضرت حمزه را زیارت می کرد و نشان می داد که: اینجا پیامبر بود و آنجا مشرکان بودند و ... .
21ـ در سال های آخر که پیامبر خدا، فضه را برای خدمت به خانه او فرستاد، فاطمه(ع) کارهای خانه را بین خودش و فضه خادمه تقسیم می کرد.
22ـ پس از غصب خلافت و فدک، به همراه شیرزنان بنی هاشم به مسجد رفت و ضمن خطبه ای که پشت پرده خواند، از بدعت ها، ستم ها، حق کشی ها و فراموش کردن وصیّت پیامبر انتقاد کرد.
23ـ گاهی شب ها به همراه علی(ع) به در خانه های مهاجر و انصار می رفت و در حمایت از ولایت، آنان را به دفاع از حق خود و همسرش می طلبید.
24ـ زهرا تا زنده بود، علی(ع) حامی نیرومندی داشت. اما پس از شهادت فاطمه، علی تنها و بی پناه ماند.
25ـ حضرت فاطمه پس از وفات پیامبر، دیگر شاد و خندان دیده نشد، تا آنکه از دنیا رفت.
26ـ پیش از وفات، به اسماء وصیت کرد که پس از مرگ، بدن مرا داخل تابوتی بگذارید، تا حجم بدن دیده نشود.
27ـ برای افشای ستم غاصبان، وصیت کرد که شبانه دفن شود تا ظالمان در مراسم دفن او حضور نیابند.
