گاهی والدین جوان با انواع نصایح بمباران می شوند و رشته کار از دستشان در می رود. افراد بزرگتر و با تجربه می گویند:
-وقتی کودک گریه می کند او را بغل نکنید دچار کمر درد می شوید. - اگر هر بار که کودک گریه می کند به او توجه کنید او لوس می شود. - باید از همین حالا به او نشان دهید که باید به حرفهای تان گوش دهد. - حالا دیگر وقت گرفتن او از شیر است. - ما چند بچه بزرگ کرده ایم، اما، کارهایی که شما می کنید را انجام نداده ایم. گاهی والدین از شدت این توصیه ها دچار مشکل شده و گاهی نیز توصیه های به کار برده شده جواب نمی دهند. بسیاری از والدین وقتی این توصیه ها را با نظر متخصص مقایسه می کنند، تفاوت های فاحشی می یابند. برای مثال، متخصصان می گویند وقتی کودکان به ویژه، در دوران نوزادی گریه می کنند، باید بلافاصله به آنها توجه کرد تا موجب امنیت خاطر و آرامش کودک شود و این کار به هیچ وجه موجب لوس شدن کودک نمی شود. توجه به این نکته ضروری است که هر کودکی با دیگری تفاوت دارد و حتی عادت های کودکان با یکدیگر متفاوت است و نمی توان یک نسخه را برای تمام کودکان به کار برد. از طرفی دانش امروز نسبت به یک نسل گذشته بسیار پیشرفته شده و برخی مسائل که در گذشته رایج بوده حالا اصلا کاربرد ندارد. برای مثال، در گذشته به کودکان انواع آب میوه یا مایعات دیگر داده می شد؛ اما، امروزه ثابت گردیده که تنها ماده مورد نیاز کودک تا 6 ماهگی شیر مادر است و از آنجایی که شیر مادر در ابتدا غلظتی کمتر دارد، تشنگی کودک را نیز برطرف می کند و نیازی به دادن آب نیست. حتی اگر مادرتان نکاتی را درباره کودک به شما توصیه کند، بهتر است بشنوید. اما در مورد عملی کردن آن با یک متخصص مشورت کرده یا از مراجع و کتاب هایی که امروزه وجود دارند، بهره مند شوید. در ضمن تنها خود شما هستید که به خوبی از ویژگی های خود و کودکتان آگاهی دارید و بهتر می توانید مصلحت او را تشخیص دهید. در این مقاله نکاتی را به شما می گوییم که در موقع رو برو شدن با توصیه های اطرافیان رعایت کنید تا هم کاری به ضرر فرزندتان انجام ندهید و هم آرامش لازم را داشته باشید:
شنونده باشید:
به محض شنیدن توصیه ها آنها را نادیده نگیرید. زیرا، مطمئن نیستید که درست هستند یا غلط و از طرفی بیشتر آنها از سوی عزیزان و افرادی که به شما علاقه دارند، مطرح می شود. درباره آنها فکر کنید و تصمیم بگیرید.
خود را کنترل کنید:
پذیرفتنی است که گاهی این توصیه های مداوم از تحمل شما خارج شود؛ اما سعی کنید خودتان را کنترل کرده و واکنش شدید و منفی از خود نشان ندهید. موضوع بحث را عوض کنید، گاهی برای پایان دادن به نصایح یکی از بهترین راه ها تغییر موضوع مورد بحث است. در این موارد می توانید درباره مسأله دیگری بپرسید. برای مثال، بپرسید « راستی در این سن چه اسباب بازی هایی بهتر است؟» به جای اینکه بگویید «من به شیوه خودم فرزندم را غذا می دهم و نیازی به دانستن نظر شما در این باره ندارم.»
وضعیت را درک کنید:
بکوشید خوش بین باشید. دیگران خیر و صلاح شما را می خواهند، تنها نمی خواهند بپذیرند که شما دیگر کودک نیستید و خودتان توانایی تصمیم گیری دارید.
قاطعانه و مودبانه عمل کنید:
بگذارید دیگران بدانند شما درباره مسائل کودکتان سر در گم نیستید، (حتی اگر در مواردی هستید). می توانید از دیگران به خاطر توصیه های دلسوزانه شان تشکر کنید؛ اما، بگویید که شیوه برخورد با کودک خود را می دانید.
اطلاعات خود را افزایش دهید:
از مقالات و مطالب در ارتباط با مسائل فرزندتان استفاده کنید و آگاهی های خود را افزایش دهید. در این صورت اگر کسی درباره فرزندتان اظهار نظر کند و بدانید که نظر وی درست نیست، می توانید با استناد به کتاب یا تحقیقات دانشمندان آن را نفی کنید. با وجود این، خاطر نشان کنید که امروزه تغییراتی در شیوه رفتار یا تغذیه کودکان به وجود آمده است.
منبع: نشریه دنیای زنان شماره 68