1 هشام بن حکم متوفای 199 مؤلف کتاب «الالفاظ» .
2 یونس بن عبد الرحمن صاحب کتاب «اختلاف الحدیث» .
3 اسماعیل بن علی بن اسحاق بن ابی سهل بن نوبخت (237- 311) .
4 ابومحمد حسن بن موسی نوبختی از علماء قرن سوم صاحب کتاب «الخصوص و العموم، و الخبر الواحد و العمل به» .
5 ابومنصور صرام نیشابوری.
6 محمد بن احمد بن داود بن علی متوفای 368، مؤلف کتاب «الحدیثین المختلفین» .
7 محمد بن احمد بن جنید متوفای سنه 381، صاحب کتاب کشف التمویه، و «الالتباس فی ابطال القیاس» .
8 شیخ مفید، رساله ای در این زمینه نوشت که شاگردش علامه کراجکی در ضمن کتاب «کنز الفوائد» خودش آورده است.
9 سید مرتضی مؤلف کتاب «الذریعة الی اصول الشریعة» .
10 شیخ طوسی مؤلف «عدة الاصول» .
11 سلار بن عبد العزیز دیلمی صاحب «المراسم» متوفای .448
12 ابی المکارم حمزه بن علی بن زهره متوفای 585 مؤلف «غنیة النزوع الی علمی الاصول و الفروع» .
13 سدید الدین حمصی متوفای سنه 600 مؤلف کتاب «المصادر» .
البته این کتابها مربوط به دوره ایی است که علم اصول مراحل ابتدایی خود را پشت سرگذاشت . علم اصول در مراحل بعدی خود و بخصوص در قرن چهاردهم اوج ترقی خود نائل شد.