اساس هستی، توحید است و نبوّت برای تبیین توحید است. روح نبوت در قالب ولایت استمرار می یابد، چه در غیر این صورت تلاش وصف ناپذیر پیامبران الهی کم ثمر می شد و آثار آن جز در کوتاه زمان باقی نمی ماند. از این رو ولایت؛ پیامد نبوت است ونبوت وامامت و رهبری الهی از حقیقتی واحد برخوردارند. هرکس به وحدانیّت خدای متعال اقرار دارد، غدیر را امر صریح پروردگار می داند. موضوع غدیر و امامت آسمانی امیرمؤمنان در نظر یاران پیامبر و نسل های پس از آن بسان رسالت پیامبر موضوعی تردید ناپذیر است؛ چرا که پس از بعثت رسول اعظم(ص) رویدادی به شهرت و شناخت با آن برابری نمی کند که مورد توجه و تأکید خاص و عام قرار گیرد.
آری! غدیر برای سعادت ابدی انسان و آزادی واقعی بشر و حکومت دادگری و فضایل بود تا اصلاح یکسره ی جهان عملی گردد و نهج البلاغه مبیّن قرآن کریم شود و ظلم ها و بدبختی ها، جهالت ها و جنایت ها، رذالت ها و تباهی ها و بی بها سپری شدن عمر انسان ها خاتمه یابد.
غدیر؛ مسلّم ترین رخدادهای تاریخ اسلام است و بی بدیل ترین یادمان اندیشه ها.
غدیر؛ اساس و استوانه ی تحلیل فلسفه ی امامت ابوریحان و خواجه نصیر و فارابی و ... است.
غدیر؛ موضوع نصّ کتاب شفای بوعلی سینا است تا گزینش راه برتر را برای تعیین جانشین پی گیرد.
غدیر؛ موضوع نقل ده ها دانشمند و محدّث و مورّخ و مفسّر اهل سنت است: طبری و ابن اثیر و احمدبن حنبل و ...
غدیر؛ سند 360 تایی کتاب عظیم الغدیر به نقل از عالمان سنّت است.
و جوهر اصلی غدیر در کالبد جامعه ها سیلان دارد.
غدیر؛ مسأله ی انسان است و فریاد او.
غدیر؛ حقیقتی است که حیات بشر به او متصل است.
حدیث تهنیت، همدوش اصل غدیر اشتهار یافت؛ همان که شصت تن از دانشمندان بزرگ سنّی آن را روایت نمودند. ماجرایی که ازدحام جمعیت مهاجر و انصار برای بیعت با حضرت علی(ع) آن را به سه روز کشید.
غدیر؛ عید اسلامی است؛ چرا که بانی اعظم اسلام آن را تأسیس نمود و در بزرگداشت آن، رسول اعظم(صلی الله علیه و آله) فرمود: بهترین عیدهای امت من روز غدیر است و آن روزی است که خداوند مرا امر کرد که علی را رهبر مسلمین قرار دهم تا بعد از من به وسیله ی او هدایت جویند و آن روزی است که خداوند دین را کامل کرد.
سخن از غدیر بسیار است؛ از آن جمله:
محمدبن جریر طبری مورخ و مفسّر معروف (م 310 ه . ق) کتابی مستقل به نام الولایة فی طرق حدیث الغدیر درباره ی این رویداد مهم اسلامی و اسناد آن تألیف نمود و حدیث غدیر را از فزون بر 70 تن از اصحاب پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله ) روایت کرد. حدیث را به دقت و تفصیل اینچنین نقل می نماید: پیامبر در همان روز (18 ذی حجه سال 10 هجری) و همان خطبه به جز تعیین مؤکّد و صریح علی بن ابی طالب برای وصایت و خلافت به دیگر ائمه طاهرین نیز اشاره فرمود و اطاعت آنان را در روزگارشان بر همه ی امت فرض شمرد و حتی نام مهدیرا نیز بر زبان جاری ساخت.
محقق معروف اهل تسنن عبدالله علایی روز هجدهم ذی حجه 1380 ه . ق در سخنرانی خود که از رادیو لبنان پخش گردید، گفت: إنَّ عیدَ الغَدیر جُزءٌ مِن الإسلام، فَمَن أنکَرَهُ فَقَدْ أنکَرَ الإسلامَ بالذّات.
و نیز شارح نهج البلاغه ابن ابی الحدید در مقدمه ی کتاب خود می نویسد: من چه بگویم درباره ی بزرگ مردی که تمامی فضیلت ها و جمله ی کمالات بدو منتهی می شود و همه ی فرقه های اسلامی، خود را به او منسوب می کنند. او سرور همه ی فضایل و خصال پسندیده و کمالات است و هر فضلی از چشمه ی او می جوشد. و در فضل و کمال، کسی را به مقام او دسترس نیست و هرکس پس از او در علم و فضیلت به جایی رسیده است، ریزه خوار خوان او بوده است. پس همه رهین منّت اویند..