انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی در پیش است .انتخاباتی که با دسته بندی ها و جبهه سازی های جدید هر روز رنگ تازه ای می گیرد و البته از این میان و با رجوع به تجربه های گذشته، مستقل ها هم سهم قابل توجهی دارند . به این که چه جبهه ای برنده این ماراتن باشد کاری نداریم زیرا این جبهه بندی ها همچون گذشته هیچ برنامه ای مشخص برای اداره کشور و این که در مجلس نهم چه خواهند کرد ارائه نداده اند تا به قضاوت عمومی گذاشته شود ولی می خواهم از چند منظر به اصل اهمیت این انتخابات و ضرورت های مشارکت گسترده مردم اشاره کنم که البته نتیجه آن در سطح ملی بسیار حایزاهمیت است. اول این که از حیث نظری تقریبا وفاقی کامل درباره تعریف انتخابات و رابطه اش با مشارکت سیاسی و جایگاه آن در حکومت های مردم سالار وجود دارد. بنا به ماهیت مردمی این نوع از حاکمیت، مشارکت سیاسی و انواع آن در تعیین خط مشی های سیاسی نقشی اساسی دارد زیرا انتخابات ابزار قدرت مردم است . نمود توانایی بالقوه مردم در انتقال مقام به فرد یا گروهی از نمایندگان است. فرصتی برای جانشینی یا انتقال آرام یک مقام است. به مردم این امکان را می دهد که موافقت یا مخالفت خود را با سیاست های عمومی بیان کنند و از سوی دیگر به ارائه امیال و خواسته های خویش بپردازند.امکان رقابت سیاسی غیرجابرانه را فراهم می آورد. تغییرات آرام را از طریق مخالفتها و موافقتها میسر می سازد. حکومت را از تمرکزگرایی بازمی دارد و به بازتوزیع قدرت و منابع می پردازد. ابزار رساندن پیرامون سیاسی به سمت مرکز و عرصه سیاسی است . به سازمان یا دولت مشروعیت می بخشد نقش حکومت شوندگان را در کنترل و نفوذ بر حکمرانان اجرا می کند و روشی است که انتقال منافع اکثریت به سیاست گذاری های عمومی را فراهم می سازد .بنابراین انتخابات در نظام های مردم سالار ، نماد حضور مردم در تعیین سرنوشت خویش است و در واقع راهی برای تحقق اداره جامعه به دست مردم از طریق نمایندگان آن هاست حال این حضور هرچه پررنگ تر باشد زمینه تحقق اراده مردمی بیشتر خواهد شد .این موضوع در کشورما که نوع مردم سالاری آن مبتنی برارزش های اسلامی است و تابع قاعده حق و تکلیف نیز است اهمیتی دوچندان می یابد زیرا هم حضور در انتخابات یک وظیفه شهروندی است و هم یک وظیفه شرعی و دینی است. دوم این که این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی دارای شرایطی متفاوت از دوره های پیشین به ویژه دوره های انتخابات گذشته مجلس است . اولین انتخابات پس از انتخابات ریاست جمهوری و فتنه سال 1388 است . بنابراین در داخل و خارج از کشور و به ویژه بوق های تبلیغاتی غرب توجه بیشتری به رفتار مردم در این دوره خواهد شد تا ببینند که اتفاقات رخ داده در سال 88 چقدر در رفتار ملت ایران اثر منفی داشته است و یا این که برعکس مردم با درک دقیق اتفاقات و توطئه هایی که درآن زمان تدارک دیده شده بود با آگاهی و درایتی بیشتر در این دوره از انتخابات حاضر می شوند نکته دیگر تحقق مشارکت قاطع مردم در انتخابات ریاست جمهوری دهم است که حدود 85 درصد بود اگر چه تفاوت های زیادی بین انتخابات ریاست جمهوری و مجلس وجود دارد و در ادامه به آن اشاره خواهیم داشت . از سوی دیگر این انتخابات اولین انتخابات پس از جراحی بزرگ اقتصادی کشور یعنی اجرای قانون هدفمندی یارانه هاست . در سطح خارجی هم بیداری اسلامی رخ داده است و تمام نگاه ها متوجه رفتار ملت ایران است که مهم ترین الگو برای مردم منطقه محسوب می شود ضمن این که دشمنان ملت ایران هم بیشتر از همیشه دندان تیز کرده و تهدید می کنند تا شاید ملت ایران را بترسانند بنابراین حضور پررنگ مردم در این انتخابات پیام های داخلی و خارجی بسیاری دارد و در واقع نمایش اقتدار، عزت و همدلی و قدرت ملت ایران است تا نشان دهند که از هیچ کس و هیچ چیز هراس ندارند به ویژه از غربی که اکنون به دلیل بیداری ملت ها و بحران گسترده اقتصادی و سیاسی با مشکلات جدی دست و پنجه نرم می کند و بسیار آسیب پذیر و در مقایسه با گذشته ضعیف تر شده است . سوم این که انتخابات در ایران برخلاف بسیاری از کشورهای حتی مردم سالار مهم ترین عنصر صیانت از کشور و نظام است ارتباط تنگاتنگ نظام با مردم و تبدیل شدن حضور مردمی در ایران به عنوان مهم ترین عنصرتاثیر گذار در تقویت توان ملی این ضرورت را ایجاب می کند که همواره حضور مردم در صحنه های مختلف از جمله در انتخابات گسترده باشد . زیرا مشارکت مردم پایه های نظام را مستحکم می کند، آبروی ملت ایران را زیاد و دشمن را از طمع ورزیدن به کشور و از فکر ضربه زدن و توسعه و فساد و فتنه منصرف می کند. چهارمین نکته واقع بینی در زمینه مشارکت مردم است . بررسی دوره های گذشته انتخابات مجلس و ریاست جمهوری نشان می دهد متوسط مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری بالاتر از انتخابات مجلس یا شوراها یا انتخابات خبرگان رهبری بوده است. متوسط مشارکت مردم در 10 دوره انتخابات ریاست جمهوری حدود 70 درصد است حال آن که متوسط مشارکت مردم در انتخابات مجلس برخلاف رقابت های محلی و حتی قبیله ای که معمولا در آن موثر است کمتر از 60 درصد بوده است .
در انتخابات 8 دوره گذشته مجلس بیش از 165 میلیون رای به صندوق ها ریخته شده که بیشترین درصد مشارکت در دوره پنجم با 71 درصد بوده است ، بنابراین انتظار مشارکت بالای مردم آن هم درحد انتخابات ریاست جمهوری انتظاری غیر منطقی به نظر می رسد . در هر حال جدای از این مسائل عملکرد ملت ایران نشان داده است که همیشه موقعیت و اولویت های اصلی کشور را بهتر از بازیگران عرصه سیاست درک می کنند و همواره برای صیانت از نظام در میدان حاضر بوده اند . شاخصه ای که در مراسم 22 بهمن ماه امسال به خوبی نمود یافت و اعتراف رسانه های غربی را هم در پی داشت.
