«روانکاو» The Mentalist بسیار موفق است، اما چه کسی از آینده آن خبر دارد؟

برونو هلر Bruno Heller سازنده سریال «روانکاو» The Mentalist برای شبکه سی‌بی‌اس CBS که درباره یک روان شانس تلویزیونی است که به یک کارآگاه حل مسائل جنایی تبدیل می‌شود، اوقات خوشی را سپری می‌کند. از او پرسیده شد پرسه زدن در هالیوود به‌عنوان کسی که مسئول سریال تلویزیونی درجه‌یک فصل پاییز است چه حسی دارد؟ او پاسخ داد: “شما این را بسیار هیجان‌انگیز و فریبنده جلوه می‌دهید. واقعاً خبر خاصی نیست. مدتی است که در مهمانی شرکت نکرده‌ام و اگر شرکت کرده بودم، می‌شنیدم که از سریال تعریف می‌کنند و وقتی پشتم را برمی‌گرداندم می‌گفتند ببینیم در ادامه چه خواهد کرد “.همان‌طور که سریال به‌پیش می‌رود، نگه‌داشتن موفقیت کار هم سخت‌تر می‌شود.
شروع این سریال با آمار استثنائی 15.5 میلیون تماشاگر روبرو شد (که بخش بزرگی از آن را مدیون موفقیت سریال «ان‌سی‌آی‌اس» NCIS به عنوان پیش‌زمینه‌‌ای برای این دست سریال‌ها است) و نه تنها با افت بیننده مواجه نشد، بلکه آمار بینندگان هفتگی‌اش را نیز به‌خوبی حفظ کرد. این آمار در مقایسه با دیگر برنامه‌های رقیب این سریال که هم‌زمان از شبکه‌های دیگر پخش می‌شدند همچنان عالی محسوب می‌شود. برنامه‌هایی مثل «رقص با ستارگان» Dancing With the Stars از شبکه ای بی سی ABC و سریال علمی-تخیلی «فرینج» Fringe از شبکه فاکس Fox که میان مخاطبان 18 تا 49 ساله‌اش بسیار محبوب بود، رقیب او بودند اما بااین‌‌حال توانست در لیست 10 برنامه برتر تلویزیون قرار بگیرد.

شاید به همین دلیل است که هلر علاقه‌ای به ابراز خرسندی درباره آمارها ندارد. او گفت:

از نگاه کردن به آمار سرگیجه می‌گیرم. از روی آنتن بودن دیگر برنامه‌ها اطلاع دارم، اما زیاد تلویزیون نگاه نمی‌کنم چون بسیار نگرانم می‌کند. بله ما در صدر جدول قرار داریم اما تا زمانی که برای مدت بیشتری روی کار نباشیم واقعاً موفق نخواهیم بود.

این اولین بار است که هلر در رأس امور پخش برنامه‌های تلویزیونی قرار می‌گیرد؛ او با دستیار تهیه بودن یکی از موفق‌ترین سریال‌های اچ‌بی‌او HBO یعنی «رُم» Rome شناخته می‌شد. این سریال تاریخی بعد از دو فصل به دلیل بودجه بسیار سنگین ساختش متوقف شد.

هلر گفت: “با توجه به آزادی که در تلویزیون به آن می‌رسید، می‌خواستم به خودم و این حرفه ثابت کنم که می‌توانم در قالبی کاملاً متفاوت کار کنم و دیگر نمی‌خواستم کارهای تاریخی بسازم “. او حتی مشتاق قبول کردن پروژه‌ای بر پایه یکی از اولین خلاقانه‌ترین سریال‌های تلویزیون شد. او گفت: “شبکه سی‌بی‌اس CBS به دنبال مکملی برای «ان‌سی‌آی‌‌اس» بود و ما به نحوی «روانکاو» را برای چیزی که موردنیاز بود شکل دادیم. می‌دانم که زیاد جالب به نظر نمی‌رسد، اما این حرف آخر تجارتی بود که تابه‌حال تجربه نکرده و مشتاق یادگیری آن بودم. تلویزیون یک رسانه محبوب است. آنجا برای رؤیاپردازان و پیشگامان ارزش قائل هستند “.سیمون بیکر Simon Baker با این سریال به امنیت شغلی که دنبالش بود رسید. بعد از موفقیت نسبی در نقش اول «نگهبان» Guardian که برای سه فصل ادامه داشت، او در سال 2006 یک نقش مکمل در سریال «اسمیت» Smith که سه قسمت داشت بر عهده گرفت و نقش‌های معمولی بازی می‌کرد تا به  «روانکاو»  رسید.

شخصیت او، پاتریک جین، یک روانشناس سابق تلویزیونی است که به کلاه‌بردار بودنش اعتراف می‌کند و مشخص می‌شود که او صرفاً بیشتر از یک فرد معمولی تیزبین و حساس است. پاتریک بعد از به قتل رسیدن همسر و دخترش توسط یک قاتل زنجیره‌ای تصمیم می‌گیرد تا از قدرت‌ مشاهداتش برای کمک به اجرای قانون در کالیفرنیا استفاده کند.

بیکر گفت: “این شخصیت به‌خوبی با من سازگار است “. اگرچه او در دو سریال شبکه سی‌بی‌اس حضور داشت، در ادامه گفت: “«روانکاو» این تفکر که تنها بینندگان مسن‌تر مخاطب این شبکه هستند را به چالش کشید “؛ اما او سریع به این نکته اشاره کرد که سریال او مخاطبان گاه‌وبیگاه جوان هم دارد. او گفت: “نگاه کردن به امتیازها و آمارها بسیار جذاب و درعین‌حال آزاردهنده و در کل بی‌معنی است؛ اما این بخشی از نمایش است “؛ و این نمایشی است که «روانکاو» از شرکت در آن بسیار راضی بود. بیکر گفت:”خیلی عالی است که در این بحران اقتصادی عوامل می‌گویند «گل کاشتیم» و همه از خوشی در آسمان سیر می‌کنند “.هم‌بازی او رابین تونی Robin Tunney هم موافق است. تونی تنها یک نقش معمولی در سریال «فرار از زندان» Prison Break بازی کرده بود؛ او نقش وکیلی را داشت که به دوست‌پسر سابقش برای فرار از زندان لینکلن باروز کمک می‌کرد. تونی که نقش یک رهبر پر ابهت تیم تحقیقاتی که پاتریک به آن مشاوره می‌دهد را بازی می‌کند گفت: “این نقش بسیار جالب‌تر است. شخصیت‌های «فرار از زندان» به یک‌دیگر ضربه نمی‌زدند “.

او گفت:

«روانکاو»موفق است زیرا برونو بسیار غیرعادی است و عجیب بودنش قطعاً در سریال نشان داده‌شده است؛ اما این عجیب بودن جوری پوشانده شده که هضم آن برای مخاطب آسان باشد.

برای مثال، پیام بی‌شرمانه سریال را در نظر بگیرید که روانشناسان تلویزیونی مثل جان ادوارد John Edward متقلب هستند. هلر گفت: “ام یک روانشناس تلویزیونی را بیاورید – آن‌ها مردان شیادی هستند. من این را با اطمینان کامل می‌گویم زیرا جان ادوارد قرار نیست از کسی برای آزادی بیان شکایت کند. دلیل این‌که این مسئله را می‌دانم این است که تکنیک‌هایی که او از آن استفاده می‌کند تنها مختص روانشناسان کارناوال است و غیب‌گویان صدها سال است که از آن استفاده می‌کنند “.(ناشر ادوارد در پاسخ به آنچه هلر به آن اشاره کرد گفت: «نظری ندارم».)و اگرچه امتیازبندی‌ها هلر را شگفت‌زده کرد، او به سراغ دیگر جنبه‌های شبکه تلویزیون می‌رود. هلر گفت: “تا اینجا استفاده از تخیلات دریکی از بزرگ‌ترین رسانه‌ها بسیار جالب و به‌نوعی الهام‌بخش بوده است. چیزی که به بازیگران و گروه فیلم گفته‌ام این است که در این پیوستگی تمام چیزی که داریم شانس و فرصتی است تا این سریال را به موفقیت برسانیم. ما مخاطب خود را جذب کرده‌ایم، الآن تنها می‌بایست روی آن مانور دهیم و آن را بسازیم “.