در سیر تاریخ ادبیات و هنر هر جنبش و مکتبی یک پیشینه تاریخی و یک پیشینه فکری و فلسفی دارد . برای یک رویداد سیاسی یا تاریخی می‌توان از یک تاریخ دقیق و مشخص صحبت کرد , اما آغاز و پایان یک دوره ادبی را نمی‌توان با یک تاریخ دقیق معین کرد. چراکه هیچ جنبش ادبی‌ای یک شبه اتفاق نمی‌افتد . وضعیت , کیفیت , ویژگی و طبیعت یک جنبش ادبی غالبا ردپایی در سال‌ها و حتی سده‌ها پیش از آن به همراه دارد و دست کم مدت‌های مدیدی پس از پایان آن دوره می‌تواند باقی بماند .
در یک جنبش ادبی اغلب آن تغییرات مهم و کاملا متفاوت نسبت به دوره‌ی قبل به عنوان موثرترین و جدی‌ترین تغییرات دوره درنظر گرفته می شود و تفاوت دو دوره ادبی در همین تفاوت و تغییر بسیار زیاد در نیاز و شالوده فکری‌شان است .
اصطلاح " قرن هجدهم " در تاریخ ادبیات تنها به بازه زمانی قرن هجدهم اطلاق نمی‌شود . زیرا چیزی درحدود چهل سال از قرن هفدهم و ده سالی هم از قرن نوزدهم را به خوداختصاص داده است .
دوره بازگشت ادبی (Restoration) نه تنها زمینه و مبنای این دوره است , بلکه بخش جدایی ناپذیر ادبیات قرن هجدهم است .
به عنوان یک دوره ادبی , دوره بازگشت یا Restoration با یک رویداد تاریخی در سال 1660 یعنی بازگشت چارلز دوم به سلطنت انگلستان آغاز می شود و با مرگ جاندرایدن شاعر و منتقد ادبی و مترجم و نمایشنامه نویس و نماینده برجسته ادبیات نیمه دوم قرن هفدهم انگلستان پایان می‌گیرد .
