فرانچسکا جونز، 15 سال بیشتر ندارد و در بخش مسابقات زنان تنیس ویمبلدون شرکت کرد. او علاوه بر سن و سال پائینش، نکته دیگری نیز متفاوت با سایرین داشت و آن هم این بود که مجموع انگشتان دو دست او در عدد 6 خلاصه می‌شود و دو پای او هم روی هم 7 انگشت دارند. او در بارسلونا زندگی و تمرین می‌کندو با وجود مشکل ژنتیکی ای که دارد، رتبه هشتاد و نهمین تنیسور زن برتر دنیا در رده سنی جوانان را در اختیار دارد. فرانچسکا امیدوار است تا بتواند روزی در جمع 5 نفر برتر قرار بگیرد.
در یک نگاه ساده، فرانچسکا (متولد بردفورد انگلیس- درسال 2000) هم مثل هر دختر دیگری که هم سن و سال اوست پرقدرت به توپ ضربه می‌زند. خیلی راحت و ساده به زمین تنیس می‌آید و در هر بازی که می‌برد، دستش را مشت می‌کند و به شادی می‌پردازد. تفاوت میان او و سایر تنیسورهای دیگر در این است که او با یک نقص ژنتیکی به دنیا آمده که این نقص مانع از رشد کامل انگشتان دست و پایش شده. فرانچسکا در هر دستش تنها 3 انگشت دارد و تعداد انگشتان پاهایش روی هم رفته، 7 تاست.
فرانچسکا در گفتگویی که در روزنامه دیلی میل چاپ شده گفت:« وقتی کوچکتر بودم، مشکلات زیادی داشتم. این مشکل فقط مربوط به دست‌هایم نیست و در پاهایم هم چنین نقصی دارم. پای راست من 3 انگشت دارد و پای چپم چهار انگشت. بدین ترتیب حفظ تعادل همیشه یکی از نقاط ضعف من بوده.»
اما این نقص عضو مانع پیشرفت فرانچسکا و تلاش او برای رسیدن به اهدافش نشده و او حالا در رده جوانان در مسابقات تنیس ویمبلدون شرکت کرد و در دور دوم حذف شد. او اخیرا در تورنمنتی در وین اتریش، بدون آن‌که حتی در یک ست بازنده باشد، به قهرمانی رسید و در بازی فینال، از تنیسور هجدهم دنیا در رده سنی اش پیشی گرفت. فرانچسکا وقتی 10 ساله بود یورکشایر را ترک کرد و به بارسلونا رفت تا توانایی‌هایش در رشته تنیس را در آکادمی‌سانچس کاسال تقویت کند. آکادمی‌ای که اندی ماری هم در آنجا پرورش یافته.
جونز در حال حاضر هم در بارسلونا زندگی می‌کند و سال گذشته سه بار مجبور شد تا به خاطر مشکلات مچ دستش، زیر تیغ جراحی برود، اما با این وجود از تلاش دست نکشیده و برای حضور در جمع برترین‌ها می‌جنگد:« اگر مجبور شوم تا دوباره زیر تیغ جراحی بروم این کار را خواهم کرد. من 100% تمرکزم را روی تنیس قرار داده ام و هرکاری می‌کنم تا به آن جایگاهی که می‌خواهم، برسم.» او حتی هدف مشخصی هم برای خودش تعریف کرده:« این پتانسیل را دارم که در جمع 5 تنیسور برتر دنیا باشم.» او در حال حاضر در رده سنی زیر چهارده سال چهارمین تنیسور برتر دنیاست و در رنکینگ جوانان فدراسیون بین المللی تنیس در رتبه هشتاد ونهم قرار دارد.
والدین فرانچسکا از نظر مالی او را تامین می‌کنند و او از سال آینده می‌تواند در مدرسه تنیس جوانان ثبت نام کند و برای تحقق خواسته‌هایش بجنگد. البته خواسته‌های او چندان هم دور از دسترس به نظر نمی‌رسد:« خیلی‌ها از من انتقاد کرده اند و حرف‌های مختلفی به من می‌زنند ولی این چیزها فقط به من انگیزه می‌دهد. من با خودم فکر می‌کنم:"ببین چطور این‌کارها را انجام می‌دهم". مردم فکر می‌کنند که من نمی‌توانم خوب راکت را دستم بگیرم . ولی من به این حرف‌ها اهمیت زیادی نمی‌دهم و از آن‌ها به عنوان یک انگیزه و یک نکته مثبت استفاده می‌کنم. مشکل من چیزی است که حالا به من کمک کرده تا این کسی که الان می‌بینید باشم. شاید اگر این‌طور نبود، من تنیس را این‌قدر جدی شروع نمی‌کردم و با این همه انگیزه به جلو نگاه نمی‌کردم.»
فرانچسکا در عین حال پیغامی‌هم برای تنیسورهای دیگر دارد:« می‌خواهم بهترین تنیسور دنیا شوم. فقط می‌خواهم مردم بدانند که می‌توانی آن کسی که دوست داری بشوی و همه چیز بحث داشتن یک ذهنیت درست و مناسب در زندگی است.»
