جایگاه گیاهان دارویی در برنامه غذایی (۲)

اما این گیاهان علاوه بر اثراتی که بر بو، طعم و ویژگی‌‌های ظاهری غذا دارند می‌‌توانند به مقدار کمی بر املاح معدنی و ویتامین‌‌های موجود در غذا نیز بیافزایند. نکته قابل توجه، وجود ترکیبات آنتی اکسیدانی در این گیاهان است که می‌‌تواند از تشکیل رادیکال‌های آزاد در سلولها جلوگیری نموده و نقش مهمی در پیشگیری از سرطان ایفا کند.

کورکومین (Curcumin) یا دی فرولوئیل متان نمونه‌‌ای از آن‌‌هاست که بعنوان جزء فعال ادویه زردچوبه و آنتی اکسیدانی قوی شناخته می‌‌شود و از ویژگی‌‌های ضد التهابی نیز برخوردار است.

با وجود اثرات مثبت و خواصی که این ادویه‌‌ها بر غذا و بدن دارند اما باید توجه داشت که از این مواد نمی توان به هر مقداری مصرف نمود چرا که این ترکیبات جزئی از گیاهان دارویی بوده و دارای خواص دارویی هستند و نمی توانند جایگزین غذاها گردند و یا در سطح آن‌‌ها مورد استفاده قرار گیرند چرا که در این حالت نه تنها اثرات مفیدی نخواهند داشت بلکه ممکن است بدن را با مشکلات مختلف از جمله بیماری‌‌های گوارشی مواجهه سازند.

بنابر این، باید به مقدار مصرف آنها در غذا توجه نمود و از مصرف بیش از حد و مداومت بر مصرف آنها پرهیز نمود و تنها در مقداری استفاده کرد تا هدف از به کار بردن آن را تامین نماید.

باید توجه داشت که بسیاری از این ادویه‌‌هایی که در ترکیبات غذایی به کار می‌‌روند دارای طبیعتی گرم و خشک بوده و مصرف مداوم آنها سبب تغییر مزاج خواهد شد.

کاربرد برخی از این گیاهان در غذا

دارچین

دارای طبیعتی گرم و خشک است که می‌‌توان برای تعدیل غذاهای سرد و متمایل ساختن آنها به سمت گرمی از آن استفاده نمود. و بعنوان جزئی از ادویه پلویی در این دست غذاها مصرف نمود.

هم چنین، این ادویه به هضم غذا و بهبود طعم و بوی غذا کمک می‌‌کند. و برای استفاده در غذای افراد سرد مزاج بسیار مناسب است و در کنترل قند بیماران دیابتی نیز تاثیر دارد.

زنجبیل

این گیاه با طعم تندو تیزی که دارد می‌‌تواند طعم مطبوعی را برای طرفداران این طعم ایجاد نماید. همچنین، با طبیعت گرم و خشکی که دارد در متمایل ساختن طبیعت غذا به سمت گرمی بخصوص در فصل زمستان موثر است.

هل

بعنوان ادویه‌‌ای معطر در بسیاری از غذاها و نوشیدنی‌‌ها قابل استفاده است که از رایج‌ترین کاربردهای آن استفاده در چای است. از عرق این گیاه نیز در تهیه دسرها استفاده می‌‌شود.

رزماری

گیاهی دارویی که ب دو صورت خام و پخته قابل استفاده است. این ادویه بدلیل داشتن آنتی اکسیدان رزمارینیک اسید می‌‌تواند تولید مواد مضر در زمان استفاده از روغن را کاهش دهد.

زیره

زیره نیز دارای طبیعتی گرم و خشک بوده و در برطرف نمودن نفخ شکم موثر است و می‌‌تواند در هضم بهتر غذا نیز موثر باشد.

آویشن

از سویی کاربردهای درمانی این گیاه بخصوص در بیماری‌‌های تنفسی و سرفه و از سویی دیگر مصرف آن به منظور بهبود هضم و عطر در سالاد و غذاهایی مانند انواع پیتزا و ماکارونی آن را به گیاهی پرکاربرد مبدل ساخته که دارای فعالیت‌‌های ضد میکروبی نیز است که از مواد موثر تیمول و کارواکرول موجود در آن هم به عنوان نگهدارنده مواد غذایی در صنایع غذایی استفاده می‌شود.

برای خواندن بخش اول -جایگاه گیاهان دارویی در برنامه غذایی- اینجا کلیک کنید.