یکی دیگر از صنایع دستی کاربُردی – تزیینی ایران ” سفره بافی یا سفره آردی ” نام دارد. این محصول جزء بافته های داری و جزء صنایع دستی عشایری استان چهار محال وبختیاری قرار دارد. این نوع بافته صرفاً جنبه خودمصرفی داشته که متأسفانه با استفاده از سایر کالاهای صنعتی مشابه این محصول کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. این فرآورده شباهت زیادی (چه از لحاظ مصرف، چه از لحاظ روش تولید و مواد اولیه) با سفره کُردی در استان خراسان شمالی دارد.
پشم و نخ پنبه ای از مواد اولیه اصلی این دستبافته می باشد. این فرآورده به ابعاد 140×100 سانتی متر بافته می شود و کاربّرد آن در هنگام پخت نان عشایری مرسوم به فطیر یا نان تابه ای است. و آن هنگامی که خمیر آرد را چانه می کنند و این سفره از ریختن آرد بر روی زمین که در فرهنگ مسلمانان کاری مذموم است جلوگیری می کند. این محصول از قدمت زیادی برخوردار است که با توجه به توضیح بالا مبنی بر ورود و استفاده از سایر کالاهای ماشینی به جای سفره آردی هنوز هم در مناطق دوردست عشایری این دستبافت تولید و مصرف به صورت محدود فعال می باشد. طریقه نگهداری و حفاظت این دستبافت همانند دیگر دستبافت ها جلوگیری از مجاورت با آتش و عدم تماس با اجسام نوک تیز، رطوبت مداوم است. شستشوی آن با آب ولرم و شوینده های غیر اسیدی موردی ندارد.
