کلینیک زنان

زن 35 ساله ای هستم که از 6 ماه پیش به طور متناوب دچار سوزش سردل می شوم، پزشکان معتقدند که علت ناراحتی من برگشت اسید معده به داخلی مری است. داروهای مختلفی دریافت کرده ام ولی بهبود کامل نداشته ام در حال حاضر خودم به طور مرتب از قرص و شربت معده استفاده می کنم، خواهش می کنم مرا راهنمایی کنید که تا کی باید دارو مصرف کنم.
سوزش سر دل ناشی از برگشت اسیده معده به داخل قسمت تحتانی مری و تحریک و ایجاد التهاب در این ناحیه می باشد. از مشخصات این بیماری، احساس سوزش در پشت جناغ و محوطه دهان، بدون زور زدن و یا تقلا می باشد. بیمار احساس بد طعمی و بدمزگی در داخل دهان صبح ها پس از بیدار شدن از خواب دارد.
این عارضه در افراد چاق و نیز در افرادی که سیگار می کشند یا الکل مصرف می کنند و یا عادت غذایی خاص دارند شایع تر می باشد. به علاوه مصرف برخی داروها نیز می توانند زمینه ساز این حالت باشد. و در نهایت کسانی که دچار هرنی هیاتال (نوعی بالا کشیدگی معده از سوراخ دیافراگم مری به داخل محوطه قفسه سینه) هستند، نیز معمولاً از این عارضه رنج می برند. ولی می تواند هیچکدام از موارد ذکر شده وجود نداشته باشد ولی فرد به سوزش سر دل مبتلا گردد. غذاهای حجیم و با ماهیت آبکی (مثل آبگوشت یا آش) به علت اتساع معده می توانند باعث تشدید این حالت شوند. از سوی دیگر مصرف غذاهای چرب، پرادویه و پر فلفل، نوشابه های گاز دار، مصرف مایعات فراوان همراه غذا، نوشیدن چای (خصوصاً پر رنگ) بعد از غذا، قهوه، نسکافه، مصرف زیاد کاکائو و شکلات های کاکائویی، پیاز و عرق نعناع نیز از علل تشدید کننده مشکل بیماران محسوب می شوند.
در درمان بیماری ابتدا لازم است تغییراتی در شیوه زندگی و عادات غذایی بیماران با توصیه های انجام شده، داده شود. در بسیاری از بیماران تنها با انجام همان نکات کوچک و بدون هیچ درمان دیگری می توان این بیماری را کنترل کرد.
قبل از شروع دارو، بیمار باید در زندگی روزمره خود تغییراتی ایجاد کند. عمده این موارد به قرار زیر است: الف ــ کاهش وزن در صورت چاقی، به خصوص چاقی شکمی ب ــ عدم استفاده از لباس های تنگ به خصوص در ناحیه دور شکم و یا کمر ج ــ عدم استفاده از دخانیات و الکل د ــ عدم مصرف نوشابه های گازدار هـ ــ عدم مصرف مایعات زیاد مانند آب همراه غذا (بهتر است فرد یک لیوان آب حداقل نیم ساعت بعد از غذا بنوشد). و ــ کاهش حجم و افزایش تعداد وعده های غذایی به 6ــ 5 مرتبه در روز ز ــ عدم مصرف چای زیاد در طول روز به خصوص بعد از غذا ی ــ گذاشتن یک بالش بیش تر زیر سر هنگام خواب جهت بلند تر قرار گرفتن سر و نیم تنه فوقانی
عدم رعایت رژیم غذایی و درمان دارویی در دراز مدت می تواند باعث تغییراتی در سلول های ناحیه پایین مری شده که در نهایت زمینه ساز ایجاد سرطان مری می گردد ولی خوشبختانه این عارضه شایع نمی باشد. مهم ترین توصیه من به این بیمار، رعایت رژیم غذایی و تعدیل عادت غذایی، عدم مصرف خودسرانه دارو، مراجعه به یک پزشک متخصص داخلی یا فوق تخصص گوارش و فقط مصرف داروهای تجویز شده توسط ایشان می باشد. همچنین رعایت رژیم غذایی، عدم مصرف خودسرانه دارو و خصوصاً شربت آنتی اسید که فقط اثر تسکینی دارد. مراجعه به پزشک متخصص و از همه مهم تر پذیرش این مسأله که درمان بیماری، طولانی مدت و با مدت نامشخص است. در صورت عدم بهبودی علی رغم رعایت موارد فوق الذکر و مصرف داروی مناسب، باید تحت نظر پزشک معالج سایر بررسی های تشخیصی لازم برای ایشان انجام گیرد.
به یاد داشته باشید که استرس و فشارهای عصبی یکی از عوامل تسریع کننده عود بیماری است پس آرامش خود را حفظ کنید.

بارداری پر خطر کدام است؟
 

بارداری پر خطر بارداری است که احتمال سقط خودبخودی، مرده زایی، تولد نوزاد کم وزن و یا تولد نوزاد با ناهنجاری های مادرزادی زیاد باشد. بارداری پر خطر شامل مادری که احتمال زایمان نارس دارد یا در معرض خطر سلامت، یا تغذیه ای است نیز می گردد. عوامل اصلی خطر در دوران بارداری عبارتند از: بارداری زیر سن 17 سال و بالغ نشدن، اولین فرزند پس از 35 سالگی، نوجوانان کم وزن، رژیم های دوران بارداری، کم وزنی و کوتاهی قد مادران، چاقی در مادران پیش از حاملگی، سابقه سقط و مرده زایی و نوزاد کم وزن، داشتن سه بارداری یا بیشتر در طی 2 سال، اعتیاد به الکل و تنباکو و داروها، مادران دچار دیابت، بیماری های قلبی و متابولیسم، همچنین افزایش وزن یا کم بودن وزن غیر طبیعی در دوران بارداری، الگوی نامناسب، تغذیه ای در دوران بارداری و چند قلوزایی از سایر علل حاملگی های پرخطر است.
فرزند هفت ساله ای دارم که هر چند وقت یک بار دچار گوش درد شدید می شود به طوری که امسال بیش از سه بار گوش درد داشته است از شدت درد گاهی کاملاً بی طاقت می شود. هر بار پس از مصرف آنتی بیوتیک خوب می شود ولی چند وقت بعد مجدداً تکرار می شود و یک بار هم به دنبال گوش درد، چرک واضحی از گوشش خارج شد. همچنین از چندین سال قبل خرخر شبانه هم دارد و مکرراً از بینی او ترشحات غلیظ بیرون می آید لطفاً مرا راهنمایی کنید.
وقتی در بچه ها به علت های گوناگون لوزه سوم بزرگ می شود و کل حلق و بینی را پر می کند، از سمت حلق دهانه بینی مسدود می شود و گوش درد ایجاد می شود. وقتی لوزه سوم که فضای حلق بینی را پر می کند عفونی شود و میکروب ها در آن جمع شوند، در آن صورت این میکروب ها از طریق شیپور استاش وارد گوش میانی می شوند و وقتی تعداد میکروب هایی که وارد گوش میانی شده است، افزایش پیدا کند بچه دچار عفونت های گوش میانی می شود و این عفونت ها خود را به صورت گوش درد نشان می دهند و به تدریج درد گوش افزایش پیدا می کند و باعث بی قراری و ناراحتی می شود.
معمولاً بچه هایی که دچار گوش دردهای دایمی هستند در خواب و تقریباً در اکثر شب ها و غالب مواقع راحت نیستند و مجبورند که دهانشان را جهت تنفس باز نگه دارند و این افراد هر وقت دهانشان بسته شود دچار قرمزی شدید می شوند. خرخرهای این افراد گاهی به قدری شدید می شود که حتی باعث توقف تنفسی نیز می شود. در بعضی مواقع گوش درد باعث تغییر شکل در صورت می شود حتی موجب کاهش شنوایی در فرد خصوصاً بچه ها می شود. حدود 10 درصد اطفال زیر 5 سال دچار گوش درد خواهند شد به عبارتی حداقل یک بار در دوران طفولیت هر بچه ای با این مشکل روبه رو می شود. معمولاً در اکثر گوش دردهایی که حاصل از عفونت گوش میانی می باشد از گوش این افراد ترشح چرک خارج می شود و ممکن است تا زمانی که این عفونت درمان نشده باشد ترشح چرک به صورت دایمی از گوش خارج شود و باعث کاهش شنوایی بیمار شود در این گونه موارد انجام تست های اودیومتری و معاینات آندوسکوپی و بالینی و دادن شرح حال دقیق از راه های تشخیص با اهمیت تلقی می شوند.
باید ذکر شود که سن طفل در این گونه موارد بسیار اهمیت دارد در بچه ای زیر دو سال معمولاً اقدامات خاص مثل برداشتن لوزه سوم و یا اقدامات مربوط به آن را انجام نمی دهیم و بسیاری از این اطفال به آنتی بیوتیک مناسب پاسخ می دهند. علت عدم تمایل به جراحی این است که برداشتن لوزه سوم افراد مستلزم انجام عمل جراحی هر چند کوچک است ولی در اطفال زیر دو سال، اکثراً با افزایش سن اندازه شیپور استاش بزرگ شده و مشکل ایشان برطرف می شود. مشکل زمانی پیش می آید که بچه 4 سال یا بزرگ تر دچار عفونت های مکرر و علایم مربوط به لوزه سوم باشد و والدین با تصور اینکه گذشت زمان مشکل را حل خواهد کرد بی توجه از کنار آن رد شوند در اینجا گذشت زمان نه تنها فایده ای ندارد بلکه برای بچه مضر هم می باشد و ممکن است عوارض گوناگونی به جای بگذارد که این عوارض به صورت عوارض گوش و شنوایی، سینوزیت مزمن و همچنین تغییر شکل صورت بچه خواهد بود. گاهی شدت عوارض به حدی می رسد که درمان سخت و گاهی غیر ممکن می شود.
عدم درمان به موقع این بیماری باعث می شود که عوارض بسیار خطیر و مهلک مانند گوش دردهای عفونی، عفونت پرده های مغز (مننژیت) حاصل شود که در این حالت اعتقاد بسیاری از استاتید پزشکی بر این مطلب است که چنان که بیماری تحت درمان با آنتی بیوتیک می باشد بعد از سه روز برای بررسی احتمال مننژیت مجدداً به پزشک مراجعه نمایند.
1ــ توصیه می شود که والدین سرماخوردگی را ساده نگیرند. چون بسیاری از عفونت ها با یک سرماخوردگی ساده شروع می شود و بایستی درمان سرماخوردگی را به صورت مناسب انجام دهند.
2ــ به والدین توصیه می شود که وقتی بچه ای دارند که دچار عفونت گوش می باشند به او در منزل استراحت بدهند و از فرستادن او به مهد کودک یا مدرسه پرهیز کنند.
3ــ از مصرف سیگار خصوصاً در خانواده هایی که بچه زیر 5 سال دارند پرهیز شود.
4ــ با شروع گوش درد در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند تا قبل از تخریب ساختمان های گوش میانی، درمان با آنتی بیوتیک و سایر داروهای مناسب صورت گیرد. و اما در جواب این خواننده عزیز با توجه به اینکه بچه دارای ترشحات غلیظ بینی و خرخر شبانه که نشان دهنده انسداد ناقص راه های هوایی فوقانی این بچه است، می باشد، در حین خواب بچه نمی تواند خوب نفس بکشد و در نتیجه عدم نفس کشیدن، خرخر ایجاد می شود و از طرفی چون محل لوزه سوم در پشت بینی و حلق بینی قرار دارد و به صورت مرموز و آرام آرام رشد می کند و آن فضا را می بندد و در نتیجه چنین فردی با علایمی مانند خرخر شبانه و گوش دردهای مکرر و ترشح غلیظ بینی و سینوزیت های مزمن خودش را نشان می دهد بنابراین ایشان باید حتماً به پزشک متخصص مراجعه نمایند تا راه های درمانی مناسب با توجه به علامت های گفته شده برای ایشان در نظر گرفته شود.
دختری دارم 6 ساله که متأسفانه هنوز شب ها در جای خود ادرار می کند. جواب آزمایش ادرار او سالم است و چیزی را نشان نمی دهد ولی بسیار عصبی است و زودرنج، خیلی نگران او هستم و می ترسم هیچ وقت نتواند کنترل ادرارش را به دست آورد یا مشکلاتی در آینده برایش ایجاد شود، لطفاً مرا راهنمایی کنید که چه کار بهتر است انجام دهم؟
به طور کلی خیس کردن محل خواب بعد از سن حدود سه سالگی کودکان را شب ادراری می گویند. البته اکثر بچه ها در سن سه سالگی کنترل طبیعی مثانه را به دست می آورند. قابل ذکر است که در دخترها این کنترل زودتر از پسرها حاصل می شود. شب ادراری در سنین بعد از سه سالگی و حتی تا حدود 10 سالگی هم گاهی ممکن است دیده شود.
علت ایجاد کننده شب ادراری در بیش از حدود 50 درصد کودکان رشد دیررس دستگاه عصبی و یا وجود یک اختلال داخلی در سیستم عصبی عضلانی می باشد. آمار نشان می دهد در 30 درصد کودکان شب ادراری می تواند منشأ روانی داشته باشد. در 20 درصد کودکان شب ادراری می تواند به دنبال یک بیماری عضوی به وجود آید.
مسایل روانی می تواند یکی از دلایل ایجاد شب ادراری در کودکان باشد و در این رابطه، آموزش جهت کنترل مثانه بایستی بعد از سن یک و نیم سالگی شروع شود. تلاش قبل از این سن معمولاً بی فایده و حتی مضر است. اگر والدین در امر آموزش کنترل مثانه و کنترل دفع ادرار سهل انگاری کنند ممکن است در بچه کنترل مهاری مغز بر روی مثانه تا چند سال ایجاد نگردد و از طرفی اگر والدین از لحاظ روانی وضعیت ثابتی نداشته باشند اضطراب آنها به کودکان می تواند منتقل شود و در نتیجه اضطراب حاصله به صورت تنش در حین شب ادراری نمود پیدا می کند. از عوامل روانی مؤثر دیگر در شب ادراری تولد بچه ای دیگر در خانواده است. ورود کودکی دیگر به خانواده می تواند موجب از دست رفتن جایگاه ویژه بچه اول در خانواده شده و آن گاه بچه اول برای بازیافتن توجه والدین به خود ممکن است به عادت دوران شیرخوارگی برگردد. و در نهایت داشتن استرس های فیزیکی یا روانی (مانند ترس و اضطراب) مثانه را در وضعیت تثبیت نشده قرار می دهد و می تواند یکی از دلایل ایجاد کننده شب ادراری باشد.
علایم شب ادراری می تواند به صورت خیس کردن محل خواب به طور متناوب یا منظم باشد. قابل ذکر است که در شب ادراری بدون وجود بیماری اثری از سوزش ادرار وجود ندارد و ادرار کاملاً شفاف می باشد.
عوارض شب ادراری می تواند به دو شکل عوارض زودرس و عوارض ویروس مشاهده شود. در مورد عوارض زودرس یا شب ادراری فونکسیونل، مسایل به، صورت روانی تظاهر می یابند نه عضوی و بیش تر در سنین ورود به مدرسه تشدید می شود.
عوارض ویروس کمتر اتفاق می افتد و معمولاً در سنین بالاتر دیده می شود. مثلاً فرد بالغی تحت فشارهای روانی دچار تکرار ادرار شبانه می شود بدون آنکه در روز مشکلی داشته باشد. همچنین تکرار ادرار شبانه می تواند تظاهری از شب ادراری در دوران بلوغ نیز باشد. چنان که شب ادراری تا بعد از سن 3 سالگی وجود داشته باشد بایستی به فکر درمان بیماری افتاد. اقدامات درمانی برای بیماران مبتلا به شب ادراری می تواند به دو شکل دارو درمانی و روان درمانی انجام گیرد. در دارو درمانی، داروی انتخابی برای این بیماری قرص ایمی پرامین می باشد که بر روی حدود 70ــ50 درصد بیماران مؤثر باشد و به عنوان داروی انتخابی تجویز می شود و این دارو را با دوز 25 میلی گرم موقع خواب شروع می کنند و در صورت لزوم این دوز تا 50 میلی گرم قابل افزایش می باشد. البته در دارو درمانی، داروهای مؤثر دیگری هم وجود دارد. روان درمانی یا سایکوتراپی که اغلب از طرف پزشک متخصص توصیه می شود برای بعضی کودکان مبتلا به شب ادراری و والدین آنها می تواند اثرات مطلوبی داشته باشد.
والدین باید تنش و اضطراب کودکان خود را تا حد امکان کاهش دهند، از سخت گیری های بی مورد پرهیز کنند و در صورت نیاز کودک خود را جهت مشاوره روانپزشکی، نزد روانپزشک ببرند. از سایر اقدامات مؤثر این است که بعد از صرف شام، مصرف مایعات را در کودکان کاهش دهند تا در موقع خواب مثانه کودکان کاملاً خالی باشد، در صورت امکان قبل از زمان معمول خیس کردن، کودک را بیدار کنند تا در توالت ادرار کند. بدین وسیله کودک شرطی می شود تا در ساعت های به خصوصی حتی در شرایط عدم پر بودن کامل مثانه جهت تخلیه ادرار به دستشویی مراجعه کند.
به این خواننده عزیز توصیه می شود که محیطی امن و راحت در منزل برای کودک ایجاد کنند و به هیچ وجه کودک را تنبیه نکنند تا کودک احساس گناه و عدم امنیت نکند. و در نهایت سونوگرافی از سیستم ادراری همراه کشت و آنالیز ادرار برای کودک ضروری است.

مهم ترین علت سرطان های حفره دهان چیست؟
 

مهم ترین علت اکتسابی ایجاد سرطان در حفره دهان، دخانیات است و در افراد سیگاری خطر ایجاد آن 6 برابر افراد عادی است. استفاده از پیپ، تنباکو و مصرف مواد مخدر نیز خطر فوق را افزایش می دهد. فقر غذایی، عدم رعایت بهداشت دهان، مصرف مشروبات الکلی و عوامل شیمیایی محرک مخاط و دهان نیز از سایر علل مطرح شده می باشند.
دختر 27 ساله ای هستم که از 16 سالگی دچار جوش های چرکی در صورت و پشت کتف ها و کمر هستم تاکنون بارها به پزشک مراجعه کرده ام و دارو گرفته ام، ولی بعد از مدتی کوتاه از درمان، مجدداً جوش هایم عود می کند گفته بودند تا 21ــ 22 سالگی بهتر می شدم ولی متأسفانه هنوز که هنوزه، جوش های بزرگ و دردناک و پر از چربی می زنم که شدیداً مرا آزار می دهد، لطفاً مرا راهنمایی کنید؟ تا چه زمانی جوش های من ادامه دارد و بهترین درمان با توجه به درمان های زیادی که انجام داده ام کدام است؟
عوامل ایجاد کننده جوش عبارتند از:
1ــ چربی سطح پوست: پوست های چرب یکی از عوامل زمینه ایجاد آکنه یا جوش صورت می باشند.
2ــ گروهی از میکروب هایی که روی پوست زندگی می کنند.
3ــ التهابات ایجاد شده روی پوست (در بعضی مواقع)
4ــ انسداد مجاری غددی زیر پوستی که همگی می توانند باعث ایجاد جوش شوند.
مهم ترین عامل مستعد کننده ایجاد آکنه، عوامل زمینه ای هستند و در کنار آنها یکسری عواملی مانند افزایش چربی زیر سطح پوست و استفاده از کرم های آرایشی که چربی زیادی دارند؛ کارکردن در محیط هایی که هوای آن محیط زیاد گرم می باشد مانند افرادی که بیشتر در آشپزخانه ها و محیط های گرم داخل کارخانه، کار می کنند، یا مصرف بعضی از داروهای قلبی، استفاده از داروهای کورتونی که به صورت نادرست تجویز شود و در آقایان و ورزشکاران استفاده از استروییدهای آنابولیزانت (داروهای افزایش دهنده حجم عضلات) می توانند در ایجاد این ضایعات مؤثر باشند.
معمولاً این جوش ها در حوالی سن بلوغ و میانسالی دیده می شوند. ممکن است یکسری از آنها به صورت خود به خودی بهبود یابند و نیاز به درمان خاصی نداشته باشند. عوامل ژنتیکی به تنهایی علت مؤثری در ایجاد آکنه نمی باشند ولی عوامل مختلف به نوعی زمینه ساز ایجاد عامل ژنتیک می تواند باشد.
بهترین روش درمان آموزش می باشد. بیماران باید متوجه باشند که سیر بیماری دوره کوتاهی نمی باشد و شاید شروع پاسخ درمانی خیلی زود انجام نگیرد و اگر درمان زود قطع شود باعث عود ضایعات می گردد. مسأله مهم بعدی پس از آموزش صحیح بیمار در استفاده از دارو، تجویز دارو می باشد که بر اساس وضعیت بیمار و شدت ضایعات در بیمار انجام می گیرد. بنابراین بهترین روش درمانی آموزش صحیح درمان به این بیماری و مصرف کامل داروهای تجویز شده می باشد.
بر خلاف تصور عموم مردم که فکر می کنند مصرف تنقلات و شکلات و غذاهای شیرین باعث ایجاد جوش می شود باید ذکر شود که تاکنون این فرضیه از نظر علمی ثابت نشده است ولی جاهایی مانند آشپزخانه و جاهای گرم و محیط های مشابه دیگر می توانند عامل ایجاد جوش باشند ولی تغذیه به تنهایی نمی تواند عامل ایجاد جوش باشد.
چون ضایعات آکنه (خصوصاً در نواحی صورت) ممکن است بدشکل باشند و بعد از درمان نیز جوشگاه های بدشکلی در صورت بیمار به جا بگذارند باید بیماران تحت نظر پزشک باشند و حتماً دارو را کامل مصرف کنند و خودسرانه قطع نکنند و متوجه باشند که درمان این بیماران طولانی مدت است. از کرم های چرب کمتر استفاده کنند. از صابون های غیر بهداشتی و غیر استاندارد استفاده نکنند و در صورت ایجاد علایمی مانند پرمویی ــ رشد موهای زاید، اختلال در دوره قاعدگی آزمایشات لازم را انجام دهند و این افراد باید به پذیرش طولانی مدت درمان معتقد باشند. این دختر 27 ساله که دارای جوش های بزرگ و دردناک و پر از چرکی است باید توجه کند که نکته مهم در درمان جوش های صورت، کتف و کمر وی که به جوش غرور نیز معروف است، ادامه روند درمانی می باشد به علت اینکه در درمان های کوتاه مدت، بهبودی مناسب و خوبی حاصل نمی شود اگر هم بهبودی ظاهری ایجاد گردد، با قطع درمان، سریعاً بیماری برگشت می کند. ایشان باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و دوره درمان را به صورت کامل دریافت کنند. حوصله به خرج دهند و تا زمانی که پزشک مناسب می داند درمان همچنان ادامه داده شود. ایشان احتمالاً درمان را به صورت کوتاه مدت انجام داده است البته ضایعات در تنه و اندام ها معمولاً دیرتر از ضایعات صورت بهبود می یابند و ایشان اطمینان داشته باشند با مصرف مداوم دارو و تحت نظر بودن پزشک حتماً بهبودی کامل خواهند یافت.

علت گوشه زدن و ریشه ریشه زدن دو طرف ناخن چیست؟ درمان آن کدام است؟ آیا این عارضه ارتباطی به کمبود املاح یا ویتامین ها دارد؟
 

کسانی که عادت به شست و شوی مدام دست ها با مواد شوینده مانند صابون دارند و یا کسانی که با مواد شیمیایی خشک کننده مانند الکل سروکار دارند اغلب در معرض خشکی بیش از حد پوست دست و ناخن ها قرار می گیرند، این امر ارتباطی به کمبود ویتامین ها و املاح ندارد. باید از تماس پوست دست با مواد خشک کننده و از بین برنده چربی پرهیز کرد. دست ها را حتماً پس از خشک کردن، چرب کرده و ریشه را با ناخن گیر گرفته و به هیچ عنوان نباید ریشه ها را با دست کشیده و جداً کنید.
منبع: دنیای زنان، شماره 64