مقدمه و هدف پژوهش: درک و شناخت گردشگری و همچنین چگونگی توسعه و پایداری آن نه تنها در گسترش دانش گردشگری برای درک نیازمندی های آن، بلکه در آموزش زمینه های موفقیت در پیرامون تجارت گردشگری و همچنین نیازمندی های هر جامعه به امر گردشگری نهفته است که این خود یک نگرش و رویکرد انسانی را به گردشگری ضروری می سازد. به بیان دیگر، شکل گیری، پایداری و توسعه گردشگری در هر جامعه نیازمند امر آموزشی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی و واکاوی نقش آموزش نیروی انسانی جهت توسعه گردشگری می باشد.
روش پژوهش: مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیلی–توصیفی و مرور متون و منابع و تشریح چالش های نظام آموزش گردشگری در ایران در رابطه با آموزش نیروی انسانی، به ارائه راهکارهای اصلاحی جهت بهبود نظام آموزشی کشور می پردازد.
یافته ها: یافته ها نشان داد نظام آموزش جهانگردی و واحدهای آموزشی، امکانات و تجهیزات آموزش و از همه مهم تر، معیارها و ضوابط نظارتی و چگونگی اعمال آن ها باید به سرعت متحول شوند و ایجاد این تحولات مستلزم ارائه تسهیلات و معافیت های موسسات آموزشی، گسترش مبادلات بین المللی در امر آموزشی و تربیت مدرسان مورد نیاز است.
نتیجه گیری: ارائه آموزش اثر بخش در یک سازمان مدرن مستلزم تفکر جدید، مدل های جدید، رویکرد جدید و ابزارها و مکانیزم های جدید است. از آنجا که آموزش به عنوان بخش زیربنایی مدیریت منابع انسانی و مدیریت کیفیت در صنعت گردشگری مطرح است، برای اصلاح نظام ساختاری صنعت گردشگری کشور می توان کار را از اصلاح نظام آموزشی آغاز کرد.
نویسنده : خدایی زهرا*,کلانتری خلیل آباد حسین – 12 صفحه
* دانشگاه تربیت مدرس
منبع : پایگاه اطلاعات علمی
برای دانلود متن کامل مقاله روی لینک زیر کلیک کنید :
tourism13
