خبرگزاری مهر، گروه سیاست-محمدرضا ثمری: سردار آزمون بازیکن مطرح تیم ملی پس از بازی روز گذشته در استادیوم آزادی از فحاشی ناموسی بازیکنان سوریه به بازیکنان ایرانی در جریان بازی خبر داد و در پاسخ خبرنگار که از او پرسید: آیا در بازی با تیم های دیگر این امر سابقه داشته است، گفت: اصلا.
به خاطر می آورم در دهه هفتاد که در کسوت دیپلمات جمهوری اسلامی در بیروت بودم و تقریبا ماهی یک بار برای زیارت حضرت زینب و حضرت رقیه (سلام الله علیهما) با خودروی دیپلماتیک از راه زمینی عازم دمشق می شدیم، در مرز ورودی ماموران سوری همواره رفتار ناشایستی با دیپلمات های ایرانی داشتند و بارها مشاهده می کردم که رفتار آنان در کمال تعجب! با دیپلمات های کشورهای دیگر که احیانا عبور آنها از مرز با ما همزمان می شد، همراه با احترام و مناسب بود. همان زمان هم سوریه متحد استراتژیک جمهوری اسلامی ایران بود که همچنان هم هست.
رفتار تحریک آمیز و تقریبا غیر عادی بازیکنان تیم ملی سوریه بازتاب فراوانی در فضای مجازی داشت و کاربران به تدریج وارد عرصه سیاست منطقه ای و حمایت های مستمر جمهوری اسلامی ایران از سوریه و دمشق و شهدا و مدافعان حرم ایرانی شدند و کاربری به طنز نوشت :سوری ها اگر درصدی از این جنگ و تعصبی را که در بازی فوتبال مقابل ایران به نمایش گذاشتند در مقابل داعش به خرج داده بودند، این همه جوانان ما در مقابله با داعش و دفاع از حرم به شهادت نمی رسیدند.
واکنش کاربران ایرانی نسبت به رفتار بازیکنان و مربیان سوری در بازی ملی (علی رغم اهمیت این بازی برای تیم ملی سوریه) قابل درک است و عموم مردم انتظار داشتند بازیکنان سوری آنقدر توجیه شده باشند که بدانند (به عنوان مثال) در مقابل تیم عربستان بازی نمی کنند که سال ها است با حمایت همه جانبه از تروریست های تکفیری، کمر به نابودی سرزمین و حاکمیت آنان بسته است و میلیون ها آواره و هزاران کشته و سرزمینی سوخته روی دست آن ها گذاشته است. جامعه ایرانی روز گذشته نوعی بی وفایی را در قامت نماینده ورزشی ملت و حاکمیت سوریه در استادیوم آزادی احساس کرد.
با این همه به عنوان کارشناسی که سال ها است بصورت تخصصی حوزه مطالعات منطقه ای، خاورمیانه و منطقه شامات(لبنان، سوریه و فلسطین) را در بستری از پژوهش های علمی مورد مداقه و تحقیق قرار داده ام، معتقدم سیاست و راهبرد جمهوری اسلامی ایران(به دلایل متعدد که مجال پرداختن به آن در این نوشتار میسر نیست)، در حمایت از حاکمیت سوریه و مقابله با تروریست های تکفیری، در زمره علمی ترین، کارامد ترین و دقیق ترین راهبردهای جمهوری اسلامی ایران در منطقه بوده است و پیوندی مستقیم با منافع ملی، امنیت ملی و حفظ جایگاه ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای در معادلات پیچیده حاکم بر آن داشته است.
تدبیر و مدیریت رهبری نظام، هوش، تجربه و کارآمدی حیرت انگیز سردار سلیمانی، دیپلماسی موفق و عالمانه دکتر ظریف و خون شهدای مدافع حرم و رشادت و از خود گذشتگی نیروهای ایرانی در این مسیر از جمله عوامل مهم و بی چون و چرای کسب موفقیت ها و پیروزی ها در مقابله با راهبرد و برنامه های آمریکا و عربستان و ...در منطقه بوده است. هیچ ایرانی نمی پذیرد که ایران عرصه بازی را در منطقه به عربستان واگذار نماید.
کسانی که از نزدیک تحولات سوریه و جنگ با تروریست ها را پیگیری می کردند یا در منطقه حضور داشته اند، کم و بیش شنیده اند و می دانند که هماهنگی با ارتش سوریه در نبرد با تروریست ها با چه مشکلات و معضلاتی و عدم وفاداری ها و ناسپاسی ها در بخشی از بدنه ارتش و حتی حاکمیت سوریه همراه بوده است اما طراحان نظامی صبور و بلند اندیش ایرانی هیچگاه تسلیم احساسات و هیجانات نشدند تا بازی منطقه ای را در جام جهانی بازیگران سیاسی به رقیبان واگذار نمایند و از تامین منافع و مصالح عالیه و امنیت ملی کوتاه بیایند.
نباید زمینه برای دشمنان جهانی و منطقه ای ایران از رژیم صهیونیستی گرفته تا عربستان و هم پیمانان ریز و درشت او، فراهم می شد تا جشن پیروزی را در استادیوم منطقه ای برگزار کنند و چنین نیز نشد.
با شیرینی پیروزی های بزرگ در منطقه، می توان رفتار ناشایست بازیکنان تیم ملی فوتبال سوریه و ناملایمات و ناسپاسی های احتمالی را که ممکن است امروز و فردا از جای دیگر بیرون بزند، نادیده گرفت و به قله های بلند تر افتخار و تحمیل اراده ملت بزرگ ایران در منطقه و جهان فکر کرد.
