چراغیل یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی و یکی از روستاهای قدیمی آذرشهر به‌شمار می‌آید. این روستا از شمال شرقی به کوه بوستان، از جنوب به دره یوشانه و از جنوب شرقی به کوه سویوخ بلاغ مـحدود مـی‌شود. ارتـفاع این روستا از سطح دریا 1900 متر است و دارای اقلیمی معتدل و کوهستانی است. آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل است و زمستان پربرف، طولانی و بسیار سرد دارد. براساس نتایج سرشماری سال 1375، روستای چراغیل در حدود 399 نفر جمعیت داشته است. در سال 1385 جمعیت این روستا، 450 نفر گزارش شده است. عمده فعالیت‌های اقتصادی مردم روستای چراغیل زراعت و دامداری می‌باشد.و محصولات زراعی در این روستا شامل گندم، جو، نخود و سیب‌زمینی است. به دلیل وجود خاک مرغوب و آب کافی باغداری نیز رونق دارد. گردو، بادام، زردآلو، آلو و آلبالو در زمرۀ مهم‌ترین محصولات سردرختی این روستا به‌شمار می‌آیند. پرورش زنبور عسل و تولید عسل نیز یکی دیگر از فعالیت‌های اقتصادی مردم روستای چراغیل است. دامداری یکی دیگر از فعالیت‌های عمدۀ مردم این روستا است و انواع محصولات لبنی نیز فرآوری می‌شود. روستای چراغیل به لحاظ استقرار در محدوده‌ای کوهستانی و برخورداری از چشم‌اندازهای طبیعی و مناظر بکر، یکی از روستاهای زیبای آذربایجان شرقی محسوب می‌شود. استقرار روستا در دره‌ای خوش آب و هوا که پوشیده از درختان بلندقامت و باغات سرسبز است، موقعیت مطلوبی به آن داده است. عبور رودخانه پر آب و خروشان و صدای دلنشین آواز پرندگان جلوه ویژه‌ای به روستا بخشیده و هر بیننده‌ای را مسحور می‌کند. کوه‌های اطراف روستا به‌ویژه در بهار و تابستان هنگامی که سرشار از انواع گیاهان دارویی همچون آویشن، توکلیجه، شیرین‌بیان، مرزۀ کوهی، جوزان و گون و گل‌های رنگارنگ خودرو می‌شوند، مناظر و چشم‌اندازهای دلفریبی به وجود می‌آوند. چشمۀ مهر،خانه‌های سنگی و مسجد سنگی روستا از دیگر جاذبه‌های طبیعی و گردشگری روستای چراغیل به حساب می‌آیند. مهم‌ترین صنایع دستی روستای چراغیل بافت انواع قالی و جوراب‌های پشمی است. سوغات این روستا شامل خشکبار بخصوص گردو و آلوی خشک و جوراب پشمی دستبافت می‌باشد.
