چرا سینمای کودک توان جذب مخاطب را ندارد؟

دوران طلایی سینمای کودک با همکاری مسئولان سازمان سینمایی، آموزش و پرورش و کانون فکری کودکان و نوجوانان توانسته بود جمعیت عظیم دهه شصتی‌ها را طوری با سینما مانوس کند که امروز آنها می‌توانند با کلید واژه «یادت می‌آید… » درباره یک خاطره جمعی مشترک با هم حرف بزنند. اتفاقی که کودکان و نوجوانان دهه هفتاد به بعد در آن سهمی نخواهند داشت. سینماسینما، علی نعیمی: شاید مسئله اکران فیلم‌های کودکان و نوجوانان با ضرورت قابل بحث‌تری پیچیده‌تر از اکران فیلم‌های هنر و تجربه است که هنوز مسئولان رده بالای سینمایی نتوانسته‌اند برای آن کاری چشمگیر انجام دهند.
در دوران طلایی سینمای کودک این تضمین وجود داشت که فیلم‌ها در هر صورت در سینماها اکران می‌شوند و به فروش بالایی دست پیدا می‌کنند. در آن زمان برنامه‌هایی وجود داشت که فیلم‌های کودک در طول سال به تناوب اکران می‌شد و این امر تضمین شده بود. درحال‌حاضر فیلم‌های زیادی داریم که سال‌ها است آخر صف اکران مانده‌اند و یا اگر اکران می‌شوند شرایط خوبی برای آنها در نظر گرفته نمی‌شود. در این شرایط سینماداران هم به دلیل به صرفه نبودن اکران فیلم‌های کودک کمتر رغبتی برای نمایش این آثار دارند. متاسفانه سازمان سینمایی هم چندان تدبیری برای اکران فیلم‌های سینمایی کودک ندارد و این معضل بیش از هر نکته دیگری به افول این گونه سینمایی دامن زده است.
بی‌توجهی به عنصر مهم فانتزی در آثار سینمای کودک؛ در هر اثر هنری روح فانتزی می‌تواند چاشنی شیرین‌تر و جذاب‌تر کردن آن اثر باشد. فانتزی شیوه بیانی است که در آن، اصول و قواعد معقول و واقعی جهان علی را بهم می‌ریزد تا جهانی دلخواه خود پدیداید و همین، محمل مناسبی است تا بتوان برای بیان سرگذشت‌ها و ماجراهای هیجان‌انگیز و شوق‌آور، به رمز و راز و جادو روی کرد. اما متاسفانه این امر مهم نیز در تولیدات سینمای کودک ایران در دهه‌های گذشته به کلی به فراموشی سپرده شده است.
بهروز مفید تهیه‌کننده سینما و تلویزیون که سابقه ساخت آثاری در حوزه سینمای کودک دارد و تابستان امسال نیز فیلم سینمایی دزد و پری را در اکران داشت درباره مشکلات مختلف سینمای کودک گفت: سینمای کودک سینمایی است که به دلیل میزان مخاطب ظرفیت خوبی برای اکران و فروش دارد و همچنین کارگردان‌های بزرگی از دل سینمای کودک وارد سینما شدند؛ مثل آقای پوراحمد، خانم برومند و خیلی از فیلمسازان مطرح کشورمان اما به دلیل اینکه در این سینما با بی‌مهری روبه‌رو شدند و نتوانستند به آنچه استحقاق‌اش را داشتند برسند از فضای سینمای کودک دور شدند؛ از طرف دیگر معتقدم سینمای کودک ما هنوز خیلی بکر است و خیلی از موضوعات در سینمای کودک است که هنوز به سمتش نرفتیم و اثری درباره آن نساختیم. سینمای کودک ظرفیت خوبی برای پرداخت به موضوعات مختلف دارد و زمینه‌اش هم در سینمای ما وجود دارد که به سمت ساخت آثار مختلف بروند اما به دلیل حمایت نشدن از سوی دولت در زمینه اکران هیچ‌گاه حق مطلب نسبت به سینمای کودک به خوبی ادا نشده و درحال‌حاضر نزدیک به 70 فیلم سینمای کودک در نوبت اکران است و چون بیشتر آثار کودک نگاهی به گیشه ندارند و فضای فیلم‌ها مناسب با جشنواره‌های داخلی و خارجی است برای همین بازار خوبی در انتظارشان نیست و سینماداران رقبتی برای نمایش این دست آثار نشان نمی‌دهند.
وی با اشاره به شرایط اکران سینمای کودک گفت: در شرایط فعلی برای ساخت آثار کودک که هم بتواند گیشه مناسبی داشته باشد و هم از نظر هزینه‌ها با نوعی ولخرجی روبه‌رو نباشیم و بتوانیم هزینه‌ها را مدیریت کنیم به فرمولی دست پیدا کردیم که می‌توان با هزینه‌ای کمتر از 300 میلیون تومان فیلم سینمایی آبرومند در حوزه سینمای کودک ساخت که در اکران هم بتواند فروش داشته باشد. تجربه همکاری چندوقت پیش با حسین قناعت در فیلم سینمایی دزد و پری ثابت کرد می‌توان فیلمی ساخت که هم سودآور باشد هم با هزینه‌های حداقلی فیلمی با صرفه ساخت.
مسئولان فرهنگی باید تلاش کنند تا فضایی برای اکران آثار سینمایی کودک و نوجوان فراهم شود و مانند تشکیل گروه هنر و تجربه شاید بهتر باشد فضایی برای اکران فیلم‌های کودک و نوجوان شکل بدهند. یا حداقل زنگ سینما در مدارس شکل جدی به خود گرفته و مانند دوران گذشته با همکاری سازمان سینمایی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت آموزش‌وپرورش زنگ سینما رنگ و بویی دوباره گرفته و سینمای کودک و نوجوان از این دوره‌گذار عبور کند و بتواند به‌روزهای طلایی و اوج خود بازگردد.