اینها در خواب راه می‌روند (۲)

در بیماران اسکیزوفرنی (دوگانگی رفتاری)، هیستری (رفتار جنون آمیز)، نِوِرز (روان رنجوری) احتمال خوابگردی بیشتر است. دکتر «Larissa Hitsch» بنیانگذار سایت سلامتی کودکان (kids health) معتقد است که خوابگردی کودکان معمولاً نمی‌تواند نشانه مشکلات یا ناراحتی‌های روحی روانی باشد؛ اما در بزرگسالان ممکن است علت نوعی اختلال رفتاری باشد.

بعضی از پژوهشگران معتقدند که خوابگردی در کودکان می‌تواند موجب تأخیر در بلوغ و یا حتی عدم بلوغ سیستم عصبی آنها شود. خوابگردی کودکان معمولاً طبیعی است و نیازی به درمان ندارد؛ فقط کافی است پدر و مادرها برای مراقبت بیشتر و امنیت بیشتر از آنها نکات زیر را رعایت کنند: در زمان خوابگردی، کودک را با آرامش به تختخواب خود بازگردانید. (البته بعضی پژوهشگران معتقدند این کار باعث سردرگمی، ترس و گیجی او می‌شود و بی‌ضرر نخواهد بود). 

زنگی را به دستگیره در اتاق کودک ببندید تا هر وقت خواست اتاق را ترک کند، متوجه شوید.  در اتاق مجاور اتاق کودک خود بخوابید. اگر کودک شما در طبقه بالا می‌خوابد، حتماً یک در کوچک امن بالای پله‌ها نصب کنید.  پنجره‌های اتاق او و همینطور در خروجی خانه را قفل کنید. 

اگر کودک در زمان مشخصی از شب خوابگردی می‌کند، او را در آن ساعت از خواب بیدار کنید. از قرار دادن وسایل تیز در اتاق او بپرهیزید. مانع از خوردن کافئین در شب شوید.

درمان

به طور کلی برای این مشکل نیازی به مراجعه به پزشک نیست؛ مگر اینکه در طی خوابگردی، فرد رفتارهای خشونت‌بار خطرناکی انجام دهد؛ مثل رانندگی. پزشک در طول یک شب، حرکت مغز، ضربان قلب و نفس کشیدن شخص را مورد بررسی قرار می‌دهد. حتی نحوه قرار گرفتن دست و پای شخص در زمان خواب مهم است؛ زیرا می‌تواند نشانه‌ای از اختلالات رفتاری دیگر باشد.

پزشکان معمولاً از یک دوربین فیلمبرداری نیز استفاده می‌کنند تا بتوانند حرکات خوابگرد را ببینند. دوز پایینی از داروهای ضدافسردگی، آرامبخش‌ها و یا benzodiazepine (مثل estazolaml و یا tricyelic و trazodone)هم می‌تواند در این زمینه موثر باشد. 

رفتارهای زیر جزء رفتارهای خوابگردی نیستند و معمولاً به اشتباه آن را خوابگردی می‌نامند:  کابوس‌های شبانه: کابوس‌های شبانه نیز مثل خوابگردی در اوایل شب و در 30 -90 دقیقه بعد از خواب اتفاق می‌افتد و از مرحله 3 و 4 خواب شروع می‌شود. کودکانی که کابوس‌های شبانه می‌بینند، معمولاً با وحشت و سراسیمه از خواب بیدار می‌شوند و بیشتر کودکان 5 -7 ساله، دچار این مسأله می‌شوند.

در طی این زمان، فعالیت سیستم عصبی و ضربان قلب و تنفس، افزایش می‌یابد و مردمک چشم گشاد می‌شود.  کابوس‌های شبانه مانند خوابگردی ممکن است بعد از مدت کوتاهی برطرف شوند؛ اما امکان بازگشت آنها وجود دارد. این مشکل را نباید با خوابگردی اشتباه گرفت. 

حمله‌های شبانه: حمله شبانه کاملاً متفاوت از خوابگردی و یا کابوس شبانه است و معمولاً چند دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد. این عارضه یک شوک کوچک عصبی در خواب است که در نیمه دوم خواب شبانه اتفاق می‌افتد و فرد بعد از آن دچار سردرد، ضعف و یا اختلال در دفع ادرار و مدفوع می‌‌گردد.

زمان خوابگردی

خواب به دو مرحله «REM» و «NREM» تقسیم‌ می‌شود. مرحله اول شامل یک دوره خواب سبک و مرحله دوم یک دوره خواب تثبیت شده است و مرحله سوم و چهارم، دوره موج یا حرکت آرام خواب می‌باشد. و این چرخه همینطور ادامه خواهد داشت که در بزرگسالان 90 -100 دقیقه طول می‌کشد. (البته این زمان به سن افراد نیز بستگی دارد)؛ بنابراین به طور طبیعی برای هر انسان در یک خواب شبانه حدود 4 - 5 بار این چرخه تکرار می‌شود.

خوابگردی معمولاً در یک‌سوم اول شب (بین ساعت 11-1 نیمه‌شب) و معمولاً در محله سوم و چهارم خواب شروع می‌شود؛ یعنی در زمان خواب عمیق که بیدار کردن شخص از خواب مشکل‌تر است. مرحله پنجم «NREM» است که چشم هیچ حرکتی نمی‌تواند داشته باشد.

برای خواندن بخش اول- اینها در خواب راه می‌روند- اینجا کلیک کنید.