طیّ سال های اخیر بسیاری از علاقه مندان به پیش گویی های مربوط به آخرالزّمان، اشاراتی به تشابه میان نبرد قرقیسیا و ادّعای مسیحیان صهیونیست در خصوص واقعه آرمگدون داشته اند، از این رو در اینجا به طور خلاصه نگاهی به این واقعه می کنیم:
1- پیش گویی ها درباره آرمگدون
جریان مسیحیان صهیونیست که همان مبدعان و مبلّغان وقوع آرمگدون می باشند، تمام رفتارهای خود را منسوب به مشیّت (تقدیر) الهی کرده و در مسیر تحقق خواسته هایشان اقدامات خشونت باری را تدارک نموده اند و آنان پیش گویی های «کتاب مقدس» را بهانه این اعمال خود قرار داده اند تا آنجا که با استفاده از قدرت رسانه ای فوق العادّه ای مدام تبلیغ می کنند، خداوند مقرر کرده است، بشر هفت دوران از مشیّت الهی را از سر بگذارند که یکی از آنها جنگ هسته ای آرمگدون است که آن را هارمجدون می خوانند، فراهم آورند. آشکار است که این عبارت اساساً مدّعای آنان را اثبات نمی کند؛ بلکه ریشه های آن را باید در اهداف خارج از کتاب مقدس آنان دنبال نمود.
2- نبرد بزرگ آرمگدون
مسیحیان صهیونیست می گویند که پیش از ظهور (مجدد) مسیح و برپایی قیامت و پس از یک دوره فلاکت هفت ساله که منجر به نبرد با دجّال می شود، جنگ آرمگدون اتفاق می افتد، آنان برای این درگیری ویژگی های منحصر به فردی بیان می کنند که پس از این خواهیم دید که حتی معتقدند، وقوع این جنگ بزرگ جهانی بسیار نزدیک است و نسل فعلی بشریّت قطعاً شاهد وقوع آن خواهد بود.
اعتقاد به این امر موهوم، چنان در میان سیاست گزاران آمریکایی نفوذ کرده است که بسیاری از سیاست های رئیس جمهوری های گذشته و کنونی «آمریکا» در راستای عملی شدن این جنگ به ظاهر مقدس بوده تا آنجا که آنان حتی در سیاست اقتصاد نیز تلاش می کردند، میزان کمک های دولت ایالات متحده به اسرائیل افزایش یابد.
3- انگیزه درگیری و رویارویی
مسیحیان اصولگرا، جنگ آرمگدون را با پسوند مقدّس توصیف می کنند و نوع بیان دسته بندی طرفین درگیر در میدان جنگ با استفاده از الفاظ مذهبی و با عنوان مؤمن، کافر و مشرک است که به خوبی نشان دهنده دینی جلوه دادن این جنگ است. خلاصه اینکه همه آنها که ادّعا می شود در «آرمگدون» مقابل یکدیگر می ایستند، برای دفاع از دین و آیین و مرام خودشان خواهد بود.
4- زمان وقوع نبرد آرمگدون
همان طور که پیش از این یادآور شدیم، مسیحیان صهیونیست عنوان می کنند که این اتفاق در آینده ای بسیار نزدیک و طیّ چند سال آینده به وقوع خواهد پیوست و اندکی پس از آن مسیح (علیه السلام) ظهور خواهد کرد و بر دجّال فائق خواهد آمد.
جالب است بدانیم که پیروان این جریان وقوع دو نشانه را پیش از رخ دادن آرمگدون ذکر می کنند و برای این دو نشانه هم ترتیب و توالی زمانی قائلند:
الف) تجدید بنای هیکل (معبد) سلیمان: معبد سلیمان که نماد حکومت جهانی دولت یهود است، پیش از برقراری حکومت جهانی مطلوب آنها می باید برپا شود و به منظور وقوع این امر بر وجوب و لزوم قطعی حیات و کمک به اسرائیل و مهاجرت تمام یهودیان دنیا به «فلسطین» اشغالی تأکید شدیدی می کنند. راه وصول به این مقصود نیز تخریب «مسجد الاقصی» است و می گویند باید معبد به جای مسجد ساخته شود؛ حتی اگر به قیمت آغاز جنگ جهانی سوم باشد.
ب) تولد گوساله سرخ موی: یهودیان ادّعا می کنند که در هنگام بنای معبد و پیش از شروع عملیات ساخت، لازم است مراسم تطهیر انجام شود و برای انجام آن می بایست گوساله ای سرخ موی که ویژگی های خاصّی دارد و با آداب مخصوص به خود قربانی گردد. در چند دهه اخیر یهودیانی با استفاده از دانش ژنتیک اقدام به اصلاح نژادی گاو برای تولید این گوساله کرده اند و چندی پیش ادعای موفقیت در این راستا را نمودند که این ادّعا مورد تأیید «مؤسسه معبد» واقع در «اورشلیم» قرار گرفت و اکنون این حیوان سه ساله است.
یهودیان برای نیل به تخریب مسجدالاقصی با قاطعیّت تصمیم دارند که حدّاقل در ابتدای هر ماه به طور جدی برای تحقّق این تصمیم شوم اقدام کنند که تنها در سال جاری شاهد چند مورد تقابل بسیار جدی میان یهودیان با مسلمانان در اطراف «قدس» بوده ایم.
5- طرفین درگیر در آرمگدون
ادّعا می شود در میدان «آرمگدون» دو سپاه رودرروی همدیگر قرار می گیرند:
1. مؤمنان: یهودیان و هم پیمانان آنها (مسیحیان صهیونیست)، 2. کفّار و مشرکان: کمونیست ها (شوروی (روسیه)، چین، کوبا و کره شمالی) و مسلمانان که عمدتاً شیعیان مدّ نظر قرار گرفته اند. در این میان جایگاه ویژه «ایران»، «سوریه»، «لبنان» و «عراق» را نمی توان نادیده گرفت. نکته قابل توجه اینجاست که تا قبل از فروپاشی «شوروی»، عنوان امپراتوری شیطان به آنجا اطلاق می شد و منظور از آن در تبلیغات مسیحیان صهیونیست، رهبری سپاه شر در جنگ آرمگدون بود و پس از آن، به خصوص بعد از حمله «آمریکا» به «عراق»، بارها از سوی آنها ایران محور شرارت خوانده شده و هدف بعدی حمله آنان اعلام شده است.
6- پیروز میدان آرمگدون
بنابر آنچه مدّعیان آرمگدون ادّعا می کنند، مسیح مورد نظر آنان پس از کشتار بسیاری از حاضران در میدان نبرد، پیروزمندانه از این معرکه بیرون خواهد آمد و مسیحیان صهیونیست هزار سال در خوشبختی بر جهان حکومت خواهند کرد.
7- زمینه سازی برای آرمگدون
از جمله اساسی ترین مسائلی که میان همه مسیحیان صهیونیست مشترک است و جملگی بر آن اتفاق دارند، این است که ما هم اکنون در آخرالزّمان زندگی می کنیم و زمینه سازی برای وقوع آرمگدون به عنوان مقدمه ظهور مسیح وظیفه ماست. در هم تنیدگی عقاید مسیحیان صهیونیست و سیاست مداران آمریکایی به حدّی است که در حال حاضر کلید فهم سیاست آمریکا چیزی جز شناخت کامل و دقیق این جریان نیست. در راستای تبلیغ این جریان امروزه بیش از 1550 شبکه رادیویی و تلویزیونی، 80 هزار کشیش سخنران و مبلّغ، 200 مؤسّسه و کالج علمی و صد هزار دانشجوی پروتستان به طور شبانه روزی مشغول فعالیت هستند و تنها در«آمریکا» مخاطبانشان در حدود جمعیت کلّ «ایران» است و در سطح کلان حتی رؤسای جمهور گذشته و حال این کشور آرزو دارند آغازگر این جنگ بزرگ جهانی باشند.
8- عوارض اعتقاد به آرمگدون
مشکلاتی که برای «سوریه»، «عراق» و ایران در خارج از آمریکا پیش آمده و حتی مشکلاتی که گاه برای کل ساکنان زمین رخ می نماید، از همین روست. جیمز وات، وزیر کشور اسبق «آمریکا» در جمع کمیته مجلس نمایندگان اعلام کرد:
به علت ظهور دوباره و قریب الوقوع مسیح نمی توانیم خیلی در بند نابودی منابع طبیعی خودمان [و صد البته دیگر کشورهای جهان] باشیم. (1)
نبرد قرقیسیا
|
واقعه آرمگدون
|
ویژگی ها و اوصاف
|
منطقه مرزی عراق، ترکیه و سوریه
|
20 مایلی جنوب شرقی حیفا در بیت المقدس
|
موقعیت جغرافیایی
|
روایات اسلامی متعدد و صریح در کتب فریقین
|
تفسیرهای بی مبنا از یک عبارت از کتاب مقدس
|
منابع پیش گویی
|
درگیری با سلاح های روز و کشته های بسیار
|
جنگ بزرگ هسته ای با تعداد کشته های فراوان و غیرقابل تصور
|
نحوه جنگیدن
|
درگیری برای تصاحب ثروتی که زیر فرات بوده است
|
جنگ میان دو سپاه موسوم به حقّ و باطل!
|
انگیزه رویارویی
|
5 ماه قبل از ظهور حضرت مهدی(ع)
|
در آستانه ظهور حضرت مسیح (ع) پس از بازسازی معبد سلیمان و تولد گوساله سرخ موی
|
زمان جنگ
|
مجموعه ای از حکّام جاه طلب و حریص (سفیانی، ترک ها و رومیان (شاید روس ها و غربیان) و سپاهی از مصر)
|
دو سپاه خیر و شر؛ یهودیان و حامیان مسیحی کفّار(=کمونیست های روسیه، چین و کوبا)، مشرکان(=اعراب و شیعیان ایران) و سپاه خیر (یهودیان و مسیحیان صهیونیست آمریکا)
|
طرفین درگیر
|
سفیانی
|
سپاه خیر(یهودیان و مسیحیان صهیونیست آمریکا)
|
پیروز میدان
|
صد یا چهارصد هزار نفر (اختلاف در روایت)
|
چند میلیون نفر+2/3 میلیون یهودی
|
تعداد کشته ها
|
حمله جانوران برای خوردن لاشه مردگان
|
دفن همه مردگان به مدت 7 ماه
|
سرانجام کشته ها
|
نمی خواهد
|
همه قوای مسیحیان صهیونیست برای زمینه سازی مورداستفاده قرار می گیرد
|
زمینه سازی
|
بی تأثیر در زندگی امروز
|
حمله به عراق، افغانستان، لبنان، سوریه و شاید ایران...
|
آثار اعتقاد و ترویج باور به نبرد
|
طبق بیان روایات احتمال وقوع آن بسیار زیاد است
|
صرفاً دست آویزی برای ایجاد درگیری از سوی جنگ طلبان صهیونیست با مسلمانان و پیروان ادیان آسمانی
|
میزان احتمال وقوع
|
پی نوشت ها :
1. مطهری نیا، محمود، نبرد آخرالزّمان (بررسی تطبیقی نبرد قرقیسیا و واقعه آرمگدون)، ماهنامه موعود.
منبع مقاله :
شفیعی سروستانی، اسماعیل؛ (1391)، دانشستان سرزمین های درگیر در واقعه ی شریف ظهور، ج 1، تهران: موعود عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دوم