هیچ‌کس به شایستگی از کارهایی که باب دیلن انجام داده است؛ آشنایی ندارد. می‌توانیم به‌جرئت بگوییم که کسی او را به‌درستی هم نشناخته است. به هر دلیلی که وجود داشته است ازجمله شباهت‌های اسمی او با سایر افراد، ترانه‌سرای ما آن‌گونه که باید شناخته می‌شد، شناخته نشد. در طول 50 سال گذشته، باب دیلن از طرف مردم با القا زیادی مورد خطاب گرفته است که اکثر این افراد امروز به‌اشتباه خودشان پی بردند، بیشترین لقبی که به باب داده بودند شاعر آوازه‌خوان بود. تصور اینکه باب را شناخته باشید و او را به این اسم خطاب کنید تقریباً غیرممکن است. بیشتر شرم‌آور است. همراه با بنیتا باشید تا با باب دیلن، برنده جایزه نوبل بیشتر آشنا شوید.
Michael Ochs/Getty
ایده شاعر بودن دیلن، سال 1960 شروع شد، به زمانی که هنوز در مورد اینکه می‌توانیم ترانه‌سرایی، مخصوصاً ترانه‌سرایی برای سبک پاپ را به‌عنوان هنر حساب کنیم، شک و شبه زیادی وجود داشت. گاهی به کسانی که در آن دوره زمانی به باب دیلن و امثال او القاب تمسخرآمیزی می‌دادند، حق می‌دهیم. امروزه در مورد اینکه ترانه‌سرایی یک هنر است شکی وجود ندارد و ما از بسیار از افراد همانند دیلن و هم سبک‌های او باید سپاس گذار باشیم؛ اما اینکه ما بخواهیم با دادن جایزه نوبل تلافی این اشتباهات را در دهه‌های قبل جبران کنیم، بعید به نظر می‌رسد. این جایزه به نمایشنامه‌نویسی وینستون چرچیل هم تعلق‌گرفته است.
در مورد اعطای جایزه نوبل به باب دیلن مشکل این است که معلوم نیست هیئت سوئدی در مقایسه با چه موردی توانسته‌اند دیلن را شایسته دریافت جایزه نوبل بدانند. اینکه او را به خاطر اشعارش با سافو (Sappho) و هومر (Homer) مقایسه کنیم کمی دور از انتظار است که بتواند جایزه نوبل ادبیات را دریافت کند. این مورد را می‌توانیم در توییتی که در شبکه اجتماعی توییتر هم بعد از گرفتن جایزه نوبل انجام شد مشاهده کنیم:
اگر من یک شاعر بودم
و دست خوبی در نوشتن داشتم
دوست داشتم برای معشوقه‌ام نامه بنویسم
تا او هم بفهمد.
این توییت خنده‌دار، دلایل زیادی دارد. یکی از این دلیل‌ها این است که این متن از آهنگ مربوط به گروه Pretty Saro که یک گروه آهنگ‌ساز سنتی هستند، گرفته‌شده است که دیلن از آن به‌عنوان معرفی خودش استفاده کرده است. ویدیو که همراه این توییت لینک شده است مربوط به کوه در زیر رعدوبرق (Thunder on the Mountain) است که دیلن در آن ترانه‌سرایی کرده است. اگر به شعر آهنگ Pretty Saro نگاه کنیم تقریباً ناامیدکننده هستند؛ اما وقتی به آهنگ دقت کنید یک شاهکار هنری خواهید شنید. برای دهه‌های زیادی مردم فقط به شعرهای دیلن اعتماد داشتند و اصلاً به ترانه‌سرایی‌های او و آهنگ‌هایی که در آن‌ها حضور داشت اهمیتی نمی‌دادند، ازجمله این کارها می‌توان به Pretty Saro اشاره کرد که در بی‌مهری کامل قرار گرفت.
همکاران من اعتقاددارند که جایزه نوبل برای باب دیلن فقط در مقایسه با جایزه‌ای که وینستون چرچیل داده شد، شایسته است و همیشه قانون‌های دنیا استثنا دارند. ولی به نظر من می‌توانیم او را با فیلیپ راث (نویسنده آمریکایی) مقایسه کنیم. دیلن در نوع خودش هنرمندی مشهور و قابل‌احترام است.
