تا اینجا چهار عدد از فیلم‌های مهم بیلی وایلدر را با هم مرور کردیم ازحواشی و داستان های پیرامون آنها و البته سکانس ها و دیالوگ‌های ماندگار این آثار گفتیم، نوبتی‌ام که باشد نوبت یکی از فیلم های وایلدر ِکه با هر‌چهار اثر قبلی تفاوت عمده و فاحش دارد، در«تعطیلی از دست رفته» خبری از طنازی و شوخ طبعی همیشگی وایلدر نیست و این فیلم در کنار «سانست بلوار» و «غرامت مضاعف» ازتلخ‌ترین فیلم‌های این مهاجر سینمای آمریکا به شمار می‌رود. در «تعطیلی از دست رفته» سویه بدبین و تلخ‌نگر وایلدر شاید برای اولین بار به این میزان فاحش و عیان هویدا می‌شود.
وایلدر به هنگام تعویض قطار در شیگاگو، این کتاب جیبی 
را انتخاب کرد تا در طول مسافرت سرگرمش کند. قدری شیفته داستان این کتاب جیبی عامه پسند شد که تصمیم بر اقتباس سینمایی آن گرفت. فیلم داستان یک الکلی را به تصویر می‌کشد که در کش و قوس ترک اعتیادش روزگار سپری می کند. در صحنه آغازین فیلم می بینیم که کارکتر ما قرار است به همراه برادر و نامزدش تعطیلات آخر هفته خود رادر باغی در‌حومه شهر بگذرانند. بی هیچ نوشیدنی الکلی و شروعی برای ترک همیشگی الکل. قهرمان مستاصل داستان که توان دل کندن از همراه قدیمی‌اش یعنی الکل را ندارد، سعی در دور زدن برادر و نامزدش بر می آید تا بصورت مخفیانه دو بطری کنیاک اسکالتندی را در چمدان خودجا سازی کند. با بر‌ملا شدن این حقه، صبر دو نفر دیگر هم که بار ها سعی در ترک قهرمان الکلی ما را داشته‌اند به سر می آید، او را به حال خود رها‌می کنند و از داستان خارج می شوند که این آغاز همه ماجرا‌های فیلم است: یعنی درگیری با وسوسه‌های مصرف الکل توسط شخصیت اصلی داستان.
بیشتر صحنه های فیلم در باری به نام پی جی کلارک فیلم برداری شد و با چنان متانت و واقعگرایی ساخته‌شده که نشان دهنده استعداد بی نظیر وایلدر فیلم‌ساز برای گرفتن کتابی عوام پسند و تبدل آن به یک فیلم درجه یک است.
خود وایلدر تا مدتی از قدرت گزنده فیلم خبر نداشت. او با شروع جنگ دوم هالیود را برای پیوستن به ارتش ترک کرد و برای مدت های زیادی مشغول تدوین و تولید فیلم‌های خبری و مستند از جنگ بود. فقط چند هفته پس از بازگشت، لیست جوایز آکادمی اعلام گردید، «تعطیلی از دست رفته» در‌صدر این لیست به چشم می خورد و در‌نهایت هم در مراسم اسکار سال 1945 موفق به دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلم‌نامه اقتباسی و بهترین هنرپیشه گردید.
فضای واقعگرایانه، تلخ و گزنده‌ایی که وایلدر از گرفتاری‌های یک الکلی به تصویر می‌کشد، تاجایی بود که چندین کارخانه بزرگ و مشهور تولید مشروبات الکلی که به واسطه پیش نمایش های فیلم از داستان فیلم خبردار شده بودنند، به وایلدر پیشنهاد دادند همه هزینه های فیلم را به همراه هر چه سود پیش بینی شده فروش است، را به او پرداخت می کنند، نسخه مادر فیلم را از او خریداری می کنند و برای همیشه آن را منهدم کنند. چرا که تلقی و تصور آنها این بود که تاثیر این فیلم تا قدری است که احتمال کاهش فاحش فروش آنها وجود دارد.
اجازه بدهید یک سکانس ویژه و خاص از این فیلم را به عوان سکانس به یاد ماندنی انتخاب نکنیم چرا که بازی ری‌میلاند در نقش یک الکلی، همه فیلم را به یک سکانس به یاد ماندنی تبدیل کرده است.
منتظر خاطره بازی بعدی ما باشید، خاطره بازی فیلم «آوانتی» در انتظار شماست.
Post Views:
81