علت وفلسفه تسبیح حضرت زهرا (س) را بیان فرمایید.آیا با خواستگاری از ایشان ارتباطی دارد؟

شیخ صدوق روایت کرده که حضرت علی (ع) به مردی از بنی سعد فرمود: بگذار تا قصّه‏ای در باره خودم و فاطمه برایت بگویم: فاطمه همسر من در میان خانواده رسول خدا (ص) از محبوبترین افراد بود، او با مشک به قدری آب می‏آورد که اثر آن در سینه‏اش به جای مانده بود، و به قدری با آسیا کار می‏کرد که دستهایش پینه بسته بود، و به قدری خانه را جارو می‏کرد که گرد و غبار بر لباسهایش می‏نشست، و به قدری در زیر دیگ آتش می‏افروخت که لباسهایش سیاه و چرکین می‏شد، و او به سبب این کارها دچار زحمت و رنج شدیدی شده بود.

یک روز به فاطمه گفتم: کاش نزد پیامبر(ص) می‏رفتی و از آن حضرت تقاضا می‏کردی که خادمی برایت در نظر بگیرد تا در کارهای خانه به تو کمک نماید. هنگامی که فاطمه برای بیان این تقاضا به حضور پیامبر(ص) رفت دید که عده‏ای در اطراف پیامبر نشسته و با او مشغول گفتگو هستند و لذا خجالت کشید و مراجعت نمود، پیامبر از این عمل فاطمه متوجه شد که فاطمه برای حاجتی نزد او آمده، لذا رسول خدا (ص) فردای آن روز صبح زود، به خانه ما آمد. وقتی پیامبر وارد شد خطاب به فاطمه گفت: چه حاجتی داشتی که دیروز به نزد من آمدی؟ من پیش دستی کردم و گفتم: فاطمه به قدری مشک آب آورده که اثر آن بر سینه‏اش مانده است، و به قدری آسیا کرده که دستهایش پینه بسته، و به قدری جارو کرده که گرد و خاک لباسهایش را غبار آلود نموده، و به قدری در زیر دیگ آتش افروخته که لباسهایش سیاه و چرک شده است، و به دلیل این مشقّتی که او متحمّل می‏شود، من به او گفتم که نزد شما بیاید و خادمی مطالبه نماید تا در این گونه کارها یاور او باشد. پیامبر(ص)فرمود: آیا بهتر نیست چیزی به شما تعلیم نمایم که از خادم برای شما بهتر باشد، پس هر گاه خواستید بخوابید سی و سه مرتبه سبحان اللَّه، و سی و سه مرتبه الحمد للَّه، و سی و چهار مرتبه اللَّه اکبر بگویید. بعد حضرت زهرا سه مرتبه فرمود از خدا و رسولش راضی شدم.

در منابع اهل سنت نیز نقلی شبیه به متن فوق درباره تسبیح حضرت زهرا(ع) آمده که علامه مجلسی آن را به نقل از ابن شهر آشوب از صحیح مسلم و بخاری آورده است.(2)

اما درباره ماجرای خواستگاری حضرت زهرا(ع) و تسبیح آن حضرت روایتی وجود ندارد و این نقل صحیح نیست.

پی نوشت ها:

1. شیخ صدوق، علل الشرائع، انتشارات داوری، ج‏2، ص 366؛ (أَ لَا أُحَدِّثُکَ عَنِّی وَ عَنْ فَاطِمَةَ إِنَّهَا کَانَتْ عِنْدِی وَ کَانَتْ مِنْ أَحَبِّ أَهْلِهِ إِلَیْه...)‏

2. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ بیروت، ج43، ص85