نگرش دنیا درباره‌ی کره‌ی شمالی مرتباً بین ترسی حقیقی و یک نمایش توخالی درحال‌تغییر است. کره‌ی شمالی نیز مانند سایر کشورهای دیکتاتوری نظیر آلمان نازی و اتحاد جماهیر شوروی سعی در نمایش قدرت خود از طریق معماری دارد. ازیک‌طرف در این کشور ساختمان‌هایی رنگی مربوط به دهه‌ی 50 میلادی که از سوی آمریکایی‌ها ساخته شده است به چشم می‌خورد و از طرفی دیگر برج‌های بتنی این کشور بینندگانشان را در سایه‌های خود فرو می‌برد. در کشوری که اطلاعات کمی از آن به بیرون درز می‌کند، معماری حرف های مهمی را می‌زند. در ادامه با بنیتا همراه شوید.
Credit: Nick Bonner
عکسی که می بینید ورودی پایتخت کشور، پیونگ‌یانگ است؛ بازدیدکنندگان باید از زیر «کمان اتحاد» وارد این شهر شوند. در این معماری دو زن که نماد اتحاد کره‌ی شمالی و جنوبی، رهبری کیم ایل سونگ را نگه داشته‌اند.
Credit: Nick Bonner
بازدیدکنندگان پس از عبور از ورودی پایتخت با مجسمه‌ی حزب کارگران این کشور شگفت‌زده می‌شوند. در پایین این نماد نوشته شده است: «زنده‌باد حزب کارگران کره، سازمان دهنده و هدایت‌کننده‌ی تمام پیروزهای مردم این کشور!»
Credit: Damir Sagolj/Reuters
آسمان شهر پیونگ‌یانگ نیز با یک هتل 105 طبقه شکافته شده است. در حال حاضر این هتل بلندترین بنای متروکه‌ی جهان است. این ساختمان از سال 1992 بلااستفاده باقی مانده است.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
در طرف دیگر شهر، برج 167 متری جوچ در کنار رودخانه‌ی تائدونگ خودنمایی می‌کند.
Credit: Nick Bonner
برخی از معماری‌های خارق‌العاده و البته ترسناک کره‌ی شمالی در مرکز شهر قرار دارند. یکی از این بناها کاخ کودکان مانیونگدائه است. این کاخ دارای دو بازو است که مادری در حال به آغوش کشیدن فرزندش را تداعی می‌کند.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
کره‌ی شمالی برق کافی برای تأمین روشنایی خود را ندارد، به همین خاطر در هنگام شب تمام کشور در تاریکی فرو می‌رود. تنها چند تصویر از بنیان‌گذار این کشور کیم ایل سونگ طعم روشنایی را در شب تجربه می‌کند.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
ساخت این بناها بدون استفاده از هزاران نیروی کار اجباری غیرممکن است.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
وضعیت کشور اغلب نامناسب بوده و بسیار خطرناک است.
Credit: KCNA/Reuters
بیشتر معماری کشور بر پایه‌ی احترام به رهبران کره‌ی شمالی، کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل، بنا شده است.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
این دو مرد از سوی تمامی مردم پیونگ‌یانگ، به‌خصوص درهنگام حضور در این مکان، با افتخار یاد می‌شوند.
Credit: KCNA/Reuters
در این عکس موزه‌ی جنگ کره شمالی با نام، -آزادی سرزمین پدری- قرار دارد که در آن پیروزی کره بر نیروهای امپریالیست آمریکایی، در جنگ با کره را به تصویر می‌کشد.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
تصویری از یک ساختمان در مرکز پیونگ‌یانگ که بر روی آن نوشته شده است: «همراهان بزرگ کیم ایل سونگ و کیم جونگ ایل همواره در کنار ما خواهند بود.»
Credit: Damir Sagolj/Reuters
با صرف‌نظر از تبلیغات پر سروصدا، بسیاری از جنبه‌های معماری کره‌ی شمالی واقعاً حیرت‌انگیز است. ایستگاه متروی این کشور یکی از زیباترین‌ها در دنیاست.
Credit: KCNA/Reuters
کره‌ی شمالی دارای بزرگ‌ترین استادیوم ورزشی جهان است.
Credit: KCNA/Reuters
این استادیوم ظرفیت پذیرش 150 هزار نفر را دارد. اغلب از این استادیوم برای بازی‌های سالانه و گرامی داشتن تاریخ کشور استفاده می‌شود.
Credit: KCNA/Reuters
در میان این زندگی نا امیدکننده در کره‌ی شمالی، مردم می‌توانند راهی برای خوش‌گذرانی در پارک آبی مونسو بیابند.
Credit: KCNA/Reuters
علم نقش پررنگی در کره‌ی شمالی دارد. برای مثال ساختمان سای‌تک (Sci-Tech) به شکل یک اتم ساخته شد و در سال 2015 مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
Credit: KCNA/Reuters
رهبر کره شمالی، کیم جونگ اون، گفته است: امید دارد که این مرکز بتواند موجب پیشرفت و توسعه‌ی سرزمین پدری، به‌واسطه‌ی علم و فناوری شود.
Credit: KCNA/Reuters
ساختمان‌هایی که به خیابان میرا متصل می‌شوند؛ کره‌ی شمالی قصد دارد تا از این محل به‌عنوان قطبی برای جهانی‌شدن در عرصه‌ی نوآوری استفاده کند.
Credit: Reuters
برخی از ساختمان‌های این کشور دارای پنل‌های خورشیدی هستند.
Credit: Damir Sagolj/Reuters
بسیاری از ساختمان‌ها در این کشور دارای رنگ‌های تیره و زمخت هستند.
Credit: KCNA/Reuters
اما برخی ساختمان‌ها نظیر مراکز نگهداری از کودک و پرورشگاه‌ها رنگ‌های روشن و شادتری را برای خود برگزیده‌اند.
Credit: KCNA/Reuters
این ساختمان که دارای چندین طبقه است در سال 2015 کامل شده است. به نظر می‌رسد در چشم‌انداز کره‌ی شمالی، رنگ‌های آبی و زرد بیشتر به چشم می‌خورند.
Credit: KCNA/Reuters
فارغ از تمامی رنگ‌های مشاهده‌شده، کاملاً مشخص است که کره‌ی شمالی علاقه‌ای عجیب به قدرت و خودنمایی دارد.