نیمی از آمریکایی‌ها می‌گویند روزانه مکمل مصرف می‌کنند. مطمئنا برخی از افراد نیاز روزانه به مصرف مکمل ویتامین دارند.
کمبود یک نوع ویتامین، یعنی عدم حضور مقدار کافی از یک مغذی حیاتی در بدن، که قطعا منجر به بیماری خواهد شد. اما آیا یک فرد با داشتن رژیم غذایی متعادل و سالم ممکن است به ویتامین‌های بیشتری نیاز داشته باشد؟
در حال حاضر، مقدار کافی ویتامین دارید
اگر تغذیه‌ی سالمی از میوهها و سبزی‌ها و غلات سبوسدار و پروتئین‌ها داشته باشید، پس به احتمال زیاد در حال حاضر، مقدار توصیه شده‌ی نیاز بدن‌تان به ویتامین‌ها را تامین می‌کنید. حتی بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند غلات صبحانه، غنی شده ار ویتامین‌ها هستند.
بیشتر مکمل‌های ویتامین، حاوی 100 درصد از مقدار مورد نیاز روزانه‌ی بدن به ویتامین‌ها هستند، بنابراین اگر در طول روز میوه مصرف می‌کنید، پس بیشتر از میزان توصیه شده توسط موسسه‌ی ملی سلامت، ویتامین دریافت می‌کنید.
ویتامین زیاد، خوب نیست
بسیار خب، ممکن است شما به ویتامین ِ بیشتر نیاز نداشته باشید، اما ضررش چیست؟ اگر فکر می‌کنید مصرف روزانه‌ی مکمل، حال‌تان را بهتر می‌کند، باید بدانید زیاده روی کردن در مورد ویتامین‌ها، برای‌تان خوب نیست.
طبق اعلام موسسه‌ی ملی سلامت، مطالعه‌ای که روی 400000 نفر انجام شد نشان داد مصرف روزانه‌ی مکمل ویتامین باعث افزایش ریسک سرطان می‌شود. مطالعه‌ای جداگانه‌ای هم که روی زنان انجام شد دریافت مصرف روزانه‌ی مکمل، با افزایش خطر سرطان پوست ارتباط دارد.
ویتامین C سرماخوردگی را درمان نمی‌کند
حتما ردیف ِ پُر از مکمل‌های و قرص‌های ویتامین C در داروخانه‌ها را دیده‌اید، پس تعجب خواهید کرد اگر بدانید بیشتر از 15 مطالعه و پژوهش علمی نتیجه گرفته‌اند که ویتامین C نمی‌تواند سرماخوردگی را درمان کند. پس چرا محصولات بیشماری از ویتامین C وجود دارد که ادعا می‌کنند از شما در برابر ویروس سرماخوردگی محاظت می‌کنند؟ چرا دوست‌تان وقتی احساس می‌کند در آستانه‌ی ابتلا به سرماخودگی است، یک راست سراغ ویتامین C می‌رود؟
جواب روشن است؛ اینها صرفا ادعاها و باورهایی ثابت نشده هستند که دهان به دهان چرخیده‌اند و هیچ پشتوانه‌ی علمی ندارند. گول تبلیغات را نخورید! هیچ مکملی نمی‌تواند از بروز سرماخوردگی پیشگیری یا آن را درمان کند.
مکمل ویتامین A بسیار خطرناک است
حتما از وقتی که کودک بوده‌اید پدر و مادر و معلم‌های‌تان توصیه می‌کرده‌اند هویج بخورید تا بینایی‌تان قوی‌تر شود. هویج و سایر میوهها و سبزی‌های نارنجی حاوی ویتامین A هستند که برای سلامت چشم‌ها و سیستم ایمنی لازم است.
اگر جزو علاقه مندان به هویج نباشید، شاید فکر کنید مصرف مکمل ویتامین A هم می‌تواند همین مزیت را برای‌تان داشته باشد، اما اینطور نیست. آزکایشات نشان داده مصرف مکمل ویتامین A با بتاکاروتن می‌تواند ریسک سرطان ریه را بالا ببرد. در مطالعه‌ای، این ریسک تا 28 درصد هم رسیده بود! که باعث شد محققان آن مطالعه را زودتر به پایان برسانند. برای محافظت از سلامت چشم‌های‌تان، به دنبال منابع طبیعی ویتامین A باشید، مانند هویج، سیب زمینی شیرین و کلم برگ.
مکمل کلسیم، استخوان‌ها را تقویت نمی‌کند
هر کودکی که در حال رشد است، مدام به او توصیه می‌شود شیر بنوشد تا بهتر رشد کند و قوی‌تر شود. ما برای سلامت استخوان‌های‌مان به کلسیم نیاز داریم، پس چرا کلسیم را به صورت مکمل آن مصرف نکنیم؟ به زنان هم توصیه می‌شود به مصرف کلسیم بیشتر توجه کنند.
اما این میان نکته‌ای وجود دارد؛ هنوز ثابت نشده که مکمل‌های کلسیم بتوانند تراکم استخوانی را افزایش دهند. مطالعه‌ای نشان داده آنهایی که روزانه مکمل کلسیم مصرف کرده بودند، بیشتر در معرض شکستگی استخوان لگن قرار داشتند! برای تامین کلسیم مورد نیاز بدن‌تان، بهتر است لبنیات بدون چربی، توفو و یا سبزیجات برگدار مصرف کنید.
به تغذیه‌ی طبیعی اهمیت بدهید
یکی از خطرات مصرف مکمل‌های ویتامین این است که به ما حس اشتباهی از امنیت می‌دهد؛ یعنی مصرف آنها باعث می‌شود فکر کنیم کار مفیدی برای بدن‌مان انجام می‌دهیم، بنابراین نیازی نداریم به چیزهایی که می‌خوریم خیلی توجه کنیم. البته گروهی از افراد هستند که می‌توانند و باید برای سلامتی‌شان، مکمل مصرف کنند. مثلا اگر باردار هستید احتمالا پزشک‌تان توصیه می‌کند برای سلامت جنین‌تان، در دوران بارداری، مکمل ویتامین مصرف کنید. قبل از هرگونه تغییری در رژیم غذایی‌تان با پزشک مشورت کنید.
پس چرا خیلی از افراد فکر می‌کنند به مکمل ویتامین نیاز دارند؟
باید لینوس پاولینگ را مقصر بدانیم! لینوس پاولینگ، شیمی‌دان معروفی بود که در سال 1970، مقاله‌ای در مورد فواید ویتامین C منتشر کرد. او حتی آنقدر زیاده روی کرد که توصیه کرد یک فرد معمولی باید روزانه یک مکمل 3000 میلی گرمی ویتامین C مصرف کند! یعنی چیزی حدود 50 برابر میزان توصیه شده. حتی بعد از اینکه تئوری او رد شد، او همچنان به توصیه‌اش پیرامون مصرف دوزهای بالای ویتامین C برای درمان سرماخوردگی و سرطان ادامه داد.
بله درست فهمیدید، پاولینگ باور داشت ویتامین C هم از سرطان پیشگیری می‌کند و هم آن را درمان می‌کند. او حتی به این ادعای خود افزود که مکمل‌ها می‌توانند بیماری‌های روحی و روانی، هپاتیت و حتی نارسایی کلیه را درمان کنند. هر بار که مطالعه و تحقیقی ثابت می‌کرد ادعای پاولینگ نادرست و خطرناک بوده است، او همچنان مصرانه بر فواید ویتامین C تاکید می‌کرده تا اینکه در سال 1994، به دلیل سرطان از دنیا رفت!
