۵ پیشرفت بزرگ علمی که با بودجه ۶۰۰ میلیارد دلاری نظامی آمریکا انجام پذیر است

بودجه ای که ایالات متحده آمریکا سالانه برای نیروهای نظامی خود صرف می کند، از مجموع مبلغی که 10 کشور بعد از آن خرج می کنند باز هم بیشتر است؛ یعنی مبلغی در حدود 600 میلیارد دلار.

این در حالی است که کل بودجه «بنیاد ملی علوم» و «ناسا» روی هم رفته فقط 25 میلیارد دلار است؛ یعنی فقط 4 درصد کل بودجه نظامی این کشور.

حالا تصور کنید که یک روز، دنیا در صلح کامل بخواهد روی پیشرفت علم سرمایه گذاری کند و همه هزینه ها برای دانش و علوم فضایی شود! در ادامه پنج دستاورد بزرگی که در صورت سرمایه گذاری 600 میلیارد دلاری فراهم خواهد شد را بررسی می کنیم.

یک شبکه تولید انرژی به وسیله رآکتور همجوشی هسته ای

گرچه راه های بسیاری برای دستیابی به انرژی همجوشی هسته ای مطرح شده اما احتمالا بهترین راه برای ما از طریق محفظه های مغناطیسی باشد. یک کنسرسیوم بین المللی تحت عنوان ITER از دوران حکومت ریگان و گورباچف مشغول به کار بوده اند و طرح نهایی آن ها قرار است تا سال 2019 و پس از سرمایه گذاری 20 میلیارد پوندی آماده استفاده باشد.

پس از آن، حدودا 10 سال دیگر طول خواهد کشید تا پلاسما به دست آید و در دهه 2030 می توان امید داشت که به همجوشی دوتریم و تریتیم برسیم.

اما بزرگترین مانع این است که سرمایه گذاری ها در طولانی مدت نتیجه بخش خواهد بود ولی فقط با داشتن سرمایه نظامی یک سال آمریکا نه تنها می توان چنین شبکه ای را ساخت بلکه حتی می توان به آن تسلط پیدا کرد و در زمین بهترین استفاده از آن را برد. دانش فیزیک مانع رسیدن ما به این انرژی حیرت انگیز نیست، بلکه سرمایه گذاری است.

حداقل 4 پناهگاه کاملا مستقل برای انسان ها روی مریخ

انسان ها روی مریخ؟ تنها چیزی که از دهه 90 میلادی مانع این اتفاق شده پول و سرمایه است. با یک سرمایه گذاری ادامه دار بین 50 تا 150 میلیارد دلار در عرض 10 سال آینده، ما می توانیم حداقل امکانات را به خاک مریخ برسانیم. سپس اولین گروه انسان ها را که قرار است 6 تا 18 ماه پیش از بازگشت به زمین روی مریخ زندگی کنند را آنجا خواهیم فرستاد.

حتی در بهترین حالت ممکن می توانیم 4 کلونی یا ایستگاه و پناهگاه کوچک برای انسان ها روی مریخ ایجاد کنیم که هر کدام مستقل از دیگری عمل می کنند و به هم وابسته نیستند. همه این ها تا ده سال آینده فقط با یک سال بودجه نظامی آمریکا مهیا می شود.

یک منبع تولید انرژی خورشیدی 2 هزار واتی برای هر خانه در ایالات متحده

راه های مختلفی برای کسب انرژی از خورشید وجود دارد که البته موثرترین آن ها در حال حاضر پنل های خورشیدی است. این پنل ها می توانند حدودا 2 هزار وات (ماهانه 175 الی 375 کیلو وات ساعت) انرژی را با کمتر از 5 هزار دلار هزینه به هر خانه ای بیاورند. با توجه به اینکه 125 میلیون خانه در سراسر ایالات متحده وجود دارد، بودجه 600 میلیارد دلایر می تواند یکی از این سیستم ها را برای آن ها مهیا سازد.

البته هر خانه در آمریکا به طور متوسط 920 کیلو وات ساعت انرژی در ماه مصرف می کند. بودجه یک سال در واقع مشکل انرژی را حل نمی کند اما حجم عظیمی از فشار روی شبکه های انتقال برق را برداشته و جلوی آلودگی هوا در نتیجه مصرف سوخت های فسیلی را می گیرد و اثرگذاری آنی خواهد داشت.

یک شتاب دهنده ذرات به بزرگی یک کشور (40 برابر قوی تر از LHC)

احتمالا در مورد LHC خوانده اید و می دانید که طی سال های گذشته چه دستاوردهای بزرگی داشته. این برخورد دهنده هادرونی بزرگ که 27 کیلومتر طول دارد، 10 میلیارد دلار هزینه در بر داشته و حالا تصور کنید یک تونل 1000 کیلومتری داشته باشیم.

با 600 میلیارد دلار این اقدام کاملا انجام شدنی است و از لحاظ قدرت بیش از 40 برابر قوی تر نسبت به قدرتمندترین مدل فعلی خواهد بود و کسی چه می داند، شاید بالاخره پاسخ پرسش های نادانسته بسیاری را به دست آوردیم.

یک «فرا-هابل»، 100 برابر قوی تر از تلسکوپ هابل امروزی

تلسکوپ فضایی هابل یک رصدگر انتقابی بود و از بسیاری منظرها هنوز هم یک ابزار درجه یک محسوب می شود. اما با قطر 2.4 متری، دیگر به نهایت وضوح تصویر خود رسیده. در اصل، برای اینکه بتواند اجسامی 10 برابر کم فروغ تر را ببیند، مدت زمان مشاهده اش باید 100 برابر بیشتر شود.

اما اگر تلسکوپی داشته باشیم که 10 برابر قطر بیشتر یعنی 24 متر داشته باشد، کاری که هابل در یک هفته انجام می دهد را می توان در دو ساعت انجام داد. تلسکوپ جیمز وب این گفته ها را تایید می کند اما فاکتور محدودکننده فعلا هزینه ها است.

البته با مبلغی بسیار بسیار کمتر از 600 میلیارد دلار، ما می توانیم روی همه این 5 مورد گفته شده کار کنیم و نتایج مثبت را شاهد باشیم.

• ITER هنوز در مرحله ساخت به سر می برد و با مبلغ 40 میلیارد دلار می تواند همه هزینه های لازم را تامین کند.
• یک ماموریت تکنفره به مریخ با 50 میلیارد دلار قابل انجام خواهد بود که این هزینه برای توسعه زیرساخت ها در سطح مریخ کافی هم هست.
• یک شبکه پنل خورشیدی 2 کیلوواتی واقعی حالا با قیمتی کمتر از 5 هزار دلار در دسترس است و می تواند 25 درصد از کل مبلغ قبض را در هر ماه کم کند.
• برخورد دهنده ذرات کوچکتری نیز می توان ساخت که فقط بین 20 تا 40 میلیارد دلار سرمایه گذاری لازم داشته باشد.
• و LUVOIR که گفته می شود 40 برابر قوی تر از هابل عمل خواهد کرد هم چیزی در حدود 15 میلیارد دلار هزینه بر می دارد.

با این حال، هزینه دستیابی به رویاهای علمی ما واقعا رقم قابل تصوری نیست اما آنچه در عوض عایدمان خواهد شد کاملا ارزشش را خواهد داشت. فقط در یک نسل و با یک بار سرمایه گذایر 600 میلیارد دلاری، جهان به جایی تبدیل خواهد شد که هیچگاه تاکنون ندیده بودیم. 600 میلیارد دلار می تواند تا 25 سال آینده، سرمایه گذاری در بخش علوم پایه و فضا را دو برابر کند.

این سرمایه گذاری فراتر از شعار رئیس جمهور آمریکا مبنی بر «آمریکا را دوباره عالی کن!» خواهد رفت و به جای آمریکا، جهان به مکانی عالی تبدیل خواهد شد به طوری که هیچگاه بشر به چشم خود ندیده.