نفس بکش (۱)

تحریریه زندگی آنلاین- گروه دنیای سلامت

آیا تا به حال سعی کرده‌اید چند کیلو از وزن خود را کم کنید. این کار اصلاً آسان نیست. طبق آمار موسسه ملی بهداشت آمریکا، 97 درصد از افرادی که وزن خود را کاهش می‌دهند، ظرف پنج سال، دوباره اضافه وزن پیدا می‌کنند. با توجه به این آمار، کاهش وزن، کار  یسخت و خسته‌کننده است.

آنچه اکثر افراد رژیمی نمی‌دانند، این است که تمامی انسان‌ها یک ابزار قدرتمند کاهش وزن را در تمامی زمان‌ها همراه خود دارند و آن چیزی نیست جز تنفس! بله تمرینی است که به بدن کمک می‌کند تا آنچه را که برای کاهش وزن نیاز دارد، به‌دست بیاورد. در واقع، برخی از روش‌های کاهش وزن، تنفس مناسب و صحیح را مهم‌تر از ورزش و یا رژیم غذایی می‌دانند و معتقدند تنفس صحیح در سوختن کالری به نسبت ورزش و رژیم غذایی نقش مهم‌تری دارد.

70 درصد از انرژی و کالری در اثر تنفس، 19 درصد از طریق تعریق، 3 درصد مدفوع و 8 درصد از راه ادرار سوزانده می‌شود. بدن ما برای جذب مواد غذایی به اکسیژن نیاز دارد و افزایش اکسیژن موجب افزایش متابولیسم می‌شود. بدن همچنین برای تبدیل مواد غذایی و چربی به انرژی، به PH قلیایی نیاز دارد و هر چقدر نفس کشیدن عمیق‌تر باشد، سلول‌ها اکسیژن بیشتری دریافت می‌کنند و به سمت PH قلیایی متمایل می‌شوند.

با حرکت‌های لنفاوی، تنفس عمیق‌تر، دفع سموم را به اندازه 1500 درصد افزایش می‌دهد. جریان خون، سیستم مرکزی اعصاب را آرام‌تر می‌کند و تولید انسولین، در پانکراس کاهش می‌یابد. همه ما می‌دانیم که وجود اکسیژن، برای بدن ضروری است و از هنگامی که به دنیا آمدیم، نسبت به این واقعیت، آگاهی ذاتی داشتیم؛ بنابراین مستعد یادگیری فنون و شیوه‌های تنفسی هستیم.

حتی نوزادان نیز به‌طور کامل و صحیح نفس می‌کشند و از این طریق اکسیژن لازم را برای عملکرد صحیح ارگان‌های بدن و رشد خود تأمین می‌کنند؛ اما هر چه سن بالا می‌رود، نفس کشیدن ما کم عمق‌تر می‌شود که از جمله نتایج آن دریافت اکسیژن ناکافی توسط سلول‌ها و کاهش سوخت و ساز و تمامی عملکرد بدن است.

 گام‌های تنفس سالم

  گام اول: تنفس شکمی: تنفس از طریق دهان آغاز می‌شود و به پایین شکم گسترش می‌یابد. تنفس طولانی و عمیق است. تصور کنید که اکسیژن در طول بدن شما به سمت شکم در حرکت است. دستان خود را روی شکم‌تان قرار دهید و تصور کنید شکم‌تان مثل یک بالون پر از هوا شده است.

بازدم نیز باید به آرامی و از طریق دهان انجام شود. ماهیچه‌های خود را شل کنید و اجازه دهید بازدم و خروج هوا از بدن به خودی خود و بدون هیچ فشار و یا تلاشی انجام شود. دست خود را روی شکم‌تان بگذارید و توجه کنید که چگونه شکم به‌طور طبیعی دوباره صاف شده و به حالت اولیه خود باز خواهد گشت.

 گام دوم: تنفس میانی بدن: دوباره تنفس از دهان و به پایین شکم خواهد بود. سپس با استفاده از ماهیچه‌های خود، دنده‌های پایینی را گسترش دهید (فراخ کنید). وسط بدن خود را از شکم تا گلو از هوا پر کنید، دست خود را روی دنده‌های پایینی‌تان قرار دهید و دقت کنید که آنها با استفاده از عضلات و دیافراگم چگونه واکنش نشان می‌دهند. بازدم نیز باید به آرامی و از طریق دهان انجام شود.

 گام سوم: تنفس قفسه سینه: مثل مراحل قبلی، استنشاق از طریق دهان و به سمت شکم خواهد بود. وقتی شکم پر از اکسیژن شد و بالا آمد، صبر کنید تا سقف میانی بدن شما نیز پر از اکسیژن شود. سپس به آرامی و از طریق دهان و بدون هیچ فشار یا تلاشی، هوا را از طریق دهان خارج کنید.

 گام چهارم: جریان آرام تنفس: این سه مرحله از تنفس را به یکدیگر وصل کنید و آرام نفس بکشید و هر نفس را در پی نفس بعدی به همین روش انجام دهید و هیچ وقفه‌ای میان دم و بازدم و تنفس‌ها ایجاد نکنید. می‌توانید با قراردادن دستان‌تان بر روی شکم و قفسه سینه تنفس را پی‌گیری کنید. خیلی سریع متوجه خواهید شد که هوا مانند یک موج درون بدنتان حرکت می‌کند و حس خوبی خواهید داشت.

آیا می‌دانید که کمبود اکسیژن در ریه، مخرب‌ترین تأثیر را بر جوانی انسان می‌گذارد. شما می‌توانید تا چندین روز از خوردن غذا و نوشیدن آب خودداری کنید؛ ولی اگر فقط چند دقیقه بدن شما اکسیژن دریافت نکند، خواهید مرد. اولین منبع انژری بدن، اکسیژن است و ریه‌ها مسؤول فراهم آوردن این انژری هستند...

برای خواندن بخش دوم- نفس بکش- اینجا کلیک کنید.