تعطیلات آخر هفته خود را چگونه بگذرانیم – هفته اول آذر

سلام به همه نماوایی های عزیز؛ روز و شب هاتون خوب و خوش امیدوارم هوای امروز پایتخت که با یه باد پائیزی دل‌انگیز همراه شده و این شهر غم‌زده و م آلود رو یه تکونی بالاخره دادش حسابی بهتون بچسبه و ازش لذت ببرین و یه دقیقه هم در خونه بند نشین. این هفته هم در کنار ما باشید با پیشنهادهای هفتگی نماوا همراه شید و چهل‌وهشت ساعت روبه‌روتون رو با کلی اتفاقات جورواجور هنری و فرهنگی گره بزنید.
پیشنهاد اول این روزها دو فیلم در سینمای هنر تجربه در حال اکران و نمایش است که سروصدای بسیاری کرده‌اند و برخلاف سانس‌های مرسوم این گروه سینمایی که غالباً خلوت و خالی هستند باید برای خرید بلیت کمی زودتر اقدام کرد؛ دو فیلمی که به یک اعتباری به هم مرتبط هستند نه البته ازلحاظ قصه و فضاسازی بلکه مشترکات فروانی در بین عوامل و گروه تولیدکننده آن‌هاست.فیلم «هجوم» شهرام مکری که از نمایش در جشنواره سال گذشته فیلم فجر جا مونده بالاخره بعد از مدت‌ها و کلی حرف‌وحدیث رنگ پرده‌ای سینما رو دیده در گروه هنر تجربه با بیشترین سانس و سالن نمایش اکران شد. شهرام مکری که پیش‌ازاین دو فیلم «اشکان انگشتر متبرک و چند داستان دیگر» و فیلم «ماهی و گربه» را در کارنامه کاری خود دارد فیلم‌سازی است باسلیقه و شناخته‌شده در بین فیلم‌سازان کوتاه فیلم‌های کوتاه «طوقان سنجاقک»، «آندوسی» و «محدوده دایره» که از مهم‌ترین فیلم ای دهه هشتاد سینمای کوتاه هستند. او که از همان فیلم‌های اولیه‌اش نشان داده بود دغدغه فرم برایش دغدغه جدی است این بار و در آخرین فیلم هم دوباره در یک فضای تماماً فرمالیستی در یک سکانس پلان 100 دقیقه‌ای دوباره قدرت و توانایی کارگردانی خود را به رخ می‌کشد و با تعریف کردن قصه‌ای پرپیچ‌وخم صدالبته در برخی از موارد گنگ شما را مهمان یک تجربه کمتر آشنا برای مخاطبان سینمای ایران می‌کند. «هجوم»فیلم جدید شرام مکری بازخوردهای بسیار متفاوت و ضدونقیضی دریافت کرده است برخی او را به یک شعبده‌باز بی‌مانند تشبیه کردند و برخی او را یک حقه بباز کپی کار دست چندمی ِ اتفاقا به خاطر همین صفر و صد بودن آرای درباره شهرام مکری و فیلمش از شما دعوت می‌کنم به تماشای «هجوم»بنشینید و شخصاً و به‌تنهایی با آن برخورد کنید.در راستای پیشنهاد قبلی اگر فرصت کردید فیلم «تمارض» ساخته عبد آبست رو هم دریابید فیلمی نه درخشان ولی قابل‌ستایش در تولید و خلاقانه. فیلمی که بین یک کپی دست چندمی از فیلم فون‌تریه و یک تجربه شخصی دررفت آمد و است درنهایت قضاوت درباره‌اش کار آسانی نیست.عبد آبست که تجربه بازی در فیلم «ماهی و گربه» را داشته است و یکی از بازیگران اصلی فیلم «هجوم» ساخته‌ی اخیر شهرام مکری است؛ بیشتر در تئاتر فعال بوده است و در سال‌های اخیر در سینما هم فعال‌تر شده است؛ او در سال 2014 فیلم نیمه بلندش «گوشه» را در مقام کارگردان در فستیوال قاهره به نمایش گذاشت.او دانش‌آموختهٔ تئاتر از دانشکدهٔ هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی تهران است. آبست در سال 1392 با بازی در فیلم سینمایی «ماهی و گربه» به‌عنوان بازیگر وارد سینما شد. به‌هرتقدیر در بین گزینه‌هایی شبیه ملی و راه‌های نرفته‌اش؛ خالتور و خفگی این دو فیلم گزینه‌هایی بهتری برای گذران ساعت‌های پی روش شماست هستند.پیشنهاد دوم اگر یک هفته شلوغ و پراسترسی پشت سر گذاشتید و می‌خواهید از خانه بیرون نزنید و دلتون نمی‌آد دل از کاناپه روبه‌روی تلویزیون بکنید به شما پیشنهاد می‌کنم به تماشای فیلم و سریال در خانه بنشنید و قید ترافیک تو صف ایستادن و جای پارک رو بزنید؛ و خودتون رو به سه فیلم از فیلم‌های اخیر نماوا مهمان کنید.
اگر به هر دلیلی نرسید به تماشای تئاتر «پچ‌پچ‌های پشت خط نرد» رو با بازی درخشان نوید محمد زاده بروید و بلیت های سالن شهرزاد گیرتون نیومد هیچ غصه نخورید و به‌راحتی به تماشا فیلم تئاتر این اثر بی‌نظیر بنشنید و حسابی کیف کنید بارو نکردنی نیست که محمد‌زاده ای که گویی در غالبی تکراری در سینما گیر کرده و همه برای دیدن باز تولید تیپ‌هایی تکراری‌اش سر و دست می‌شکنند این بار در یک نمایش کمدی سیاه خوش درخشیده و خستگی دیدن بازی توهین آمیزش در خفگی را از تنت به‌خوبی به درمی‌کند.
تئاتر «پچ‌پچ‌های پشت خط نرد» روایت 8 رزمنده در دهه 60 خط مقدم جبهه که جنگ در آتش‌بس فرورفته بود و هریک از سربازان با یک دید از زندگی مورد تهاجم‌های زبانی یکدیگر قرارگرفته‌اند و توسط شخصیت اصلی این نمایش علیرضا به سخره گرفته می‌شود… و درنهایت با پیش‌بینی او آرمان‌ها تغییر می‌کند؛ و از عوامل آن باید به نویسنده: علیرضا نادری کارگردان: اشکان خیل‌نژاد بازیگران: محمد اشکان‌فر، سینا بالاهنگ، حمید رحیمی، کیوان ساکت‌اف، محمدهادی عطایی، مهدی فریضه، امیراحمد قزوینی، نوید محمدزاده اشاره کرد.اگر اهل سینمای کلاسیک هستید و شنیدن صدا‌های قدیمی مو به تنت سیخ می‌کنه و اشک تو چشم هاتون حلقه می‌زنه؛ اگر دلتون قصه‌های سرراست و آدم‌های سرراست‌تر سینمای کلاسیک لک‌زده و اگر می‌خواهید خودتون رو در 120 دقیقه جادوی تصویر جان فورد کبیر غرق کنید آب دستتون بزارید زمین و به تماشا فیلم «دره من چه سبز بود»د من بنشینید. فیلمی تکرار نشدنی از یک کارگردان تکرار نشدنی. فیلمی که در سال 1941 رقیب همشهری کین اورسن ولز در مراسم اسکار بود و اجازه نفس کشیدن به چارلز فاستر کین نداده همه جوایز رو به خود اختصاص داد.پیشنهاد آخر همه پیش‌فرض هاتون رو بزارید کنار و بی‌خیال همه تگ‌های مرسومی شبیه جواد و خالتور و در پیت بشید و عصر جمعه‌تون رو با نوستالژی بازی‌های رضا عطاران؛ مهناز افشار و ویشکا آسایش بسازید.
در «نهنگ عنبر 2» بسیارید فیلمی که انقدر شما رو سر ذوق و کیف می‌اره که یحتمل بعدازآن بدتون نمی‌آد شوم عصر جمعه رو با یک شام حسابی تاخت بزنید. زوج اصلی «نهنگ عنبر؛ سلکشن رؤیا» رضا عطاران و مهناز افشار هستند. داستان فیلم ادامه ماجراهای ارژنگ صنوبر و رؤیا است. نام فیلم اما یادآور یکی از سکانس‌های بامزه نهنگ عنبر است جایی که ارژنگ آهنگ‌های موردعلاقه رؤیا را در نواری به نام سلکشن ِ رؤیا به او می‌دهد.