طبیعت گردی آخر هفته ای ؛ دریاچه زریوار مریوان، خانه جزایر شناور

 باز هم به آخر هفته نزدیک شدیم و بحث سفر یک روزه و سفر دو روزه داغ شده. این بار هم می خواهیم شما را با بهشتی در غرب کشور آشنا کنیم. غرب ایران، جزو آن دسته از مناطقی است که پتانسیل گردشگری آن ناشناخته تر مانده و تنها در چند سال اخیر، مردم آشنایی بیشتری با شهرهایش پیدا کرده اند. همه ما شمال ایران را به سرسبزی و هوای عالی می شناسیم، اما جالب است بدانید که استان کردستان، طبیعت بکرتری نسبت به شهرهای شمالی دارد. دریاچه زریوار کردستان یا زریبار، یکی از این نقاط، بهشتی کوچک و دوست داشتنی است که در هر فصلی از سال، جلوه ای خاص دارد. می خواهیم در این بلاگ، شما را با زریوار مریوان بیشتر آشنا کنیم.

سفر یک روزه به زریوار

سفر یک روزه به این شهر و دریاچه تنها برای شهرهای اطراف مریوان امکان پذیر است، زیرا فاصله سه کیلومتری دریاچه از مریوان باعث می شود تا گردشگران بتوانند صبح زود، مسیر خودشان را شروع کرده و در پایان روز پس از انجام تفریح هایی مانند قایق سواری، پاراگلایدر و دیدن مراسم و رقص سنتی مردم کردستان، در کنار لذت بردن از طبیعت به شهر خود بازگردند.

سفر دو روزه به دریاچه زریوار

اگر از تهران یا شهرهای دور از منطقه غربی، قصد سفر به زریوار مریوان را دارید، باید بدانید که سفر دو روزه آخر هفته ای بهترین گزینه برای شماست. شما می توانید چهارشنبه غروب از شهر تهران، مسیرتان را آغاز کنید و پس از گذشتن از شهرهای قزوین، همدان و سنندج، خودتان را به سنندج و سپس به مریوان برسانید. برای اقامت در این شهر هم می توانید از قبل، اتاقی در هتل زریوار مریوان رزرو کنید تا شبی آرام را در نزدیکی دریاچه بگذرانید.

از دریاچه بیشتر بدانید !!

نام اصلی دریاچه زریوار کردستان، تالاب زیراوبار بوده که در زبان کردی به معنی آب کف کنار می باشد. عمق دریاچه به دلیل تغییرات فصلی تغییر می کند و در بیشترین حالت به 5.5 متر می رسد. در بهار و تابستان، می توان منطقه ای سرسبز با انواع درختان بلوط ایرانی، گلابی وحشی، زالزالک، بادام و پوشش گیاهی نیلوفر آبی، نعناع، پیچک و.... را مشاهده نمود اما در زمستان، به علت سردی هوا و شیرینی آب، یک لایه یخ روی دریاچه را می پوشاند و منظره بسیار رویایی به دشت می بخشد اما نزدیک به 60 نقطه در دریاچه بدون یخ زدن باقی می مانند و دلیلش هم این است که در آن مناطق، چشمه های خودجوش وجود دارد. شگفتی بزرگ دریاچه، وجود جزیره های شناور برروی آن است که گاهی مساحت ان ها به 20 متر می رسد و دلیلش هم در هم تنیده شدن ریشه گیاهان، به خصوص نی می باشد که همراه با باد به این سو و آن سو می روند. دریاچه زریوار در تاریخ 20 بهمن 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران جای داده شد.