آلوئه فروکس (Aloe ferox) گونه‌ای از گیاه آلوئه و بومی آفریقای جنوبی است. در این مقاله به فوائد و عوارض جانبی آلوئه فروکس اشاره شده است و در مقاله‌ای تحت عنوان «آلوئه فروکس» مصارف و مقایسه این گیاه با آلوئه ورا مورد بررسی قرار گرفته است.
آلوئه فروکس که همچنین تحت عنوان آلوئه قرمز، و یا آلوئه تلخ نامیده می‌شود، به عنوان گیاهی قوی‌تر از آلوئه ورا در نظر گرفته می‌شود؛ محتوای اسید آمینه موجود در آلوئه فروکس تقریباً دو برابر این محتوا در آلوئه ورا است.
فوائد سلامتی بخش کپسول یا کریستالهای تلخ آلوئه فروکس
کریستالهای آلوئه فروکس
طعم تلخ آلوئه فروکس ناشی از غلظت افزایش یافته آلوئین است. آلوئین در شیره تلخ وجود دارد که در زیر بشره سبز برگها موجود است. این شیره گیاهی در اشکال پودر، کریستال، قرص و کپسول به فروش می‌رسد. ژل بدست آمده از برگهای آن عمدتاً برای پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد. آلوئه فیلتر نشده حاوی حدود 10000 بخش در هر یک میلیون آلوئین است. همچنین حاوی مواد مغذی گیاهی متعددی است که خواص درمانی این گیاه از آنها ناشی می‌شود.
• آلوئین موجود در آنتراکوئینون نه تنها یک مسهل می‌باشد بلکه آنتی اکسیدانی قوی نیز به حساب می‌آید. در نتیجه، آلوئه فروکس می‌تواند به جلوگیری از آسیب وارده توسط رادیکالهای آزاد کمک نماید. بر همین اساس، مطالعاتی در خصوص تجزیه و تحلیل اثر آن در پیشگیری از سرطان در حال انجام است.
• آلوئه فروکس حاوی مونوساکاریدهایی همچون رامنوز، فوکوز، آرابینوز، زیلوز، مانوز، گالاکتوز و گلوکز می‌باشد.
• مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهند که هم ژل آلوئه ورا و هم ژل آلوئه فروکس دارای پتانسیل کاهش التهاب پوست و یا قرمزی غیر طبیعی پوست می‌باشند. اعتقاد بر این است که این گیاه در کاهش علائم پسوریازیس مؤثر است. خواص دارویی آن اغلب به وجود پلی ساکاریدها نسبت داده می‌شود که به ترمیم پوست و بهبود رشد پوست کمک می‌کنند.
• ترکیبات فعال یا گلیکوپروتئین‌های موجود در آلوئه دارای خواص ضد التهابی بوده، بطوریکه به کاهش تورم و التهاب کمک می‌کنند.
• آلوئه فروکس همچنین حاوی اسیدهای آمینه‌ای تحت عناوین اسید گلوتامیک، آسپارژین، اسید آسپارتیک، سرین، گلیسین، آلانین، گلوتامین، والین، ترئونین، پرولین، لیزین، آرژنین، لوسین، فنیل آلانین، ایزولئوسین، تیروزین، سیستین، هیستیدین و متیونین می‌باشد.
• مطالعه‌ی حیوانی انجام شده در 1980 نشان می‌دهد که آلوئه ورا، همچنین آلوئه فروکس فعالیت فاگوسیتیک را تحریک می‌نمایند. چند مطالعه صورت گرفته دیگر نشان می‌دهند که ژل آلوئه مانع از رشد میکروبی شده و برای برخی انواع باکتریها و قارچ‌ها زیانبخش می‌باشد.
• لاتکس آلوئه حاوی مواد شیمیایی است که به عنوان ملین عمل می‌کند. مشتقات و فرآمده‌های آنتراکوئینون به عنوان ملین عمل می‌کنند. جزء ملینی مهم موجود در آلوئه فروکس، آنترون سی ـ گلیکوزید آلوئین است. آلوئین که همچنین به باربالوئین اشاره دارد، یک جزء یا ترکیب زرد رنگ، تلخ و کریستالی است. آلوئین به محض استفاده، انقباضات پریستالتیک را تحریک نموده بطویکه عبور غذای هضم شده در روده بزرگ را تسهیل ساخته، در نتیجه باعث اجابت مزاج می‌شود. بنابراین می‌تواند توسط افراد مبتلا به یبوست مصرف شود.
• محتوای آلوئین موجود در اگزودات در محدوده‌ی 5ر8 تا 32 درصد قرار دارد. بنا به مطالعه‌ای منتشر شده، حدود 30% افرادی که آلوئه تلخ را مصرف نمودند در علائم سندرم روده تحریک پذیر شاهد بهبودی و یا کاهش آنها بودند. در نتیجه این مطالعه نشان داد که مصرف آلوئه تلخ به مدت 4 هفته ممکن است شدت علائم فرد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر را کاهش دهد.
• توانایی‌های التیام زخم ژل آلوئه به گلیکوپروتئین‌هایی نسبت داده می‌شود که دارای اثرات آبرسانی می‌باشند. آنها پوست متأثر را تسکین داده و به ترمیم پوست آسیب دیده کمک می‌کنند. این ژل خونرسانی به سوختگی‌ها و زخمهای خفیف را افزایش داده، در نتیجه روند بهبودی را تسریع می‌سازد. همچنین می‌تواند مانع از رشد پاتوژنها (عوامل بیماریزا) شده در نتیجه، از عفونتهای ثانویه جلوگیری می‌کند.
• آلوئه فروکس در مرطوب کننده‌ها، ژل‌ها، ژلهای تقویت کننده چشم، اسکراب، ضد آفتاب، پماد لب، و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اعتقاد وجود دارد که آلوئه فروکس خاصیت ارتجاعی پوست را بهبود بخشیده و از آسیب وارد به پوست ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید جلوگیری می‌کند. تولید کنندگان محصولات مراقبت از پوست حاوی آلوئه فروکس بر این امر تأکید دارند که در رشد و پرورش این گیاه از هیچگونه کود، علف کش و یا سموم دفع آفات استفاده نشده است. از اینرو فوائد آن بیشتر است.
عوارض جانبی آلوئه فروکس
استفاده از آلوئه به عنوان یک مکمل خوراکی تحت نظارت و کنترل سازمان غذا و دارو قرار نگرفته است. با این حال سازمان غذا و دارو استفاده از آن را به عنوان افزودنی غذایی مورد تأیید قرار داده است. بنابراین بسیار ضروری است که از استفاده بی‌رویه محصولات آلوئه جدداً خودداری شود. از آنجا که آلوئین یک محرک ملین قوی است، نبایستی آن را در مقادیر زیاد مصرف نمود. آلوئین هنگامی که در دوز یا مقادیر بالا مصرف شود می‌تواند موجب بروز عوارض جانبی مانند موارد ذیل شود:
• دل درد
• اسهال
• تهوع
• عدم تعادل الکترولیت
توصیه می‌شود که محصولات گیاهی همچون آلوئه ورا و یا آلوئه فروکس را تنها پس از مشورت با پزشک مورد استفاده قرار دهید. با این کار واکنشهای نامطلوب و یا عوارض جانبی را دور می‌سازید. بایستی از استفاده بیش از حد از محرکهای ملین مانند آلوئه فروکس خودداری کرد به این دلیل که محصولاتی که غلظت بالاتری از آلوئین در خود دارند می‌توانند موجب بروز اثرات ناخوشایند شوند. اینها را نبایستی برای مدت بیش از دو هفته استفاده نمود. از آنجا که آلوئین می‌تواند موجب انقباضات رحم شود، استفاده از آن در طول دوران بارداری توصیه نمی‌شود. همچنین نبایستی توسط مادران شیرده استفاده شود. توصیه می‌شود که به کودکان زیر 12 سال آلوئه فروکس داده نشود.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
