آلوئه فروکس (Aloe ferox) گونه‌ای از آلوئه یا گیاه صبر است که بومی آفریقای جنوبی می‌باشد. این مقاله اطلاعاتی را در خصوص مصارف آلوئه فروکس فراهم ساخته است و در مقاله‌ای تحت عنوان «فوائد و عوارض جانبی آلوئه فروکس» به فوائد و عوارض جانبی آن پرداخته‌ایم.
شورای علمی بین‌المللی آلوئه ورا (IASC) بنا نهاده در سال 1981گواهینامه کیفیت را به محصولات آلوئه مطابق با استانداردهای بالا فراهم می‌سازد. بنا به گفته این شورا، محصولاتی که حاوی پلی ساکاریدی تحت عنوان آسمانان (acemannan) نمی‌باشند، نبایستی به عنوان آلوئه ورا (آلوورا) حقیقی در نظر گرفته شوند.
بیش از 400 گونه گیاه آبدار تحت جنس و طبقه آلوئه قرار گرفته می‌شود. آلوئه ورا یکی از گونه‌های مشهوری است که به دلیل خواص درمانی‌اش، پرورش داده می‌شود. این گیاه که یک گیاه آبدار است، آب را در برگهای خود ذخیره می‌سازد. این امر این گیاه را برای محیط خشک و کم آب ایده‌آل می‌سازد. شهرت آن به دلیل ماهیت درمانی ژل و لاتکس بدست آمده از این گیاه به طور فزاینده‌ای افزایش یافته است.
ماده ژلاتینی آن شفاف و همانند ژل است که از سلولهای پارانشیمال برگ که قسمت گوشتی سفید داخل در مرکز برگ است، بدست می‌آید. لاتکس یا شیره گیاهی آن مایع تلخ و به رنگ زرد است که از قسمت زیرین پوست برگ بدست می‌آید. در نتیجه، محصولات تهیه شده از برگ کامل حاوی هم ژل و هم لاتکس می‌باشند. ژل آلوئه که فرآوری بر روی آن انجام نشده نیز ممکن است حاوی مقداری لاتکس باشد. بایستی خاطر نشان شود که ژل آلوئه یا آب آن به عنوان محصول مراقبت پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد در حالی که شیره یا لاتکس آن عمدتاً به عنوان محرک ملین یا ضد یبوست بکار برده می‌شود.
از میان 400 گونه‌ای که در این جنس قرار می‌گیرند، تنها سه گونه به دلیل خواص دارویی خود شناخته شده‌اند. این گونه‌ها آلوئه ورا، آلوئه فروکس و آلوئه آربورسنس را شامل می‌شوند. در بخشهای ذیل، اطلاعاتی را در خصوص مصارف پزشکی آلوئه فروکس همراه با تفاوتهای میان آلوئه ورا و آلوئه فروکس خواهید یافت.
آلوئه فروکس در مقابل آلوئه ورا
برگهای آبدار یا شیره دار آلوئه فروکس
اصطلاح فروکس که به معنای «جنگی یا خشن» می‌باشد، به برگهای خاردار این گیاه اشاره دارد. آلوئه فروکس همچنین به دلیل طعم تلخ شیره‌ی آن تحت عنوان آلوئه تلخ نامیده می‌شود. و به دلیل رنگ نارنجی مایل به قرمز گلهای آن به عنوان آلوئه قرمز شناخته می‌شود. در اواخر دهه 1980، در آفریقای جنوبی آزمایشات خاصی به منظور اطلاع از مواد مغذی آلوئه فروکس و آلوئه ورا انجام شد. این آزمایشات نشان دادند که:
• میزان شیره تلخ در برگ تازه بریده شده از آلوئه فروکس حدود 20 برابر بیشتر از این میزان در آلوئه ورا است.
• محتوای اسیدهای آمینه موجود در آلوئه فروکس حدود دو برابر این محتوا در آلوئه ورا می‌باشد. غلظت کل اسیدهای آمینه 99ر28 نانومول بر میلی‌گرم وزن خشک در مقایسه با 33ر15 نانومول بر میلی‌گرم وزن خشک در آلوئه ورا را شامل می‌شد.
• تراکم مواد معدنی همچون کلسیم، منیزیم، پتاسیم، آهن و روی بیشتر از این تراکم در آلوئه ورا بود.
• آب آلوئه ورا رنگ و ویسکوزیته یا چسبندگی خود را با سرعت بیشتری نسبت به آلوئه فروکس از دست می‌دهد.
• ژل داخلی آلوئه ورا شفاف‌تر و لعابی‌تر از این ژل در آلوئه فروکس است.
در نتیجه این مطالعه به این امر اشاره دارد که آلوئه فروس قوی‌تر از آلوئه ورا می‌باشد.
خواص درمانی گیاه آلوئه فروکس سالیان زیادی است که برای همگان شناخته شده است. بنابراین به منظور حفظ این گونه‌ها در آینده، برداشت این گیاه جهت تجارت جهانی تحت نظارت شدید قرار دارد.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.
