دریاچه های رنگی زیبا در جهان

برترین ها - ترجمه از حمید پاشایی: دریاچه های رنگی زیبای بسیار زیادی در سراسر جهان وجود دارد که رنگ آن ها با رنگ معمولی آب کاملاً متفاوت است. تنوع رنگ ها ابعادی جدید به مناظر طبیعی پیرامون این دریاچه ها اضافه می کند. در این مطلب با ما همراه شوید تا سفری به دور دنیا داشته باشیم و دریاچه هایی زیبا و رنگارنگ را مرور کنیم.

 

لاگونا ورده دریاچه آب شوری است که در جنوب غربی دشت های مرتفع بولیوی واقع شده است. اگر با زبان اسپانیایی آشنایی داشته باشید، برایتان اصلاً عجیب نخواهد بود که بدانید آب های لاگونا ورده (به معنای تالاب داخلی سبز) سایه ای فوق العاده از رنگ سبز دارد. این دریاچه در دامنه کوه آتشفشان لیکانکابور قرار دارد و رنگ زیبای سبز آن به علت باقیمانده هایی شامل رسوبات مس است. این دریاچه رنگی همچنین به خاطر محیط زیبای اطراف آن و چشمه های آب گرمش نیز شناخته می شود.

 

بند امیر زنجیره ای از 6 دریاچه آبی رنگ است که در ارتفاعات رشته کوه هندوکش در مرکز افغانستان قرار دارد. این منطقه در سال 2008 اولین پارک ملی افغانستان شد. این دریاچه های زیبا از آب های معدنی غنی شده تشکیل شده که از روزنه های کوه های اطراف بیرون می زند. میزان زیاد مواد معدنی دریاچه ها همچنین دلیل اصلی رنگ های پرشدت و متغیر آب های دریاچه است.

 

دریاچه پوکاکی در نیوزیلند به رنگ «آبی یخی» معنایی کاملاً جدید می دهد. این دریاچه رنگی چندین دهه قبل با از بین رفتن یخچال های طبیعی ایجاد شد. امروز، باقیمانده آن یخچال طبیعی ذرات صخره ای ریزی تولید می کند که به نام پودرسنگ شناخته می شود و رنگ آبی یخی متمایز دریاچه را ایجاد کرده است. دریاچه پوکاکی دومین دریاچه آلپاین بزرگ حوضه مکنزی در جزیره جنوبی نیوزیلند است.

 

لاگونا کولورادا در بولیوی در نزدیکی مرز شیلی واقع شده است. رنگ متمایل به قرمز آب های آن به خاطر رسوبات قرمز و رنگدانه های جلبک است. به غیر از آب های قرمز، لاگونا کولورادا همچنین خانه انواع گوناگون فلامینگوها و چند جزیره سفید رنگ است. جزایر سفید به وسیله تبخیر مکرر دریاچه های فصلی مثل لاگونا کولورادا تشکیل می شوند.

 

کوه آتشفشان کلیموتو دارای سه دریاچه آتشفشانی با رنگ های مختلف است. تیوا آتا امبوپو معمولاً آبی است؛ تیوا نووا موری کو فای به طور معمول سبز است؛ و تیوا آتا پولو اغلب متمایل به قرمر است. منبع این ترکیب منحصر به فرد رنگ ها گمان می شود که منفذهایی در پوسته زمین باشد که با نان فومارول شناخته می شود. این دریاچه های زیبا جاذبه های گردشگری پرطرفداری در اندونزی هستند، و هر ساله زمین شناسان بسیاری نیز به آنجا مراجعه می کنند. این واقعیت که هر سه دریاچه رنگ متفاوتی دارند ولی روی قله آتشفشان یکسانی قرار گرفته اند، موضوع بحث و علاقه بسیاری است.

 

ژرف دره هاواسو بخشی از ژرف دره گرند کنیون است و قبیله سرخپوست های هاواسوپای در دهکده کوچک سوپای در آن اقامت دارند. این منطقه یکی از دورافتاده ترین دهکده ها در آمریکاست و دسترسی به آن از طریق هلیکوپتر و یا جاده خاکی 13 کیلومتری ممکن است.

دلیل اصلی برای بازدید از هاواسوپای (به معنی «مردم آب آبی-سبز») به علت آب ها و آبشارهای رنگارنگ است. تماشایی ترین آن ها، آبشار هاواسو است. رنگ زیبای آب آن به خاطر مواد معدنی کربنات ته نشین شده است که آن را سفید می کند و به عنوان منعکس کننده صخره های خزه ای سبز و قهوه ای به همراه آسمان آبی عمل می کند.

 

دریاچه مورین که به وسیله یخچال های طبیعی تغذیه می شود و در پارک ملی بنف کانادا قرار دارد، به خاطر آب های آبی رنگ خیره کننده اش شناخته می شود. رنگ آن به خاطر شکست نور از پودرسنگ ها است. دریاچه مورین که در «دره ده قله» واقع شده، به وسیله زیبایی شگفت انگیز کوه های راکی کانادا احاطه شده است. تعدادی مسیر کوهپیمایی در اطراف دریاچه مورین قرار دارد. فقط حتماً قبل از آماده شدن برای سفر، باید شرایط آن مسیرها را چک کرد چرا که گاهی اوقات به خاطر فعالیت خرس های گریزلی محدود می شوند.

 

دریاچه ناکورو یکی از برترین جاذبه های گردشگری در کنیا است که دریاچه ای بسیار کم عمق در دره کافتی است. فراوانی جلبک در این دریاچه تعداد زیادی فلامینگوهای کوچک را جذب می کند، که گاهی اوقات تعداد آن ها به بیش از یک میلیون می رسد. فلامینگوها در عمل کناره های دریاچه را صورتی می کنند و اغلب از آن به عنوان بزرگترین نمایش پرندگان روی زمین یاد می شود. متأسفانه، در سال های اخیر به علت آلودگی و نابودی محیط زیست تعداد فلامینگوها رو به کاهش است.

 

دره جیوژایگو در چین محل وجود چندین دریاچه آبی، سبز و فیروزه ای رنگ است. مردم محلی این پهنه های آبی را «هایزی» می نامند که در زبان چینی به معنای «فرزند دریا» است. دریاچه های رنگی مختلف با فعالیت یخچال طبیعی ایجاد شدند، و امروزه آبشارهای بسیاری در این آب های بکر خالی می شوند. این آب های رنگی زیبا همچنین بسیار زلال هستند، به طوری که در موارد بسیار بازدیدکنندگان می توانند کف دریاچه را نیز ببینند.

 

دریاچه های پلیتویک یکی از اصلی ترین جاذبه های توریستی در کرواسی هستند که شامل شانزده دریاچه در نزدیکی مرز بوسنی و هرزگوین است. این دریاچه های زیبا به خاطر رنگ های منحصر به فرد خود از جمله نیلی، سبز، آبی و خاکستری مشهور هستند. رنگ دریاچه ها بسته به میزان مواد معدنی، رسوبات، یا جانداران در هر دریاچه، و یا نحوه تابش آفتاب به آب مرتباً تغییر می کند.