اگر فردی دچار افسردگی مزمن باشد به احتمال زیاد درباره خودکشی فکر میکند، هرچند 3.5% احتمال اقدام به خودکشی وجود دارد ولی باید آن را جدی گرفت. برای پیشگیری از خودکشی باید نشانههای آن را در افراد شناسایی کنیم. با بررسی شرایط درونی و بیرونی افراد میتوان به احتمال دست بردن به خودکشی پی برد. برخی اتفاقات باعث بالا رفتن میل به خودکشی در افراد میشود:
1. مرگ یا بیماری وخیم یکی از افراد خانواده یا دوستان.
2. طلاق و یا جدایی از شریک زندگی.
3. از دست رفتن سلامتی فرد.
4. از دست دادن شغل، خانه، پول، اعتماد به نفس و امنیت فردی.
5. استفاده بیش از حد از الکل و یا مواد مخدر.
6. افسردگی.
بیشترین زمانهایی که در آنها خودکشی رخ داده است نیز در زیر آمدهاند:
1. تعطیلات یا سالگرد ها.
2. هفته اول مرخص شدن از بیمارستان.
3. زمانی که برای اولین بار داروهای ضدّ افسردگی مصرف میشود.
4. قبل یا بعد از تشخیص بیماری سخت مثل سرطان.
5. قبل یا در حین دادگاه برای افرادی با مشکل حقوقی.
تغییرات احساسی و رفتاری این افراد شامل مورد زیر میشود:
1. درد بیش از حد.
2. یاس.
3. ضعف.
4. حس بی ارزشی، شرم، گناه و تنفّر از خود.
5. ترس از دست دادن کنترل و آسیب رساندن به دیگران و خود.
6. به نظر ناراحت، گوشهگیر، خسته، بی حوصله، مضطرب، حساس و خشمگین میرسند.
7. در محل کار یا مدرسه به درستی وظیفه خود را انجام نمیدهند.
8. به کلی از جامعه دور میشوند و یا با افراد ناسالم رفت و آمد میکنند.
9. علاقهای به انجام کارهای لذت بخش ندارند.
10. به سلامتی و ظاهر خود بی اعتنا میشوند.
11. الگوهای تغذیه و خواب آنها تغییر میکند.
نشانههایی که باید در این افراد جدی گرفته شود:
1. افسردگی.
2. اقدام به خودکشی که قبلا انجام شده است.
3. تفکر بیش از حد به مساله مرگ.
4. گفتن جملاتی مثل:"شما بدون من راحت تر خواهید بود" و "ای کاش من مرده بودم"
5. صحبت راجع به خودکشی.
6. داشتن برنامه برای خودکشی.
7. نوشتن وصیت نامه.
8. خداحافظیهای عجیب.
9. عباراتی گنگ مثل: "دیگر لازم نیست نگران من باشید" و "من دیگر تحمل ندارم"
10. تغییر حال و هوا از افسردگی به شادی بی مورد و یا آرامش به صورت مداوم.
اگر این نشانهها را در فردی دیدید حتما آنها را تنها نگذارید و از روانپزشکان برای تحت نظر داشتن آنها استفاده کنید، در این زمانها بهترین کار وقف عشق و زمان خود به این افراد است با آنها صحبت کنید و احساسات آنها را درک کنید.