پرچمدار کرمانشاه

* نظرات آیت الله احمد جنتی پیرامون شخصیت آیت الله اشرفی اصفهانی
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله وانا الیه راجعون
مصیبتی که براسلام ومسلمین، با شهادت آیت الله اشرفی اصفهانی واردشد،خلائی ایجادکرد و ثلمه ای به وجودآورد که "لایسدها شی؛" هیچ چیز نمی تواند این خلاء راپرکند.این مصیبت را، من به پیشگاه مقدس امام زمان ارواحنا فداه وهمه علما روحانیت اسلام وکافه مسلمین ومردم غیور این سامان وخاندان عزیزومحترم ایشان وفرزندان ارجمند وخاندان عزیز ومحترم ایشان وفرزندان ارجمند وعالم شان تبریک وتسلیت عرض می کنم.خداوند به برکت این خون هایی که درمحراب ها ریخته می شود ومراکزعبادت را به خون های پاک رنگین می کند،بالاترین اجرها رابه این جامعه شهید پروراسلامی عطا فرماید.خداوند ان شاءالله این مصیبت ها را که به جامعه انقلابی اسلام وارد می شود، با لفط وکرم بی پایان خودش،به بهترین وجه جبران فرماید. این مرد احتیاج به معرفی من ندارد ومن تنها اگر سخنی می گویم، به عنوان انجام وظیفه شخصی وقدردانی ای که باید از این مقامات عالی کرد، صورت می گیرد .این پیرمرد را، من از همان آغاز که از اصفهان برای تحصیل به قم منتقل شدندمی شناختم ومردی آرام، عالم،پرهیزگارومخلص بود.درآن زمان که درمدرسه فیضیه سکونت داشت، آن چه ازایشان می دیدیم وقاروتقوی وآرامش روح بود.درحجره ای محقر زندگی می کرد. وبا این که درسنی نسبتاً بالا بود، زندگی طلبگی بسیار ساده ای داشت ومانند یک طلبه مجرد درآن حجره به سر می بردوخودش مشغول اداره کارها و امورخودش بود ودرآن موقعی که مرحوم آیت الله بروجردی- اعلی الله المقامه الشریف- این مدرسه را درباختران تأسیس کرد دعوت کرد ودستورداد به جمعی ازعلما وجمعی از لاب که مراجعت کنند ازقم ودرباختران گردهم بیایند واین مدرسه را آباد کنند وازجمله کسانی که این دعوت را اجابت کرد این شهید بزرگوار بود-آمد وماند.ماندن دراین جا مشکلاتی داشت،دیگران نتوانستند این مشکلات را تحمل کنندورفتند، اما این مرد- مرد صبورومقاوم وبا اخلاص ماند دراین سرزمین وبه وضع علمی ومذهبی منطقه رسیدگی کردودردورانی متجاوز از سی سال زندگی دراین منطقه خیال نمی کنم هرکس که اورا می شناخت، یک نقطه ضعفی ازاوبتواند معرفی کندواین است افتخاری که اسلام وروحانیت اسلام دارد که به دنیا اعلام می کند بیایید وببینیدیک شخصیت بزرگ علمی وبزرگ ترین شخصیت علمی یک منطقه،با آن موقعیت ومحبوبیت،رفتاری می کندکه ده ها سال درمیان مردم زندگی می کند وازخودضعفی نشان نمی دهد واین است نتیجه وآثار وبرکت علم وتقوایی که به هم می آمیزد .شهید،مردی زاهد و وارسته بود.من خودم از کسانی بودم که به این منزل محقرایشان اعتراض داشتم ومعتقد بودم که ایشان باید منزل وسیع تری ، درخور مراجعات شان، داشته باشند وگویا این مسأله رابا خودشان هم درمیان گذاشتم،ولی این مرد هیچ گاه حاضرنبود با این اصرارهای زیاد که از ناحیه مردم محترم شده بود،بپذیرد که جای دیگری را انتخاب کند،ودرآن جا ماند تابه شهادت نائل شد.

صبوری این مرد ومقاومت واخلاصش، برای من ارزشی بسیارعالی وآموزنده دارد.هیچ اهل هوی وهوس نبود آن جا که احساس وظیفه می کرد،حرکت می کرد وبه دنبال وظیفه می رفت،اما کوچک ترین انتظار وتوقعی از کسی وکسانی نداشت ومن دراسد آباد،به صورت تبعید،به سر می بردم وهیچ راضی نبودم که این پیرمرد بزرگوار ازاین جا به آن جا بیاید وازمن تفقد کند، ولی چند نوبت ایشان تشریف آوردند وبا کمال مهربانی وعلاقه ازمن تفقد کردند.درجبهه ها،آن جا که لازم می شد،حرکت می کردومی رفت ودرهرصحنه ای که لازم بود حضور می یافت وآن اخلاصش به مقام والای امام یعنی به مقام نیابت امام زمان-ارواحنا فداه- آن اخلاص ،بسیار ستودنی بود یعنی مردی که در آن سن بالابود .مردی که از قدیم با آن وضع گذشته رشد یافته بود وتربیت های قدیم را داشت، درعین حال مانند یک جوان پاسدار،مانند یک جوانی که در دوران انقلاب متولدشده ودرجو انقلاب استنشاق کرده وبا روحیه انقلابی رشد یافته،با یک چنین حالتی به انقلاب وامام عشق می ورزید،شیفته انقلاب و شیفته امام بود،مردی نمونه بود در این جهت،با کمال تواضع وفروتنی زندگی می کرد،هیچ آثارخودنمایی وخودنشان دادن وخودخواهی دروجود او دیده نمی شد.این ها روحیه های ملکوتی وآسمانی است.این ها روحیه هایی است که رشد یافته گان مکتب قرآن از این روحیه های بالا برخوردارند،نه موقعیت علمی اورا مغرور کرده بود، نه موقعیت اجتماعی غروری دروجودش ایجادکرده بود وبا همان حالتی که دردوران طلبگی به سر می برد، دراین دوران هم با همان حالت وبا همان روحیه زندگی می کرد.این ها مفاخراسلامند.این ها کسانی هستند که ما می توانیم آن هارا به رخ دنیا بکشیم که یک عالم ما آن کسی است که این چنین زاهد ووارسته وبی پیرانه زندگی می کند. وشما بیاورید اگرنمونه هایی چنین دارید. وتربیت های اسلام دروجوداین ها تجسم یافته است. بیایند و ببینند،که این پیرمرد درآن سن اگر می توانست ودرجبهه ها می ماند واسلحه به دست می گرفت ومانندیک جوان با دشمن می جنگید وتنها ضعف بدنی وسن بالا وظایف خاصش مانع این حرکت واین اقدام شده بود.شهید اشرفی اصفهانی زیاد حق داردبرمردم غیوراین منطقه،چنان که مردم محترم وغیوراین سرزمین هم از او خوب قدردانی کردند ونمونه روشنش که برجسته وقابل مشاهده بود،آن تشییع جنازه ای بود که گفته اند نه درقبل از انقلاب ونه بعد از انقلاب،چنین اجتماعی به وجود نیامده است.
یک نفر مثل آیت الله اشرفی اصفهانی کسی است که منطقه،استان،را ومناطقی را می تواند نسبت به اسلام انقلاب علاقه مند ودل گرم و وفادارکند، او محوراست وعلم دار است. پرچم دار اوست که می تواند صدها وهزاران سرباز را از این سنگر نماز جمعه به جبهه های جنگ بفرستند.اوست که می تواند با خطبه هایی که در نماز جمعه می خواند ودرجبهه پخش می شود ،دل رزمندگان رادرآن جا گرم کند،به قدری که یک هنگ ارتش نمی تواند به آن ها دل گرمی بدهد.اوست که می تواند همه را درمقابل دشمنان بسیج کند.دراین انقلاب،آیا وجود رهبرعظیم الشان که تنها مایه حرکت مردم ووسیله پیروزی وموفقیت بود، آن یک نفر نبود که درقم نشسته بود وبا نامه ها وسخنرانی ها ونوارها وپیام ها،مملکت را درمقابل آمریکا نگه داشت وبسیج کرد وآمریکا را بیرون برد؟ وآیا روحانیونی که یار ویاوروهمراه او بودند که نفس گرمش رابه مردم دوردست می رساند،این ها نقش مؤثری نداشتند؟ و دشمن خوب می داند که آن کسانی که می توانند بازار ضد استعمار را گرم نگه دارند، چه کسانی هستند. آن ها خوب بررسی می کنند که یک خطبه نماز جمعه،چقدرنیرودرمیان مردم وچقدر حرارت درآن ها ایجاد می کند که این حرارت ها تا هست،اگرماهرکمبودی داشته باشیم،کمبودهاجبران می شود ،ولی اگراین حرارت ها پایین بیایدوگرما کم شود ودل ها سرد شود،آن جاست که اگرهمه مملکت مان پراز امکانات نظامی وغیرنظامی باشد، کاری ازپیش برده نمی شود.
خداوند یادگارهایی را که مرحوم آیت الله شهید اشرفی از خودش گذاشته است، برای این جامعه وبرای این مردم محفوظ فرماید.
منابع:
برگرفته ازکتاب«عروج به ملکوت درمهر خون»
ماهنامه شاهد یاران، شماره 44