هنوز نه می‌دانیم «رجل سیاسی» کیست و نه حتی می‌توانیم با قطعیت درباره گستره و شمول نظارت استصوابی شورای نگهبان بر نامزدهای انتخاباتی اظهارنظر کنیم. آن‌چنان که تا پیش از انتخابات مجلس دهم، این نظارت صرفا تا پیش از برگزاری انتخابات مرسوم بود و با حذف قید زمان از نظارت شورای نگهبان درجریان رد صلاحیت «مینو خالقی»، شمول این نظارت وسعتی نامحدودتر یافت.
در چنین شرایطی عباسعلی کدخدایی گفت: «رجل سیاسی شخصیتی است که هم از مسائل سیاسی درک روشنی دارد و هم در توسعه ایده سیاسی نظام جمهوری اسلامی ایران نقش موثری ایفا کرده باشد؛ یعنی اینگونه نباشد که صرفا فردی درکی از سیاست داشته باشد، بلکه باید فرد فعالی در حوزه سیاسی باشد و نظریه داشته و حضور موثری هم در این عرصه داشته باشد. همچنین پیش‌بینی شورای نگهبان این است که مفهوم رجل مذهبی فراتر از این تعاریف عُرفی است و منظور کسانی هستند که بتوانند در ترویج مذهب رسمی کشور نقش موثری ایفا کنند. در حوزه مدیر و مدبر بودن هم نکاتی آورده‌ایم ازجمله اینکه همکارانِ داوطلب هم هنگام ثبت‌نام در انتخابات معرفی شوند تا ببینیم شخصی که برای ریاست‌جمهوری داوطلب شده، می‌تواند چند نفر را جهت اداره کشور به دور خود جمع کند؟»
کدخدایی البته بلافاصله به مخالفت اعضای کمیسیون مشورتی مجلس، شورای نگهبان و وزارت کشور اشاره کرده و می‌گوید: «این مطلب به این شکل رای نیاورد و به جای همکار، بحث مشاوران پذیرفته شد. » او اما در ادامه مسائلی را مطرح می‌کند که به نظر، نه تنها فاقد پشتوانه حقوقی محکم هستند، بلکه اساساً امکان اجرایی شدن نیز ندارند. آن‌چنان که سخنگوی شورای نگهبان گفته است، درصورت تصویب این پیشنهاد، صلاحیت مشاوران کاندیدای انتخاباتی، «قرینه‌ای برای مدبر بودن داوطلب مذکور» خواهد بود.
کدخدایی حتی از این نیز فراتر رفته و صراحتا عدم صلاحیت مشاور یا مشاوران را دلیلی برای ردصلاحیت کاندیدای انتخاباتی عنوان می‌کند. سخنگوی شورای نگهبان همچنین با تشریح برخی از پیشنهادهای این شورا که با مخالفت کمیسیون مشترک مشورتی روبرو شده، عملا تلاش شورای نگهبان برای گسترش هرچه بیشتر حیطه نفوذ خود بر شؤون مختلف انتخابات را آشکار ساخته است.
29214
