1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.
2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.
3) جریان ادرار را منظم کنیم.
4) پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق بازنگه داریم.
5) تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد.
6) خواب طبیعی و سالم داشته باشیم.
7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.
8) درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم.
9) جریان خون را تسریع نماییم.
10) التهاب و احتقاق را در هر جای بدن کاهش دهیم.
11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.
12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.
13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی‌ها، سوختگی‌ها و... را ترمیم کنیم.
14) درد را به شیوه‌ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمّی آرام کنیم.
15) به طبیعت در ریشه‌کن ساختن ناخالصی‌ها، سموم و... از بدن کمک برسانیم.
16) آسیب‌های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری‌های تحلیل برنده را شفا بخشیم.
17) اختلال در آشامیدن، تپش قلب،
روماتیسم،
نقرس، ضعف جنسی و... را بهبود نماییم.
18) بیماری‌‌هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست، سرطان، زخم‌های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و... را التیام دهیم.
19) از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.
از چه نوع آبی باید استفاده کرد؟
1- آب‌های خنک‌تر را برای مدّت زمان کوتاه‌تری باید به کار برد.
2- وقتی بدن خشک می‌شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
3- در کم‌خونی‌ها، درجه حرارت پایین، در خلال عادت ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی‌شود.
4- آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می‌کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند یا آنها که استعداد گرمازدگی دارند یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.
5- آب ولرم، نه سرد و نه گرم در درمان اغلب بیماری‌ها مؤثر است، به شرط آن که توسط پزشکی مجرب در زمینه آب درمانی تجویز شده باشد.
6- آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.
منبع مقاله :
خدادادی، سلمان؛ (1395)، آب‌درمانی، ساری: انتشارات پارسی‌سرا، چاپ اول