درباره عدس و خواص آن بیشتر بدانید
کلیات گیاه شناسی
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیاه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر پروتئین بسیار غی است و در بین گیاهان فقط لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین دارد .
عدس گیاهی است یک ساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار دارد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
عدس رسمی که دانه آن گرد و نسبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بقرار زیر است :
انرژی 340 کالری
پروتئین 25 گرم
چربی 1 گرم
مواد نشاسته ای 60 گرم
کلسیم 80 میلی گرم
فسفر 380 میلی گرم
آهن 7 میلی گرم
پتاسیم 8 میلی گرم
ویتامین آ 600 واحد بین المللی
ویتامین ب 1 0/4 میلی گرم
ویتامین ب2 0/2 میلی گرم
ویتامین ب 3 2 میلی گرم
آرسنیک 1 میلی گرم
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . به عبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
عدس دارای خواص زیر است :
- عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیرده حتما باید از آن استفاده کنند .
- عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
- برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .
- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
- پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است .
- عدس را می توان بعنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
- عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
منبع : مواد غذایی شاو
