دانستنی های مهم درباره تومور یا سرطان کلیه
یکی از 10 بیماری خطرناکی است که بین سنین 50 تا 70 سالگی شایع تر است و از شایع ترین بیماریهای سرطانی است و 2 تا 4 ٪ بیماریهای بدخیم سرطان را شامل می شودو در قسمت اورولوژی یکی از 3 بیماری مهم است.مردان بیشتر از زنان (60٪) به آن مبتلا می شوند. مصرف دخانیات همانند سیگار رل بزرگی در ایجاد آن دارد.
اولین نشانه آن معمولن وجود خون در ادرار است که در این موقع پزشک با انجام سونوگرافی به وجود تومور پی می برد.بعدن با پیدایش درد در پهلوها و احساس درد در شکم همراه می باشد. اغلب معالجهآن با برداشتن کامل کلیه است. راههای معالجه دیگری اغلب احتیاج نیست.
علت سرطان کلیه:
سلول های سرطانی در همه انسانها وجود دارد که بخودی خود می میرند ویا اینکه تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن، اثر مخرب خود را از دست می دهند.نقش مهم در مرگ خودبخود سلول های سرطانی را سلول مرگ از قبل طراحی شده ای ( آپوپتوزه ) انجام می دهد.
اینکه چرا بعضی از سلولهای سرطانی، با این وجود باقی مانده و تکثیر می یابند مشخص نیست. مطمئنن علت مشخصی سبب آن نمی شود ، بلکه فاکتورهای پیچیده ای با همدیگر ادغام شده و منجر به سرطان می شوند.
. مصرف دخانیات (سیگار) در ایجادسرطان کلیه رل بزرگی دارد.(25 تا 30٪)
. اضافه وزن بخصوص در خانم ها
. اشتغال به کارهایی که در معرض تماس با پنبه نسوز و کادیوم هستند
. در بیماران دیالیزی، امکان ابتلا به سرطان کلیه، به علت ایجاد کیست های زیاد، 30 برابر
می باشد که در حدود 6٪ این افراد به مرور زمان به سرطان کلیه مبتلا می شوند.
. پیوند کلیه در افراد ، احتمال سرطان کلیه را بالا می برد.
. عوامل ژنی بندرت اتفاق افتاده(1٪) که اغلب زود و در هر 2 کلیه ایجاد می شود.
پیشگیری:
از مصرف دخانیات خودداری کنید.رژیم غذایی مناسب و سالم
علائم:
. درد پهلوها یا یک پهلو
. خون در ادرار
. احساس فشار در شکم
. فشار خون بالا
. تب
. خستگی سردرد
. لاغر شدن
. پائین آمدن توانایی بدن البته هر کدام از این علائم می تواند نشانه بیماری های دیگری باشند.
راههای شناخت آن:
. سونوگرافی با سونوگرافی کیست و تومور تشخیص داده می شود.. سی تی اسکن که همراه با داروی بیهوشی بوده و نوع بدخیم یا خوش بین معلوم می شود.. تستهای آزمایشگاهی( آزمایش ادرار و خون)وقتی معلوم شد که تومور است، مرحله بعدی تشخیص اینکه به استخوان زده یا نه؟
سپس عملکرد کلیه ها بررسی می شود. با انجام آنژیوگرافی، مویرگهای خونی بررسی می شود.سونوگرافی از شکم نشان می دهد که آیا به کبد نیز گسترش یافته؟عکس برداری از سینه ها نشان می دهدکه آیا ریه ها نیز درگیر شده اند؟
بندرت سی تی اسکن از مغز لازم است.تنها با نمونه برداری بعد از عمل و آزمایشات پاتولوژی عمق تومور آشکار می شودکه آیا بافت لنفاوی و یا سایر اعضای بدن درگیر شده یا نه؟شانس بهبودی:متفاوت بوده و هرچه زودتر شناخته شود شانس بهبودی بالاتر است.
(تا 95٪)عمل:در چگونگی عمل و نحوه آن، وضعیت بیمار، سن او ، اینکه تومور در یک کلیه استیا هر دو کلیه واگر در یک کلیه است عملکردکلیه دیگرچگونه است ، نقش مهمی دارد.معمولن کلیه درگیر با تومور را بطور کلی درآورده و ماهیچه های نزدیک و بافت
لنفاوی مجاور آن را نیز . اگر هر دو کلیه دچار تومور هستند و یا فرد دارای یک کلیه است و دچار تومور شده، پزشکان سعی می کنند تومور و قسمت هایی از کلیه را درآورندبگونه ای که عملکرد کلیه باقی بماند.عمل با بیهوشی کامل انجام می گیرد.ریسک عمل 2 تا 3٪ است.پس از عمل:
در روزهای اول بعد عمل ، اغلب چای نوشیده می شود و وقتی روده ها دوباره عملکردخود را بدست آورند ، (3 تا 4 روز بعد عمل) غذاهای راحت و سبک به بیمار داده می شود.شیمی درمانی معمولن در این بیماری موثر نیست ولی در موارد وخیم آن به همراه ایمن تراپی
انجام می شود.در نوع شدید آن که به استخوان زده، کاهش کلسم در استخوان و افزایش آن در خون دیده می شود همراه با تشنگی زیاد، تهوع، استفراغ، لرزش ماهیچه ها ،یبوست و فراموشی.تواند با کوما و اختلال در ضربان قلب همراه شود.اغلب به بیمار توصیه می شود
که نوشیدنی زیادی بنوشدو نمکهای متعددی بخورد.در کنار راههای متعددی که برای درمان سرطان وجود دارد، تغذیه نقش بسیار مهمی دارد. روزه ویا کم خوری بسیار خطرناک است و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند. با ترک سیگار ، امکان برگشت مجدد بیماری کم می شود.
به بیمار توصیه می شود خود را منزوی نکند.تا 3 سال بعد عمل ، توصیه می شود هر 3 ماه یکبار، تمامی آزمایشات لازم را انجامدهدتا خدای نکرده از برگشت سرطان ،
آگاه شود.از سال سوم هر 6 ما یک بار و پس ازچند سال ، سالی یک بار کافی است.در حدود 30 تا 40 ٪ افرادسرطان کلیه مجددن آشکار می شود. در 60 تا 70 ٪ آنها در 2سال اول بروز کرده و در افرادی هم پس از 15 سال بروز می کند.بطور کلی شانس بهبودی کامل یا 100٪ زیاد بالا نیست.
شیوه های درمان
جراحی:
این روش، معمول ترین شیوه درمان سرطان کلیه است. عمل جراحی برداشتن کلیه، نفرکتومی Nephrectomy() نامیده می شود. غالبا جراح تمام کلیه به اضافه غده آدرنال و بافت اطراف کلیه را برمی دارد. برخی غدد لنفاوی واقع در این ناحیه نیز ممکن است برداشته شود. این شیوه، ن
فرکتومی رادیکال نامیده می شود. در برخی از موارد جراح فقط کلیه را برمی دارد (نفرکتومی ساده). کلیه باقیمانده عموما می تواند کار هر دو کلیه را انجام دهد. در روش دیگری که نفرکتومی جزئی (پارشیال) نامیده می شود، جراح فقط بخشی از کلیه را که دربردارنده تومور می باشد، بر می دارد.
Arterial mbolization:این روش گهگاه پیش از عمل جراحی انجام می شود تا انجام عمل را ساده تر نماید. همچنین از این روش برای ایجاد راحتی و کاهش درد و یا خونریزی هنگامی که برداشتن تومور مقدور نیست استفاده می شود.
برای این کار، مواد خاصی به داخل رگ کلیه تزریق می شوند تا آن را مسدود کنند. این روش باعث می شود که تومور از دسترسی خونی که حاوی اکسیژن و مواد غذایی است، محروم شده و در نتیجه کوچکتر شود.
پرتودرمانی:
از اشعه هایی با انرژی بالابرای کشتن سلولهای سرطانی استفاده می شود. پزشکان گاهی اوقات از پرتودرمانی برای کاهش درد، در هنگامی که سرطان کلیه به استخوانها سرایت کرده باشد، استفاده می کنند. پرتودرمانی برای سرطان کلیه، پرتودرمانی خارجی را نیز در برمی گیرد که طی این روش،
پرتوها از مواد رادیواکتیو خارج از بدن تامین می شود. ماشین مخصوصی، این اشعه ها را به ناحیه خاصی از بدن می تاباند. اغلب این روش به صورت سرپایی در بیمارستان و یا کلینیک برای پنج روز در هفته و برای چندین هفته انجام می شود.
این برنامه به حفظ بافتهای سالم کمک می کند و بیمار مجبور نیست برای پرتودرمانی در بیمارستان بستری شود. جراحی و پرتودرمانی، درمان های موضعی هستند.
این نوع درمانها صرفا بر سلولهای سرطانی ناحیه درمان شده تاثیر می گذارد. زیست درمانی، شیمی درمانی و هورمون درمانی که در پایین توضیح داده خواهد شد، درمان های سیستمیک می باشند،
چرا که از طریق جریان خون به سلولهای سرطانی سرتاسر بدن دسترسی می یابند.زیست درمانی (ایمنی درمانی): یک روش درمانی است که طی آن از توانایی طبیعی بدن (سیستم ایمنی) برای مبارزه با سرطان استفاده می شود.
استفاده از دو ماده موثر بر سیستم ایمنی بدن به نامهای اینترلوکین2- و اینترفرون ها از انواع روشهای زیست درمانی است که برای درمان سرطان پیشرفته کلیه استفاده می گردد.
شیمی درمانی: استفاده از داروها برای کشتن سلولهای سرطانی است. اگر چه شیمی درمانی در بسیاری از سرطانهای دیگر مفید واقع شده اما در مورد سرطان کلیه چندان موثر واقع نشده است. با این وجود، پژوهشگران به مطالعه بر روی داروهای جدید و ترکیبات جدیدی
از داروها ادامه می دهند.هورمون درمانی: این نوع درمان در شمار اندکی از بیمارانی که سرطان پیشرفته کلیه دارند استفاده می شود. برخی از سرطانهای کلیه را می توان به کمک هورمونها درمان نمود. از این روش اغلب به عنوان یک درمان نگه دارنده و حمایتی استفاده می گردد.
عوارض جانبی درمانها:
محدود نمودن روش درمانی به گونه ای که تنها سلولهای سرطانی در طی درمان از بین بروند بسیار مشکل خواهد بود. چرا که در اکثر روشهای درمانی، سلولها و بافتهای سالم نیز از بین خواهد رفت و در نتیجه عوارض جانبی ناخواسته ای را باعث خواهد شد
عوارض جانبی درمان سرطان به طور کلی به نوع و وسعت درمان بستگی دارد. همچنین عوارض جانبی از فردی به فرد دیگر تفاوت دارد و روش درمانی افراد مختلف به دلیل این تفاوت عوارض جانبی تغییر می کند. پزشکان و پرستاران می توانند عوارضی جانبی ممکن
هر درمان را برای بیمار توضیح دهند و همچنین می توانند به رفع مشکلاتی که ممکن است در طول درمان یا پس از آن رخ می دهد کمک کنند. بیماران باید پزشک خود را سریعا از هر گونه عوارض جانبی مطلع سازند، چرا که برخی از این عوارض به مراقبتهای پزشکی فوری احتیاج دارند.
عوارض جراحی:
عوارض جانبی جراحی کلیه به نوع عمل جراحی، سلامت عمومی بیمار و سایر عوامل بستگی دارد. عمل برداشتن کلیه یک عمل ماژور (بزرگ) می باشد و پس از این عمل،
بیماران احساس درد و ناراحتی خواهند داشت. شاید برای بیماران، کشیدن نفس عمیق، سخت باشد که آن هم به خاطر احساس ناراحتی پس از عمل جراحی است
که در این صورت ممکن است مجبور باشند برای تمیز نگه داشتن ششهایخود برخی تمرینهای تنفسی مثل سرفه کردن و تنفس عمیق را انجام دهند.احساس خستگی و ضعف در بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند
بسیار شایع است. به علاوه، ممکن است بیماران برای چندین روز قبل یا پس از عمل جراحی به تغذیه و دریافت مایعات از طریق وریدی نیاز داشته باشند. وقتی کلیه ای برداشته می شود، کلیه دیگر کار هر
دو کلیه را انجام خواهد داد. پرستاران میزان مایعی که شخص دریافت می کند و میزان ادراری را که تولید می نماید، تحت نظر خواهند گرفت. مدت زمان بهبودی پس از عمل جراحی برای هر شخص متفاوت است.عوارض Embolization: Arterial می تواند سبب درد، تب، حالت تهوع یا استفراغ گردد. اغلب، افراد به دریافت مایعات وریدی نیاز پیدا می کنند.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم