واژینیسموس چیست و چگونه درمان می‌شود؟
واژینیسموس چیست؟
واژینیسموس یک اختلال جنسی شایع در زنان است. در این عارضه ماهیچه‌های واژن به هنگام نزدیکی بطور غیر ارادی منقبض و سفت می‌شود.با دلگرم همراه باشید.
علائم واژینیسموس
روابط جنسی و زناشویی یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زندگی مشترک است و چنانچه زوجین نتوانند به خوبی از این روابط احساس رضایت کنند نتیجه آن سردی عاطفی و رفتاری بین آن‌هاست. یکی از عواملی که باعث این عدم رضایت می‌شود مشکلات و بیماری‌های جنسی است. اختلالات و مشکلات جنسی تنها گریبان‌گیر مردان نیست و زنان هم ممکن است مشکلات جنسی را تجربه کنند. اگرچه ناتوانی جنسی و عدم نعوظ از شایع‌ترین مشکلات جنسی مردان است واژینیسموس را می‌توان نمونه‌ای از اختلالات جنسی شایع در زنان دانست که در این مقاله به بررسی آن می‌پردازیم.
واژینیسموس عبارت است از اسپاسم عضلات اطراف مدخل مهبل؛ اگر شدید باشد، ممکن است مانع از مقاربت گردد. این اختلال می‌تواند زنان را در تمامی سنین مبتلا کند. در این حالت هرگونه دخولی به واژن به شدت دردناک و حتی غیرممکن است، حتی انگشت خود فرد. در این مواقع معاینات زنان و زایمان هم با مشکل رو به رو می‌شود چون بیمار حتی از فکر اینکه وسیله معاینه به واژن وی وارد شود وحشت دارد. این مشکل ناشی از انقباض خود به خود و غیر ارادی عضلات کف لگن است و اراده فرد در آن نقشی ندارد. در برخی موارد نوع واژینیسموس به حدی شدید هست که زن از ترس اینکه ممکن است معاشقه با همسرش به دخول ختم شود هیچ لذتی از معاشقه نمی‌برد و اصلا تحریک نمی‌شود. این انقباض به حدی شدید است که باعث بسته شدن خود به خود پاها و انقباض شدید تمام بدن، افزایش ضربان قلب ، تنفس و افت فشار خون می‌شود.
----------------------------------------------------------------------------------
علل واژینیسموس
تجربیات زندگی برای افراد گوناگون، متفاوت بوده است و بدن برخی زنان با واژینیسموس به انجام فعالیت جنسی واکنش نشان می دهد. مقاربت شتابزده در شب اول ازدواج و تجربه دردناک ناشی از این مسئله، ناآگاهی از آناتومی و عملکرد دستگاه تناسلی زن و نیز ناآشنایی با روش های فعالیت جنسی، از عمده ترین علت هایی هستند که باعث بروز این اختلال می شوند.
بعضی از علت های واژینیسموس در زیر آمده است:
- سابقه بیماری، جراحی و مداخلات پزشکی
- تفاوت های فرهنگی زن و شوهر درباره روابط جنسی
- ترس از آسیب و صدمه شدید در طی نزدیکی
- اطلاعات غلط و ناآگاهی درباره فعالیت جنسی یا احساس گناه در این مورد
- دریافت اطلاعات غلط از والدین و همسالان درباره روابط و فعالیت جنسی
- سابقه خشونت و سوء استفاده جنسی
- سابقه دخول ناموفق
- ترس از عفونت
- ترس از بارداری و ...
- نقش عضلات کف لگن در بروز واژینیسموس
عضلاتی که در بروز این عارضه نقشی کلیدی ایفا می کنند، دسته ای از عضلات کف لگن هستند که به گروه پوبوکوکسیژیوس معروفند. این عضلات در عملکرد جنسی و دستگاه ادراری و خروج مدفوع در زنان، نقش عمده ای دارند. در واژینیسموس، همراهی ذهن و بدن با یکدیگر، موجب ایجاد پاسخ شرطی عضلات می شود و بدن با انقباض این ماهیچه ها، لگن را از آسیب فرضی ناشی از نزدیکی حفظ می کند.
----------------------------------------------------------------------------------
انواع واژینیسموس
زنان ممکن است در هر سن و مرحله ای از زندگی شان، واژینیسموس را تجربه کنند. این عارضه براساس زمان شروع و بروز درد و گروه عمده اولیه و ثانویه تقسیم بندیی می شود. واژینیسموس اولیه به مواردی اطلاق می شودکه زن در اولین تجربه جنسی دچار انقباض واژن شود و مرد در هنگام دخول با مانع مواجه می شود.
این عارضه، علت مشکلی به نام ازدواج به وصال نرسیده است که در طی آن زوج هرگز موفق به نزدیکی نشده اند. زنان دچار این عارضه ممکن است در هنگام معاینه واژینال نیز دچار انقباضات مشابهی شوند. واژینیسموس ثانویه، به تجربه انقباضات واژن بعد از یک دوره رابطه جنسی موفق گفته می شود و زن ممکن است پس از سال ها انجام رابطه جنسی بر اثر مشکلی مانند عفونت و واکنش های روانینسبت به همسر و فعالیت جنسی، دچار درد و انقباض در هنگام دخول شود. ممکن است علت اولیه درمان شود یا بهبود یابد اما واژینیسموس ناشی از آن همچنان باقی بماند و دخول را دردناک یا غیرممکن سازد یا حتی در رسیدن فرد به ارگاسم، اختلال ایجاد کند.
----------------------------------------------------------------------------------
پیشگیری از واژینیسموس
معاینه لگن به وسیله یک پزشک و مشاوره قبل از شروع فعالیت جنسیی
----------------------------------------------------------------------------------
عواقب مورد انتظار
در صورتی که علت زمینه‌ای را بتوان علاج کرد یا از طریق درمان طبی یا مشاوره روانی بتوان یک روش برای کنار آمدن ابداع کرد، قابل علاج است.
عوارض احتمالیی
ترومای روانی به خاطر احساس گناه، اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و احساس بی‌کفایتی یا مشکلات بین‌فردی در نتیجه این اختلال
----------------------------------------------------------------------------------
درمان واژینیسموس
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل معاینه لگن برای رد کردن اختلالات فیزیکی باشند (ممکن است برای معاینه دقیق احتیاج به داروهای خواب‌آور باشد). سابقه جنسی مهم است و شامل تجارب زودهنگام در کودکی، پاسخ‌های جنسی قبلی و فعلی، روش‌های ضد بارداری، اهداف تولیدمثلی، احساس در قبال همسر و مشخصاتی در مورد دردی که تجربه می‌کنید، خواهد بود.
درمان در ابتدا متوجه هرگونه مشکل طبی و سپس کاهش اسپاسم‌های عضلانی و مشکلات روانی خواهد بود.
برای اسپاسم‌های عضلانی، یک نوع درمان شامل گشاد کردن ملایم و تدریجی مدخل مهبل با گشادکننده‌های لاستیکی یا شیشه‌ای است. احتمالاً درمان در مطب 3 بار در هفته لازم خواهد بود و باید در منزل حداقل 2 بار در روز تمرین کنید.
قبل از اتساع یا تلاش برای مقاربت، به مدت 15-10 دقیقه در وان آب داغ بنشینید. حمام گرفتن غالباً عضلات را شل می‌کند و ناراحتی را تسکین می‌دهد. هروقت مفید باشد، حمام را تکرار کنید.
علاوه بر درمان با گشاد کردن یا در صورتی که موفقیت‌آمیز نباشد، روان‌درمانی یا مشاوره توصیه می‌گردد. این امر می‌تواند شامل تمرکز حس و بهبود روابط با همسر، همراه با درمان برای حل هرگونه تعارض در زندگی شما باشد.
قبل از تلاش برای مقاربت، شما و همسرتان باید از یک نرم‌کننده مثل ژل مهبلی K-Y یا روغن بچه استفاده کنید.
داروها
معمولاً برای واژینیسموس دارو لازم نیست ولی خواب‌آورها یا آرام‌بخش‌های خفیف ممکن است به مدت کوتاه تجویز شوند.
فعالیت
محدودیتی وجود ندارد.
رژیم غذایی
رژیم غذایی خاصی ندارد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر خود یا عضوی از خانواده‌تان علایم واژینیسموس را داشته باشید.
اگر علی‌رغم درمان پس از 3 هفته علایم بهبود نیابند.
----------------------------------------------------------------------------------
نقش همسران در درمان واژینیسموس
حضور زوج همراه با یکدیگر برای درمان این اختلال در مرکز مشاوره و مطب ضروری و نقش مردان بسیار اساسی است. مردان در بسیاری از موارد می توانند به کمک همسر خود بشتابند. آنها باید بدانند این اختلال براساس منابع علمی و فقهی، به هیچ وجه دلیلی برای عدم تمکین زن نیست، بلکه این انقباضات به صورت غیرارادی و نه به اراده شخصی رخ می دهد و زن پس از یک دوره درمان با حمیات همسر می تواند به راحتی از فعالیت جنسی با همسرش لذت ببرد.
بنابراین مردان به هیچ وجه نباید همسرشان را به طلاق دادن تهدید کنند. این تهدیدها باعث تشدید انقباض عضلات و گاهی اختلال میل یا حتی بروز بیزاری جنسی در زن می شود که درمان آن بسیار مشکل تر و پیچیده تر از درمان واژینیسموس است.
اگر مرد از رابطه جنسی خود را کنار بکشد یا به دلیل ترس از آزار همسرش تمایلی به انجام فعالیت جنسی نشان ندهد، نه تنها همسرش برای ادامه درمان انگیزه کافی نخواهد داشت، بلکه خودش نیز به مرور زمان دچار انواعی از اختلالات نعوظ می شود. بنابراین مرد باید با تاکید بر ادامه درمان، زن را در هر مرحله تشویق کند زیرا ادامه زندگی بدون فعالیت جنسی در طولانی مدت منجر به بروز اختلافات زناشویی خواهد شد.
منبع:ستاره،بیتوته
----------------------------------------------------------------------------------
مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
