قرص سیلدنافیل (Sildenafil) با عنوان تجاری قرص ویاگرا (Viagra) یا رواتیو (Revatio) به فروش می‌رسد. این دارو به رفع اختلالات نعوظ کمک می‌کند. مصرف این قرص فقط با انجام آمیزش جنسی منجر به نعوظ می‌شود و در غیر این صورت، مصرف آن چنین چیزی را رقم نخواهد زد. در ادامه با قرص سیلدنافیل، تداخلات دارویی، عوارض،‌ کاربرد و نحوه مصرف آن آشنا می‌شوید.

حتما بخوانید:

• علل ناتوانی جنسی مردان و شیوه‌های درمان آن
• علائم کلامیدیا در زنان و مردان، تشخیص و درمان آن
• هورمون تستوسترون؛ علائم کاهش هورمون مردانه و راه‌های افزایش آن

• قرص سیلدنافیل چیست؟
• موارد مصرف قرص سیلدنافیل
• عوارض جانبی قرص سیلدنافیل
• تداخل دارویی قرص سیلدنافیل
• نکاتی مهم درباره مصرف سیلدنافیل
• طریقه مصرف صحیح سیلدنافیل
• شیوه نگهداری سیلدنافیل

قرص سیلدنافیل چیست؟

سیلدنافیل متعلق به گروهی از داروها موسوم به مهارکنندگان فسفودی‌استری (PDE5) است. این داروها مانع از عملکرد سریع آنزیمی به نام فسفودی‌استر نوع پنج می‌شوند. این آنزیم در ناحیه تناسلی مردان هم فعالیت می‌کند. اختلال نعوظ به ناتوانی مردان در رسیدن به نعوظ در رابطه جنسی گفته می‌شود. زمانی که یک مرد از نظر جنسی به هیجان می‌آید، بدن او خون بیشتری به سمت آلت می‌فرستد تا این بخش از بدن به حالت نعوظ یا همان بزرگ و برآمده شدن برسد. قرص سیلدنافیل می‌تواند با کنترل آنزیم مذکور به رسیدن مرد به نعوظ کمک کند.

موارد مصرف قرص سیلدنافیل

علاوه بر رفع اختلال نعوظ، قرص سیلدنافیل به درمان پرفشاری ریوی در زنان و مردان هم کمک می‌کند. این مشکل، به‌دلیلِ بالا رفتن فشار خون در ناحیه قلب و شُش‌هاست. زمانی که فرد به فشار خون بالا مبتلا می‌شود، قلب باید بیشتر کار کند تا خون کافی به سمت شُش‌ها بفرستد. نقش سیلدنافیل در اینجا، تسکین رگ‌ها با کار کردن روی آنزیم فسفودی‌استر نوع پنج است. با مصرف این قرص، خون‌رسانی به شُش‌ها آسان‌تر و از فشار روی قلب کاسته می‌شود. این دارو را باید فقط با مصرف پزشک مصرف کرد. سیلدنافیل به شکل‌های زیر در بازار عرضه می‌شود:

• قرص
• پودر سوسپانسیون

قبل از مصرف سیلدنافیل باید به چه نکاتی توجه کنید؟

قبل از مصرف هر دارو باید مزایا و معایب آن را در دو کفه ترازو بگذارید و ببینید که وزنه به نفع کدام یک پایین می‌رود. درباره مصرف کردن سیلدنافیل هم باید با پزشک مشورت کنید و موارد زیر را هم در نظر داشته باشید:

حساسیت‌ها

اگر قبلا نسبت به مصرف سیلدنافیل یا هر داروی دیگری حساسیت داشته‌اید، حتما با پزشک در این‌باره صحبت کنید. در مورد حساسیت‌های دیگرتان نسبت به مواد غذایی مختلف، مواد نگه‌دارنده، حیوانات، رنگ‌ها و… هم به پزشک اطلاع بدهید. هنگام مصرف داروهای بدون نسخه هم حتما بروشور آنها را بخوانید تا اطلاعاتی درباره شرایط مصرف و عوارض جانبی داشته باشید.

اطفال

از سیلدنافیل برای درمان هیچ مشکل و اختلالی در کودکان استفاده نمی‌شود. برای فشار خون بالا در ناحیه ریه و… هم نباید از این دارو، به‌ویژه به‌شکل دائم، برای کودکان استفاده شود.

افراد مسن

تحقیقاتی که تاکنون انجام شده است، نشانه‌ای دال بر مضر بودن سیلدنافیل برای افراد مسن مطرح نکرده ولی با وجود این، افراد مسن بیشتر از دیگران در معرض مشکلات کبد، کلیه یا قلب هستند. در نتیجه باید در تجویز سیلدنافیل برای آنها به دوز مناسب و نکات ایمنی توجه بیشتری شود.

شیردهی

هنوز تحقیقاتی مبنی بر مضر بودن سیلدنافیل برای نوزادان مادران شیرده منتشر نشده است اما بهتر است، این افراد قبل از اقدام به مصرف این قرص، مزایا و معایب احتمالی‌اش را به‌خوبی بررسی کنند.

عوارض جانبی قرص سیلدنافیل

مصرف هر دارویی در کنار مزایایی که دارد، عوارض جانبی هم به همراه خواهد داشت. برخی از مواردی که ممکن است به شکل عارضه جانبی بعد از مصرف سیلدنافیل به وجود آیند، به شرح زیر هستند:

عوارض جانبی کمتر دیده شده

• درد در مثانه؛
• احساس سوزش در سینه و معده؛
• احساس سوزش، خارش، بی‌حسی، تیر کشیدن و سوزن-سوزن شدن در بدن؛
• خون در ادرار یا ادرار کِدِر؛
• سرگیجه؛
• افزایش دفعات دفع ادرار؛
• مشکلاتی در هاضمه؛
• درد در هنگام دفع ادرار؛
• ناراحتی معده؛
• آزردگی در ناحیه معده.

عوارض جانبی نادر

• دید غیرعادی؛
• اضطراب؛
• تغییرات خلق‌وخو؛
• خون‌ریزی از چشم؛
• تاری دید؛
• درد استخوان؛
• بزرگ شدن پستان‌ها؛
• درد در قفسه سینه؛
• لرز؛
• عرق سرد؛
• گیجی؛
• تشنج؛
• سردی و رنگ‌پریدگی پوست؛
• ناشنوایی یا مشکلات شنوایی؛
• کاهش دفعات و مقدار دفع ادرار؛
• کاهش دید؛
• مشکل تمرکز کردن؛
• گیج رفتن سر هنگام بلند شدن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته؛
• دوبینی؛
• خواب‌آلودگی؛
• خشکی چشم؛
• خشکی دهان؛
• خشکی، قرمزی و پوسته‌پوسته شدن پوست؛
• افزایش گرسنگی و اشتها؛
• درد در ناحیه چشم؛
• بی‌هوشی یا ضعف؛
• تند و غیرعادی شدن ضربان قلب؛
• احساس وجود جسمی خارجی در چشم؛
• تب یا لرز؛
• سردرد شدید یا مداوم؛
• بزرگ شدن مردمک چشم؛
• افزایش تعریق؛
• افزایش تشنگی؛
• درد در ناحیه پایین یا طرفین کمر؛
• سردردهای میگرنی؛
• حالت تهوع شدید یا مداوم؛
• عصبی شدن؛
• کابوس؛
• بی‌حسی دست‌ها؛
• درد و تورم مفاصل؛
• نعوظ طولانی و دردناک آلت مردانه؛
• قرمزی، سوزش یا التهاب چشم‌ها؛
• فرمزی، خارش و جمع شدن اشک در چشم‌ها؛
• بی‌قراری در هنگام خواب؛
• دیدن سایه‌های رنگی به شکلی متفاوت نسبت به قبل؛
• حساسیت به نور؛
• لرزیدن بدن؛
• ایجاد زخم ملتهب روی پوست؛
• رنگ‌پریدگی؛
• خارش و قرمزی پوست یا کهیر؛
• زخم‌های پوستی؛
• تپق زدن و لکنت در کلام؛
• گلودرد؛
• ضعف ناگهانی؛
• تورم صورت، دست‌ها، پایین پاها یا قسمت مچ به بعد پاها؛
• سختی تنفس؛
• کشیدگی عضلات؛
• احساس سوزش و گزیدگی در پوست؛
• ضعف و خستگی غیرعادی؛
• تغییر و بروز مشکل در دید؛
• از دست رفتن موقتی دید چشم.

در موارد نادری احتمال نابینا شدن هم وجود دارد.

بعضی از عوارض جانبی در طول مصرف دارو و تطبیق دادن بدن با آن رفع می‌شوند. پزشک معالج هم در کنترل عوارض جانبی به شما کمک خواهد کرد.

عوارض جانبی رایج

• درد در ماهیچه‌ها؛
• خون‌ریزی بینی؛
• اسهال؛
• تنگی و سختی نفس؛
• سردرد؛
• درد و ناراحتی در حوالی چشم و گونه‌ها؛
• قرمز شدن پوست؛
• سرخی و برافروختگی پوست؛
• عطسه؛
• ناراحتی معده بعد از صرف غذا؛
• کیپ یا روان شدن مخاط بینی؛
• اختلال در خوابیدن؛
• گرمای غیرعادی پوست.

عوارض نادر دیگر

اگر این عوارض بعد از مصرف ادامه داشتند، حتما به پزشک مراجعه کنید:

• درد معده و شکم؛
• دیدن خواب‌های غیرعادی؛
• اضطراب؛
• از دست دادن تعادل و تمرکز در حرکات؛
• سرفه؛
• درد شدید یا ممتد در شکم به صورت اسهال یا انقباضات شکمی؛
• مشکل در بلع؛
• گوش درد؛
• افزایش ترشح بزاق؛
• حساسیت غیرعادی پوست؛
• از دست دادن هماهنگی در بدن و ذهن؛
• از دست دادن کنترل ادرار؛
• افسردگی روحی؛
• حالت تهوع؛
• بی‌حسی و مورمور شدن دست و پاها؛
• خون‌ریزی مقعدی؛
• قرمز شدن و آزردگی زبان؛
• سرخی، التهاب، زخم و خون‌ریزی لثه؛
• پیچیدن صدای زنگ در گوش؛
• خواب‌آلودگی؛
• ایجاد حس‌هایی غیرواقعی مثل چرخ خوردن زمین به دور سر؛
• ایجاد زخم در ناحیه دهان و لب‌ها؛
• مشکلات در به وجود آمدن لذت جنسی(ارگاسم) در مردان؛
• ناراحتی در ماهیچه‌ها؛
• لرزیدن اندام‌های بدن؛
• استفراغ؛
• بیدار شدن در شب برای دفع ادرار؛
• وخیم شدن آسم.

عوارض جانبی در هر فردی به شکلی متفاوت نمایان می‌شود و با بروز و تداوم هر یک از این عوارض باید حتما به پزشک مراجعه شود.

تداخل دارویی قرص سیلدنافیل

گاهی‌اوقات، دو دارو به هیچ‌وجه نباید با هم به طور هم‌زمان مصرف شوند. اما در برخی دیگر از موارد، با وجود ناسازگاری میان دو دارو، می‌توان با کنترل نکات ایمنی و تنظیم دوز مصرفی، مشکل تداخل را از بین برد. اگر قصد مصرف سیلدنافیل را دارید و یکی از موارد زیر را هم استفاده می‌کنید باید حتما این موضوع را به پزشک اطلاع دهید. البته شرایط هر بیمار باید در تجویز دارو و تغییر دوز یا قطع مصرف در نظر گرفته شود. در فهرست زیر از داروهایی یاد شده که مصرف هم‌زمان آنها با سیلدنافیل توصیه نمی‌شود. در نتیجه، احتمال دارد که پزشک معالج‌تان این دارو را برایتان تجویز نکند یا تغییراتی در مصرف داروهای دیگرتان ایجاد کند.

• امپرناویر(Amprenavir)
• آمیل نیتریت(Amyl Nitrite)
• آتازاناویر(Atazanavir)
• بسپرویر(Boceprevir)
• کبی‌سیستات(Cobicistat)
• داروناویر(Darunavir)
• اریتریتول تترا نیترات(Erythrityl Tetranitrate)
• فوس‌امپرناویر (Fosamprenavir)
• ایندیناویر(Indinavir)
• ایزوسورباید دی‌نیترات (Isosorbide Dinitrate)
• ایزوسورباید مونونیترات(Isosorbide Mononitrate)
• لوپیناویر(Lopinavir)
• مولسیدومین (Molsidomine)
• نلفیناویر (Nelfinavir)
• نیتروگلیسیرین(Nitroglycerin)
• نیتروپروساید (Nitroprusside)
• پنیتریت(Pentaerythritol Tetranitrate)
• پروپاتیل نیترات (Propatyl Nitrate)
• ریوسیگوات(Riociguat)
• ریتوناویر(Ritonavir)
• ساکینوایر(Saquinavir)
• تلاپرویر(Telaprevir)
• تیپراناویر(Tipranavir)

مصرف داروهای دیگری که در ادامه می‌آید با سیلدنافیل اصلا توصیه نمی‌شود اما در مواردی پزشکان با تغییر دوز مصرفی و بسامد مصرف، اجازه استفاده هم‌زمان از دو دارو را صادر می‌کنند:

• ماری‌جوآنا
• سریتینیب(Ceritinib)
• کلاریترومایسین (Clarithromycin
• کنیواپتان(Conivaptan)
• دی‌هیدروکدئین(Dihydrocodeine)
• دوولیسیب(Duvelisib)
• فلوکونازول(Fluconazole)
• فازنتوپیتان (Fosnetupitant)
• آیدلازیلیب (Idelalisib)
• ایتراکونازول(Itraconazole)
• ایوسایدنیب(Ivosidenib)
• لاروترکتینیب(Larotrectinib)
• لورلاتینیب(Lorlatinib)
• لوماکافتور(Lumacaftor)
• نفازودون(Nefazodone)
• نتوپیتان(Netupitant)
• سیمپرویر(Simeprevir)
• تلیترومایسین(Telithromycin)
• وریکونازول(Voriconazole)

مصرف سیلدنافیل با هر یک از داروهای زیر احتمال بروز عوارض جانبی بسیار شدید دارد. اما از آنجا که گاهی مصرف هر دو دارو نیاز است، پزشک می‌تواند دوز و بسامد مصرف را برای داروها تغییر دهد تا امکان مصرف هم‌زمان میسر شود.

• آلفوزوسین(Alfuzosin)
• بوسنتان(Bosentan)
• بونازوسین(Bunazosin)
• سیپروفلوکساسین(Ciprofloxacin)
• دلاویردین(Delavirdine)
• دکسازوسین(Doxazosin)
• اریترومایسین(Erythromycin)
• اتراویرین(Etravirine)
• کتوکونازول(Ketoconazole)
• موکسی‌سیلیت(Moxisylyte)
• نبی‌ولول(Nebivolol)
• پرازوسین(Prazosin)
• ریفاپنتین(Rifapentine)
• سیلودوسین(Silodosin)
• تامسولوسین(Tamsulosin)
• ترازوسین(Terazosin)
• تریمازوسین(Trimazosin)

تداخل‌های دارویی دیگر سیلدنافیل

بعضی از داروها را هنگام غذا خوردن یا مصرف مواد غذایی خاصی نباید استفاده کرد. مصرف الکل و تنباکو با برخی داروها هم تداخلاتی خطرناک به وجود می‌آورد. مواردی که در ادامه عنوان می‌شود، لزوما با سیلدنافیل تداخل ندارند، اما احتمال اینکه مصرف هم‌زمان آنها با سیلدنافیل تداخل داشته باشد هم وجود دارد. مصرف سیلدنافیل با هر یک از مواد زیر، احتمال بروز عوارض جانبی را افزایش می‌دهد اما شاید در بعضی موارد نیاز جدی به استفاده از قرص و این مواد باشد. در این صورت، پزشک باید دوز مصرفی، شیوه و زمان مصرف را دستکاری کند و تغییراتی در آن به وجود بیاورد.

• آب گریپ فروت
• آب دارابی

مشکلات پزشکی اثرگذار بر مصرف سیلدنافیل

مشکلات پزشکی دیگری که در بدن وجود دارد هم می‌تواند بر مصرف سیلدنافیل اثر بگذارد. پس هر مشکلی که دارید حتما با پزشک مطرح کنید. مثلا:

• غیرعادی بودن آلت تناسلی مردانه (داشتن انحنا یا مشکلات مادرزادی در این ناحیه که با مصرف سیلدنافیل وخیم‌تر می‌شود)؛
• آنژین صدری (درد شدید سینه)؛
• آریتمی قلب(سابقه ضربان قلب غیرعادی در شِش ماه اخیر)؛
• مشکلات رگ‌های خونی (تنگی دریچه آئورت، تنگی ساب‌آئورتی ناشناخته)؛
• سابقه حمله قلبی در شِش ماه قبل از مصرف سیلدنافیل؛
• نارسایی قلبی؛
• فشار خون بالا؛
• اختلال رتینال (مشکلات بینایی)؛
• ورم رنگیزه‌ای شبکیه (بیماری ارثی چشم)؛
• سابقه سکته مغزی (در شِش ماه گذشته یعنی شش ماه قبل از مصرف سیلدنافیل)، این بیماران به هیچ‌عنوان نباید از سیلدنافیل استفاده کنند؛
• داشتن سن بالای 50 سال؛
• بیماری سرخرگ کرونری؛
• CDR یا آب سیاه پیشرفته (اختلالی چشمی)؛
• انواع دیابت؛
• بیماری های قلبی؛
• هیپرلیپیدمی (بالا بودن چربی خون)؛
• فشار خون بالا؛
• NAION (مشکل چشمی بسیار وخیم)؛
• استعمال سیگار احتمال ابتلا به (NAION) را افزایش می‌دهد؛
• اختلالات خون‌ریزی؛
• زخم معده (ممکن است، مصرف سیلدنافیل برای بیماران مبتلا به زخم معده ضرر داشته باشد)؛
• بیماری های کلیوی؛
• مشکلات کبدی (مصرف این دارو در شرایط وجود مشکل کبد نیاز به احتیاط دارد زیرا دفع دارو از بدن بیمار کلیوی سخت‌ صورت می‌گیرد)؛
• سرطان خون؛
• مولتیپل ملوما (اختلال خونی)؛
• کم‌خونی داسی‌شکل (اختلالی خونی) مصرف سیلدنافیل در این بیماران باید با احتیاط باشد چون امکان نعوظ طولانی‌مدت حتی بدون تحریک جنسی را فراهم می‌کند)؛
• PVOD (نوعی بیماری مربوط به شُش‌ها).

نکاتی مهم درباره مصرف سیلدنافیل

با مراجعه به پزشک برای رفع هر مشکلی باید او را در جریان مصرف سیلدنافیل بگذارید. مثلا اگر به خاطر مشکلی قلبی فوری به مرکز فوریت‌های پزشکی مراجعه کرده‌اید هم باید به پزشک درباره آخرین باری که سیلدنافیل مصرف کرده‌اید، اطلاعاتی بدهید. در صورت مصرف داروهای حاوی نیترات که برای درمان فشار خون بالا یا آنژین صدری مصرف می‌شوند، هرگز از سیلدنافیل استفاده نکنید.

داروهای حاوی نیترات، داروهایی مانند نیتروگلیسیرین، ایزوسورباید، ایمدور، نیتروبید، نیترودور، پماد نیترول، افشانه (اسپری) نیترولین‌گوآل، نیتروستات و ترنسدِرم نیترو هستند. در صورت مصرف بعضی مواد نیترات‌دار غیرقانونی مانند اِمیل‌نیترات، بوتیل‌نیترات یا نیتریت هم نباید سیلدنافیل مصرف کنید. مصرف سیلدنافیل با ریوسیگوئات که در بازار به نام آدمپاس شناخته می‌شود هم کار درستی نیست.

اگر از سیلدنافیل برای مشکل پرفشاری ریوی استفاده می‌کنید، پزشک باید میزان پیشرفت و اثربخشی دارو را در دفعات مختلف مراجعه به او بسنجد. با معاینات پی‌ در پی، پزشک درمی‌یابد که مصرف این دارو برای‌تان مفید است یا خیر.

مصرف سیلدنافیل در کنار داروهایی مانند ویاگرا یا مهارکنندگان فسفودی‌استری(PDE5) مثل تادالافیل یا واردنافیل توصیه نمی‌شود. ویاگرا هم حاوی سیلدنافیل است. اگر مقدار زیادی سیلدنافیل مصرف یا آن را همراه با داروهای نام‌برده وارد بدن خود کنید، احتمال افزایش عوارض جانبی بسیار بیشتر خواهد شد.

به طور کلی، نباید سیلدنافیل را با داروها و وسایل دیگر ایجاد نعوظ مصرف کرد. اگر هم مشکلی قلبی دارید یا قبلا چنین مشکلی داشته‌اید، برای مصرف سیلدنافیل پزشک را در جریان سوابق مشکلات قلبی‌تان بگذارید. درصورتی‌که به مدت چهار ساعت متداوم یا بیشتر دچار نعوظ می‌شوید هم حتما به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است مشکلاتی جدی برای آلت تناسلی‌تان ایجاد شود.

چنانچه بعد از مصرف سیلدنافیل، دید یک یا هر دو چشم‌تان دچار مشکل شد هم سریعا به پزشک مراجعه کنید. در صورت بروز اختلالات و مشکلاتی در گوش یعنی کم شدن ناگهانی توانایی شنیدن یا از دست دادن آن که همراه با سرگیجه و پیچیدن صدای زنگ در گوش است هم باید خیلی سریع به پزشک مراجعه کرد.

اگر قبلا داروهای فشار خون بالا را مصرف می‌کرده‌اید، با مصرف سیلدنافیل احتمال کاهش زیاد فشار خون به وجود می‌آید. در صورت مشاهده یکی از این علائم حتما به پزشک مراجعه کنید:‌ تاری دید، گیجی، سرگیجه، ضعف، گیج رفتن سر هنگام بلند شدن از جا، تعریق و خستگی.

طریقه مصرف صحیح سیلدنافیل

سیلدنافیل را دقیقا براساس تجویز پزشک مصرف کنید. یعنی میزان مصرف و دفعات آن را بدون مشورت افزایش ندهید. اگر طبق نسخه و تجویز پزشک از آن را استفاده نکنید، امکان بروز عوارض جانبی افزایش پیدا می‌کند. سیلدنافیل شیوه مصرف خاصی دارد. پس همیشه دستورالعمل مصرف را در نظر بگیرید. مثلا می‌توان آن را با غذا یا بدون غذا استفاده کرد.

در صورت استفاده از شکل مایع آن باید حداقل 10 ثانیه قبل از خوردن، شیشه دارو را به‌خوبی تکان بدهید و از سرنگ برای کشیدن دوز مناسب کمک بگیرید و بعد از آن هم سرنگ را بشویید. سیلدنافیل معمولا 30 دقیقه بعد از مصرف، مشکل نعوظ را برطرف می‌کند و اثر آن تا چهار ساعت بعد ادامه دارد. البته در دو ساعت نخست، این قرص اثرگذاری بیشتری دارد. یادتان باشد که فقط از برندی قرص سیلدنافیل را خریداری کنید که پزشک تجویز کرده است. احتمال دارد که برندهای دیگر اثرگذاری لازم را نداشته باشند.

دوز یا مقدار مصرف سیلدنافیل

دوز مصرفی مناسب برای هر بیماری با دیگری متفاوت است. باید دستورالعمل مصرف روی نسخه یا دستورات پزشک را در این‌باره رعایت کنید. در ادامه، به معرفی میزان و دوز مصرفی سیلدنافیل پرداخته شده اما اگر دوز مصرفی شما با این ارقام متفاوت است، نگران نباشید و آن را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید.

دوز مصرفی دارو به غلظت آن هم بستگی دارد. ضمن اینکه، تعداد دفعات و فواصل بین مصرف و مدت زمانی که باید این دارو را استفاده کنید هم به نوع مشکل و بیماری‌تان وابسته است.

برای درمان اختلالات نعوظ

اگر سیلدنافیل را به صورت قرص مصرف شود:

• افراد تا سن 65 باید فقط 50 میلی‌گرم سیلدنافیل را تنها یک بار در روز و یک ساعت قبل از آمیزش جنسی استفاده کنند. بنا به تجویز پزشک، دوز مصرفی می‌تواند متفاوت باشد و 30 دقیقه یا چهار ساعت قبل از آمیزش جنسی مصرف شود.
• برای افراد بالای 65 سال، دوز این دارو فقط 25 میلی‌گرم در روز است و باید آن را یک ساعت قبل از آمیزش جنسی مصرف کنند. بنا به تجویز پزشک، دوز مصرفی می‌تواند متفاوت باشد و 30 دقیقه یا چهار ساعت قبل از آمیزش جنسی مصرف شود.
• مصرف این دارو برای کودکان تجویز نمی‌شود.

برای درمان پرفشاری ریوی

اگر سیلدنافیل را به صورت قرص یا محلول مصرف شود:

• بزرگسالان باید پنج تا 20 میلی‌گرم از این قرص را سه بار در روز استفاده کنند. فواصل مصرف هم باید چهار تا شِش ساعت باشد.
• مصرف داروِ کودکان فقط باید تحت نظارت و دستور پزشک باشد.

شیوه نگهداری سیلدنافیل

این دارو را باید در ظرفی دربسته و در دمای اتاق نگهداری کنید. ضمن اینکه نباید در معرض گرما، نور مستقیم و رطوبت قرار داشته باشد. از قرار دادن آن در فریزر هم خودداری کنید. اگر تاریخ مصرف این دارو گذشته است، آن را دور بیندازید. این قرص هم مانند داروهای دیگر باید دور از دسترس کودکان نگهداری شود.