معرفی فیلم Dogman: تصویری هولناک از جنایت و زندگی در حومه روم

کارگردان ایتالیای، ماتئو گارونه Matteo Garrone، تاکنون دو بار برنده جایزه بزرگ ژوری جشنواره کن شده است؛ بار اول در سال 2008 برای فیلم «گومورا» Gomorrah با بازی تونی سرویلو Toni Servillo (فیلم الهام گرفته از کتاب شکایت کامورا روزنامه‌نگار ناپلی روبرتو ساویانو Roberto Saviano است) و بار دوم در سال 2012 برای فیلم «واقعیت» Reality (فیلم واقعیت روایت کننده داستان مردی است که در یک برنامه تلویزیون واقع‌نما شرکت می‌کند). او برای چهارمین فیلمش در بخش رقابت جشنواره کن، به رویدادی وحشیانه پرداخته است که در دهه 80 در ایتالیا به وقوع پیوست و موجی از شوک را ایجاد کرد. داستان «مرد سگی» Dogman بر اساس رابطه‌ای بی‌رحمانه مابین دو شخصیت اصلی است؛ مردی که معصومیت خود را از دست می‌دهد و خلافکاری بی‌قانون در حومه‌ی روم.مارچلو یک آرایشگر حیوانات بی‌آزار و آرام است که در شهرستانی در حومه روم زندگی می‌کند. او گذران روزهایش را بین کار کردن در آرایشگاهش، عشقش به دخترش آلیدا و رابطه دوستانه‌اش با همسایه‌هایش تقسیم می‌کند. به همچنین او به فروش کوکائین هم می‌پردازد تا بتواند کمی پول بیشتر به دست آورد و همین او را به آشنایی با سیمونچینو می‌رساند؛ یک بوکسور سابق خشن که با دزدی و خشونت باعث ایجاد وحشت در محله شده. او بخش کوچکی از دزدی‌های خود را به مارچلو می‌دهد.
یک روز سیمونچینو درمیابد که از طریق مغازه مارچلو می‌توان به‌راحتی به مغازه جواهرفروشی که دیوار به دیوار آن است راه یافت و دست به دزدی زد. مارچلو نمی‌خواهد این کار را بکند و رابطه خوبش را با همسایگانش به هم بزند اما در نهایت او به زور مجبور به اطاعت از سیمونچینو شده و کلید مغازه‌اش را به او می‌دهد…از یک داستان مافیایی در «گومورا» تا داستان پریان در «داستان داستان‌ها» (Il racconto dei racconti (Tale of Tale، ماتئو گارونه تلاش می‌کند تا در هر ژانری دست به کاوش بزند. با سفر بین مرزهای دنیای واقعیت و رؤیا، این فیلم‌ساز تردیدی درباره ترکیب کردن و اختلاط ژانرها به خود راه نمی‌دهد. پس باعث تعجب هم نیست که می‌بینم در فیلم آخرش تمثیل‌های «داستان داستان‌ها» را به موضوع هایپر رئالیستیک «مرد سگی» وارد کرده است؛ انفجاری از یک انتقام خشونت‌آمیز و حیوانی ناشی شده از یک دوستی غیرمعمول. در حومه دورافتاده روم، جایی که قانون جنگل حکومت می‌کند، ارتباط بین مارچلو، یک آرایشگر سگ بی آزار و سیمونچینو، یک بوکسر خلاف‌کار و خشن که تازه از زندان آزاد شده، به یک تراژدی ختم می‌شود.ماتئو گارونه با ملایمت هرچه تمام‌تر خمیرمایه این داستان واقعی مربوط به سال 1988 را وَرز می‌دهد و سپس اجازه می‌دهد تنش در آن اوج بگیرد تا با ظرافت به تفسیر مجددی برسد که کنترل شده تر و پایدارتر از رویداد واقعی است.فارغ از خشونت موضوع، بر اساس گفته خود کارگردان، فیلم ما را “ در مواجه با چیزی قرار می‌دهد که برای همه مسئله مهمی است “ و آن چیز “پیامد انتخاب‌های است که هر روز انجام می‌دهیم تا زنده بمانیم و به زندگی ادامه دهیم، فاصله‌ی بین آنچه واقعاً هستیم و آنچه فکر می‌کنیم هستیم “.
ماتئو گارونه بعد انتخاب بازیگران بین‌المللی برای فیلم قبلی‌اش «داستان داستان‌ها» این بار به ریشه‌های خود بازگشته و تیم بازیگری تمام ایتالیایی استفاده کرده ازجمله مارچلو فونته Marcello Fonte با چهره کلاسیکش در نقش مارچلو که موفق به کسب جایزه بهترین هنرپیشه مرد از جشنواره کن 2018 شد و هنرپیشه قوی دیگری چون ادواردو پِشی Edoardo Pesce در نقش سیمونچینو که پیش از این در فیلم «خوش‌شانس» Fortunata  سرجو کاستلیتو Sergio Castellitto در سال 2017 درخشیده بود. این فیلم اولین همکاری بین این دو بازیگر با کارگردان بوده است.
این فیلم در 11 جولای در سینماهای فرانسه اکران خواهد شد.
همچنین بخوانید:
جدیدترین فیلم لی چانگ دونگ، Burning در کن پرحرارت و درخشان ظاهر شد

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.