زادروز نخستین انسانی که به راهپیمایی فضایی پرداخت

به گزارش ایسنا، "الکسی آرخیپوویچ لئونوف"، فضانورد روسی، نخستین انسانی است که موفق به راه‌پیمایی در ماه شد.

الکسی لئونوف روز 30 مه 1934 در روستای لیستویانکا در سیبری مرکزی چشم به جهان گشود. او از کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود و آرزو داشت که در بزرگسالی هنرمند شود اما هنگامی که به شش سالگی رسید، یک خلبان نیروی هوایی شوروی به روستای آن‌ها آمد و الکسی کوچک، شدیدا تحت تاثیر رفتار، یونیفرم و ظاهر او قرار گرفت. پس از آن و در طول سال‌های مدرسه، الکسی، اشتیاق به هنر و خلبان شدن را در خود زنده نگاه داشت.

در بهار سال 1953 و در اواخر دوره دبیرستان، الکسی برای بازدید و ثبت نام در دانشکده هنر عازم شهر ریگا در جمهوری لتونی شد. ابتدا دریافت که برای ورود به دانشکده هنر باید در آزمون دانشکده شرکت کند ولی مدیر دانشکده پس از مرور نقاشی‌های الکسی به او گفت که پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان می‌تواند کار خود را در دانشکده آغاز کند اما وی دریافت که از پس هزینه‌های زندگی در ریگا برنخواهد آمد. با از دست رفتن امکان تحصیل در دانشکده هنر، وی تصمیم گرفت که رؤیای دوم خود یعنی خلبانی را دنبال کند.

در همان سال، الکسی وارد دانشکده خلبانی کرمنچوگ در اوکراین شد. او، دو سال اول را به آموختن مبانی پرواز و پرواز با هواپیماهای ساده سپری کرد. سپس، برای آموختن پرواز با هواپیماهای جت جنگنده، به دانشکده عالی خلبانی در چوگویف رفت. الکسی پس از مدت کوتاهی، به خاطر استعداد، پشتکار و انضباط، با ترفیع به درجه گروهبانی، موفق شد به سمت دستیار فرماندهی دانشجویان دانشکده خلبانی دست یابد.

لئونوف ، در سال 1959 و در حال پرواز دچار یک نقص فنی خطرناک شد. او به جای پرش به بیرون و رها کردن هواپیما که روش معمول آن دوره بود، موفق شد هواپیما را با دردسر زیاد ولی سالم فرود بیاورد. چند روز پس از این واقعه، گروهی نظامی به پایگاه هوایی وی رفتند و از او دعوت کردند که به دانشکده خلبانان آزمایشگر ملحق شود و به آزمایش نسل جدید هواپیماهای جنگنده و وسایل پرنده پیشرفته بپردازد. ‌شرط ورود به این دانشکده، گذراندن آزمایش پزشکی در مسکو بود.

لئونوف در اکتبر 1959 و در سالن انتظار بیمارستان نیروی هوایی در مسکو، با یکی دیگر از خلبانان برگزیده به نام "یوری گاگارین" آشنا شد.

او در مارس 1960، تمرین‌های خود را در برنامه فضایی شوروی آغاز کرد وهمزمان با تمرین‌های فضانوردی، در دانشکده مهندسی ژوکوفسکی، دوره‌های پیشرفته ریاضیات، فیزیک، شیمی، متالورژی، طراحی سازه‌های پرنده و طراحی مهندسی را گذراند. لئونوف در سال 1968 موفق شد با مدرک مهندسی از دانشکده فارغ‌التحصیل شود.

راهپیمایی فضایی

لئونوف، بیش از 18 ماه برای پرواز فضایی و انجام راهپیمایی فضایی تمرین کرد. راهپیمایی فضایی او ابتدا قرار بود در طول مأموریت "وستوک-11" (Vostok- 11) انجام شود، اما برنامه اولیه لغو شد و این کار در مأموریت "واسخود-2 " (Voskhod 2)انجام گرفت.

در روز 18 مارس سال 1965، فضاپیمای واسخود-11 از" پایگاه فضایی بایکونور" (Baikonur Cosmodrome) به فضا پرتاب شد. فرمانده پرواز، "پاول بلیایف"(avel Belyayev) و ناوبر آن، آلکسی لئونوف بود.

در مدار زمین، لئونوف ابتدا به محفظه هوایی فضاپیمای واسخود وارد شد و خود را به آرامی بیرون کشید. سپس، در حالی‌که با کابل ایمنی به فضاپیما متصل بود، در فضا شناور شد.

لئونوف، هنگام شناور بودن در فضا، در جهت تابش خورشید قرار داشت و حرارت داخل لباس فضایی‌اش بیش از حد پیش‌بینی شده بالا رفته بود. او نتوانست دوربین تلویزیونی نصب شده روی سینه لباسش را روشن کند و تصاویر تلویزیونی، تنها از دوربین نصب شده روی فضاپیما گرفته و با چند دقیقه تاخیر در شوروی پخش شد. لئونوف، کلا به مدت 12 دقیقه در فضای بیکران شناور بود.

پروژه آپولو-سایوز

در روز 15 ژوئیه سال 1975، فضاپیمای "سایوز-19" (Soyuz 19) با فرماندهی لئونوف، به فضا پرتاب شد. فضاپیمای آپولو نیز با فاصله هفت ساعت و نیم، به فضا رفت. پس از دو روز، سایوز و آپولو در مدار زمین به هم ملحق شدند و با باز شدن دریچه ارتباطی بین آنها، فضانوردان آمریکایی با فضانوردان روسی دست دادند و به عنوان میهمان به فضاپیمای سایوز وارد شدند.

آثار هنری

لئونوف علاوه بر فعالیت‌های فضایی، هنرمندی برجسته‌ است و موفق شده آثار نقاشی خود را منشر کند. او عضو فرهنگستان هنری روسیه و فرهنگستان هنری پوشکین در آمریکاست. لئونوف در مأموریت‌های فضایی‌اش، با خود مداد رنگی و مداد شمعی به همراه داشت و مناظر فضایی را نقاشی می‌کرد.

الکسی لئونوف پس از بازنشستگی، در سال 1991 به مقام معاونت مدیر عامل "آلفا بانک" (Alpha Bank) مسکو رسید.