زینت دادن انسان به آموزه‌های قرآنی و عمل به دستورات آن، انس گرفتن به این کتاب آسمانی است. اگر انس به قرآن، همراه با ایمان به آیات الهی باشد و شخص تلاوت‌کننده، خود را مورد خطاب قرآن ببیند؛ یعنی چنین ببیند که این خدا است که با او سخن می‌گوید، قرآن بر دل او اثر کرده و او را به سوی خوبی‌ها رهنمون می‌شود و او را به پایدارترین راه، هدایت خواهد کرد. و این شخص رفته رفته انسانی قرآنی خواهد شد. در عمل نیز باید به دستورات پیشوایان اقتدا کند و آن بزرگواران را آئینه تمام نمای کمالات انسانی بداند.
