با احساسات زلال خود نور امید را در کوچه پس کوچه‌های تنهایی و نداری نیازمندان شهر جاری کرده و مانند همیشه پروانه می‌شوند؛ مردم مهربان سرزمینمان ایران را می‌گویم. گاهی به بهانه شب یلدا و گاهی به مناسبت نوروز با نیازمندان شهر همراه می‌شوند.
*مهربانی سنت دیرینه این مردمان است
حکایت سبزی پلو با ماهی و جمع شدن اعضای خانواده به بهانه سال نو، برای برخی تنها در شنیده هایشان از دیگران خلاصه می شود.
مردم پایتخت این‌بار نیز از قافله مهربانی بهار جا نمانده و «ماهی» را به رسم سنت دیرینه «سبزی پلو با ماهی» شب عید، به سفره نیازمندان رساندند.
در پویش مردمی «پروانه باشیم» عده‌ای از شهروندان با وجود تمام دغدغه‌هایی که در زندگی خود دارند، سفره خالی نیازمندان شهر را نیز فراموش نکردند.
فانوس مهربانی را بر در و دیوار شهر آویخته و واسطه لبخند شب عید بر لب‌های مردمانی شدند که تا امروز زندگی، برای آن‌ها در بدو بدوهای مکرر بی نتیجه خلاصه می‌شد.
زندگی شهری با وجود مشکلات گوناگون معیشتی که برای شهروندان در بردارد، هرگز نتوانسته ساکنان پایتخت را از لذت اتفاقات خوب غافل کند.
هنوز هم در گوشه و کنار این شهر قلب‌هایی پیدا می‌شود که به شوق نثار مهربانی به نیازمندان این سرزمین می‌تپد.
*نوروز فرصتی برای پروانگی
اگر کمی با دقت بیشتری به مردمان اطراف خود بنگریم، نوروز پنجره‌ای است که به سوی آرامش و شادی باز می‌شود. کودکان و شهروندانی که هر یک به نحوی با معضلات و آسیب‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کنند و در حسرت ساده‌ترین آرزوهای خود خاطره شیرینی از آیین‌های سنتی در ذهن ندارند.
از آخرین لبخندی که بر لب شهروندان نیازمند نشانده اید، چند روز می گذرد؟ در روزهای پایانی سال، واسطه مهر باشیم و همچون پروانه ها به سراغ گل‌ها برویم؛ گل هایی که شاید مدت‌هاست در خزان نداری و فقر سرگردان مانده اند.
پروانه باشیم و واسطه مهربانی در کوچه پس کوچه های شهر...
گزارش از فرزانه فراهانی
